Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
નિા કરનારનું પણ સન્માન ક
મહાત્મા પુરુષની ખ્યાતિ સાંભળીને ખૂબ ઉશ્કેરાણા અને એ મહાત્માને હેરાન કરવા માટેના દરેક પ્રયાસે તેણે શરૂ કર્યો. એણે તે બહુરૂપીની જેમ ચુસ્ત બ્રાહ્મણુનું સ્વરૂપ ધારણ કર્યું. જતે, ટિલાં, ટપકાં કરી પાઘડી પહેરીને ધર્માવતાર જેવે બની ચાયે। મહારાજને આશ્રમે. મહારાજ તેા પાસેના એક ઉપવનમાં જઇને એક અશેક વૃક્ષ નીચે કાયાસ' કરી. સમાધિ લગાવીને બેઠા હતા. પશુ તેના મે શિષ્ય શાસ્ત્રાભ્યાસ કરતા ત્યાં ખેઠા તેમની પાસે જઇ સાષ્ટાંગ દંડવત્ પ્રણામ ( જાણે મશ્કરી કરતા હોય એ રીતે ) કર્યા. એ વન શિષ્યાને ઠીક ન લાગ્યું છતાં પણ ભાવે તેણે તેના સત્કાર કર્યો.
હતા.
“ પાપાત્માએના ડાળની ધર્માભાને ખબર ન જ પડે '' બિચારા શિષ્યા તે આ આવનારને એક ભક્તજન તરીકે સમજી તેની સાથે ભેાળા ભાવે વાતા કરવા લાગ્યા.
યુવકે બે હાથ જોડી ( કૃત્રિમ ભાવે) શિષ્યને પૂછ્યું; શું મહાત્મા આરામમાં
ભાઇનું વિનમ્ર
ફટાક્ષમાં જ બિરાજે છે ? ‘નહિં...જી, મહારાજ સમાધિ મે હૈ' * અચ્છા: '
મહારાજના આસન પાસે એક નાની વાંસની ભુંગળી જેવી લાકડી પડી હતી તે તરફ અ ંગુલીનિર્દેશ કરોને તે યુવકે શિષ્યને પૂછ્યું. · કયા મહાત્મા પેલા કૃષ્ણ કી તરહ અજાતે હૈ?'
ભેંસરો
‘ નહિ...જી, મહારાજ કી યહ, ચમત્કારીક લકડી હૈ. ’
• ઈસ કા મતલબ ?
• પવિત્ર આત્મા હૈ. કુચ્છ કુછ ( ઘેાડા બહુત ) ત્રિકાળ જ્ઞાન ( ભાવ ) ભી સમજ ( જાન )સકતા હૈ ઔર યહુ સાધના વૈ, લાકિક ઔર પારલૌકિક કલ્યાણ કે લીયે કર રહે હૈ.’
*
ઇસ લકડી સે મહાત્મા આત્મા દેખ સકતે કિ, યહુ આત્મા કિતના પવિત્ર યા અપવિત્ર હૈ.'થ - ઔંસા; ઠીક હૈ, મહારાજ તે। અદ્ભુત વિદ્યાય
દીખાઇ દેતે હૈ.'
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
* અચ્છા—અદ્ભુત અચ્છા હૈ ’
એમ કહીને એ ( યુવક ) ત્યાં બેઠા. પેલા શિષ્યા આશ્રમના કંઇક કામમાં રોકાયા. એ સમયને લાગ જોઇને પેલી લાકડી ઉડાવીને તેણે તેા ચાલતી પકડી અને બાજુના જ ઉદ્યાનમાં અશેક વૃક્ષ નીચે મહાત્મા પ્રભુચિતનમાં તદાકાર બનીને પેાતાના આત્માને એ વિશુદ્ધ આત્મા પ્રત્યે લીન ખનાવી સમાધિપણે બેઠા હતા ત્યાં તે પહેાંચ્યા અને પેલી લાકડી મહાત્માના ક્ષિ સામે ( દૂરબિનનો જેમ ) ધરી જોવા: લાગ્યા તે એકદમ પ્રકાશ પ્રકાશ-તેજને પુજ જુએ છે, પણુ વચ્ચે રહેજ તલ જેટલું કાળું બિંદુ દેખાણુ, એ જોને તે એટલી ઉઠયાઃ હત્તારી આ ા પાખંડી છે, પાપી છે, લુચ્ચે છે, ઠંગ છે, આ તે દુનિયાને બના વવા જ નિકળ્યા છે. હવે તેા એતા બરાબર જેતે કરું; આમ ખેલતા તે ખખડતા એ ા ગામમાં આવ્યા અને જોરથી ખેલવા લાગ્યાઃ અરે મૂર્ખાઓ, પેલે મહાત્મા ( જેને તમે પ્રભુ કહેા છે! એ) તેા કાળા દિલના છે. વિગેરે. દૂષ્ટ માજીસને માટે કર્યું દુષ્કર્મ એવુ' હાય કે, તે ન કરે અથવા ન મેલે ? એવામાં એક પ્રૌઢ ધર્માત્મા પંડિત એ રસ્તેથો નીકલ્યા. તેનાથી આ પાપાત્માના અપશબ્દો સંભળાતા નથી છતાં પશુ એ નરરાક્ષસની એવી ખીક સાતે લાગતી જેથી તેની આગળ થને કાઇ નીકળતું નહી અને તેની નજરે ન પડાય એમ ચાલ્યા જતા હતા. આ પ્રકારે તેના પાપ પરાકાષ્ટાએ પહેોંચ્યા હતા. લાલચેાળ
આંખા કરીને જેમ તેમ તે બકતા હતા.
૧૫૭
પેલા પડિતને કરુણા જાગી અને મનમાં વિચાર કરે છે કે-કાઇ પણ પ્રકારે આ માનવીને ઉદ્ધાર થવા જોઇએ. આવી શુભ કામના તેના દિલમાં ઉત્પન્ન
જેથી ધીમે ધીમે તે તેની પાસે આવ્યા અને ઊમા રહ્યાઃ પેલા પાપાત્માને ક્રોધાíગ્ન ભભૂકી ઉઠયા અને પતિને કહે છે: ભગતડા, પેલા તારા મહારાજ કાળા દિલને છે. પાપી છે, દૂષ્ટ છે, એનુ પૂછ્યુ બ્રેડ, નહિ તે હેરાન થશ.
For Private And Personal Use Only
પંડિતના મુખમાંથી ( હંમેશની ટેવ ાવાથી ) એક શ્લાક સરી પડયા.
| SR No. | 531624 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 053 Ank 09 10 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1955 |
| Total Pages | 36 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 4 MB |