Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
આધુનિક યુગમાં અહિંસાનું તાત્પર્ય*
લેખક—શ્રી જમનાદાસ ગ શાહ, સમાહર્તા, ગેહિલવાડ જલે ભગવાન મહાવીર પ્રભુએ ઉપદેશેલ અહિંસા હજારો વર્ષ પહેલાં પશુમાંથી મનુષ્યને ઉદય પરમધર્મને અત્યારના યુગની વિશિષ્ટતા અને સંજે થયે, ત્યારે માણસ માણસને પણ ખાતે, તે શીકારી ગની દ્રષ્ટિથે વિચારવા આપણે એકત્ર થયા છીએ. હતા, નગ્ન અવસ્થામાં તે જંગલમાં ભટકતો હતો. અહિંસા એક રધૂળ અર્થમાં જીવદયા તરીકે ગણાય પણ કુદરતે તેનામાં એક વિચારશક્તિ મૂકી હતી. છે પણ માનવ હૃદયને આ એક વિશિષ્ટ પ્રેમ સંદેશ મનુષ્ય કરતાં અનેકગણું વધારે કદાવર અને છે. એ મહત્વની બાબત તરફ ઘણું જ દુર્લક્ષ થયું છે. તાકાતવાન પ્રાણીઓ જે ન સમજી શકે તેવા કુદરતી
આ સૃષ્ટિને ક્રમ અહિંસક છે કે હિંસક છે તે રહસ્ય મનુષ્ય સમજી શકે. તેણે જોયું કે જમીનને વિષે ઘણાં વિચાર અને શનિ તરફથી જુદા ખેતરવાથી અને તેમાં બી વાવવાથી ખાઈ શકાય જુદા ઉત્તર મળે છે. ઘણાઓ માને છે કે ઈશ્વરે તેવી વસ્તુ પાકે છે. એટલે તેને માણસને ખાવાની આ સૃષ્ટિ ઉત્પન્ન કરી તેની સાથે હિંસાને પણ સ્થાન આવી, શીકાર ઉપર કંટાળો આવ્યું. તેણે આપ્યું છે. વાઘ, સિંહ, મગર, સર્પ વિગેરે અનેક જમીનની ખેડ માંડી, પશુપાલન શરૂ કર્યું. રસોઇની પ્રાણોનું ભક્ષણ હિંસામાંથી જ થાય છે. મોટા છ કળા હાથ કરી. સ્થિર કુટુંબવ્યવસ્થા અને લગ્નનાના જીવોને મારીને જ આગળ વધ્યા છે. માનવ ૭યવસ્થા રાપી, ક્રમશઃ જ્ઞાતિમંડળ અને કામઈતિહાસમાં પણ યુદ્ધો અને ધર્મ સારી સંખ્યામાં રચના કરી, ગામડા અને શહેરો વસાવ્યા અને જેમ લખાયેલ છે. દુર્બળ, અશક્ત અને માયકાંગલા માટે જેમ તેને વિકાસ થતો ગમે તેમ તેમ સામાજિક આ સૃષ્ટિમાં સ્થાન નથી. તાકાત અને બાહુબળ ઉપર વર્તાલમાં તેણે હિંસા અને મારામારી દૂર કરી. નીતિ જ કોઈ પણ રાષ્ટ્ર, સમાજ આગળ વધ્યો છે અને અને કાયદે, ધર્મ અને વિવેક, સેવા અને તપશ્ચર્યાના આગળ વધી શકે છે. આ વિધાનને મન હિંસા એ અંકુર વાવ્યા, પેળ્યા અને વિકસાવ્યા અને તે કુદરતી વસ્તુ છે અહિંસા એક કૃત્રિમ વસ્તુ લાગે છે. રીતે જ આજે કરોડે માણસને આ માનવસમાજ
એક વાત સ્પષ્ટપણે સમજી લેવી જોઇએ કે પશ. શાંતિથી જીવન વિતાવવા પ્રયાસ કરી રહ્યો છે. એને માટે હિંસા કુદરતી ક્રમ છે. વાઘ સિંહ, ઈતિહાસમાં ૨ થી ૫ હજારના કાળ ઉપર નજર દીપડા, મગર કે સર્પને અહિંસક બનવાને ઉપદેશ નાંખીએ તે દેખાશે કે તે ધીમે ધીમે યુદ્ધ અને લડાઈ કોઈએ કર્યો નથી પણ જે પશુ નિમાંથી વિકાસ માણસ પોતાના વતુરની બહાર કાઢતે ગયો છે. પામી માનવનું સર્જન થયું તે માનવને માટે અહિં ક્ષત્રિય અંદર અંદર લડતા, નાના રાજ્ય સાને ઉપદેશ છે. મનુષ્ય નિમાં અને પશુ યોનિમાં અંદર અંદર લડતા. આ બધી વસ્તુઓ ભૂતકાળમાં તિલાવતની જે સીમા દેરી છે તે એ જ છે કે પશુ બની છે. જેને આપણે એક રાજ્ય અને એક રાષ્ટ્ર પક્ષિઓ પિતાની સહજ એવી કુદરતી વૃત્તિઓથી કહીએ છીએ તેના સીમાડામાં તે દરેક પ્રશ્ન અને Bરાઈ જીવન વિતાવે છે. મનુષ્ય પોતાની સહજ દરેક પ્રસંગ શાંતિથી, સમજાવટથી અને કાયદાઅને કુદરતી વૃત્તિઓને સંયમમાં રાખી વિબુદ્ધિ કાનૂનથી પતાવવા આવે છે. માનવ શાંતિનાં વિકાસનું વાપરી પિતાનું જીવન માત્ર પિતા માટે જ નહિ પણ એક છેલ્લું પગથિયું બાકી છે અને તે આંતરરાષ્ટ્રીય સિમાજને માટે વિતાવે છે.
ઝગડાઓ શાંતિ અને સમજાવટથી, ન્યાય અને • ભાવનગર ખાતે નવાપરા જૈન પ્રગતિ મંડળ વેજિત વ્યાખ્યાનમાળામાંથી
( ૪૧ )6.
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 531618 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 053 Ank 03 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1955 |
| Total Pages | 20 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 3 MB |