Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
શ્રી મહાવીર જન્મ કલ્યાણક દિન કારમી કસોટીઓમાં પણ અડગ રહેનાર એ વીર છે. માનવ મહેતા, માત્ર જંગલી જાનવ નહતાં પરંતુ આંતરિક શત્રુઓની સામે સતત યુદ્ધ કરનાર એ દેવો પણ તેમને અપાર વેદના આપતા અચકાયા અણનમ યોદ્ધા છે. દેશની વિનતિને તરછોડી એકલે નથી. એમની સહનશક્તિ. એમની અડાલતા, એનની હાથે ઝઝૂમનાર એ વીર પરમાત્મા છે. બાર બાર ધીરજ અને એમની હિંમત દેવોથી પણ સહન ન વર્ષ સુધી ઊભા પગે રહી કઠેર કષ્ટો વેઠનાર એ વીર થઈ–ઈર્ષાની આગમાં દે રમતે દાન બન્યા અને પરમાત્મા છે, સાધનાની વેળાએ પગ વાળીને એ વીર પ્રભુને બાળવા આકાશપાતાળ એક કર્યા, પરંતુ બેઠા નથી. કયારેક નિદ્રા આવી ગઈ તે પણ ડગે એ વીર પ્રભુ નહિ. કપરાં સંકટોમાં પણ એ મને ઊભા ઊભા. બરાક પણ તેમણે ક્વચિત જ લીધે. અકથ્ય સામ દાખવ્યાં. અંગારા વરસાદના આત્માનું એજ પ્રગટાવવા અહેનિશ અથાગ ઉપર એમણે દયાનું ઝરણું વહાવ્યું. ભયંકર વિ. પરિશ્રમ એમણે ઊઠાવ્યા છે.
ફેંકનાર ચંડકૌશિકનારા ઉપર એમણે સુધા રેલાવી. જે વીરવિભુએ ગર્ભાવસ્થામાં પણ માતાની ભક્તિ એમના ચરયુગલને ચૂલા તરીકે ઉોગ કરનાર કરી, જે વીરપ્રભુએ ત્રણ ત્રણ જ્ઞાન સાથે લઈને જન્મ પ્રત્યે એમણે દયા ચિંતવી. કાનમાં ખીલા ઠકનાર લીધે, જે વીરવિભુએ બાયવયમાં જ અજોડ પરા પ્રત્યે એમણે વિરોધને એક સૂર પણ ન સંભળાવ્યો. ક્રમને અનુભવ કરાવીને ‘મહાવીરનું બિરુદ પ્રાપ્ત કર્યું, મારી નાખવા આવનારને એમણે આત્મજ્ઞાન આપ્યું. જે વીરવિભુએ લઘુવયમાં પંડિતોનાં જ્ઞાનને ઝંખવાણું તીવ્ર ઉપસર્ગ કરનાર સંગમદેવને કરણા ભાવતા બનાવ્યું, જે વીરવિભુએ યુવાનવયમાં ભોગસુખને એમની સામે અશ્રુભીની બની. બાર બાર વર્ષો સુધી લાત મારી, જે વીરવિભુએ અડલ રહીને “મહાવીર'. ધીરે, હૈયાની અડબ વીરતા રાખીને અનેક ઉપબિરુદ સાચું કરી બતાવ્યું, જે વીરવિભુએ ક ર સર્ગો અને પરિસિહે એમણે સહ્યા. સાધના કરીને કૈવલ્ય પ્રાપ્ત કર્યું, જે વીરવિભુએ માત્ર પ્રતિકૂળ ઉપ એમણે વીરતાથી વધાવ્યા જગતને ઉધારવા જીવન ખર્ચી નાંખ્યું, જે વીરવિભુ એટલું જ નહિ અનુકૂળ ઉપસર્ગો પણ એમણે અનુસૌને પ્રિયકર અને સુખકર વાણી વરસાવી, જે વી પમ ધીરતાથી સહન ક. રમણીઓ આવી અને વિભુએ દિવ્યાંજન અને દિવ્યતાનું દર્શન કરાવ્યું, અપ્સરાઓ આવી, સૌર્થના અને કળાને પ્રદર્શને જે વીરવિભુએ જગતને મુગ્ધ બનાવ્યું, જે વીરવિભુ ને થયા, નૃત્યની રમઝટ થઈ અને વાદ્યના મધુરા સફેદ અપકારીઓને ઉપકારના ભારથી દાખ્યા, જે વી - થયા, સંગીત અને લાલતકળાના પ્રદશને થયા, વિભુએ તીર્થ પ્રવર્તાવીને દીર્ધકાળ સુધી એમને ઉષ પરંતુ વીરવિ એમાં ન મૂંઝાયા, સુકે મળ સ્પર્શ કાર લંબાવ્યો, જે વીરવિભુએ અંતિમસમયે ૫ એમને ન લ ચાવ્યા. મધુરાં ગીતાએ એ મને મુગ્ધ સોળ સોળ પ્રહર સુધી ઉપદેશની અમૃતધારા સતત ન કર્યો. મેહક રૂપોએ મને ન આંજ્યા. સંસારવહાવી તે વીરવિભના આપણે ઋણી છીએ. જીવન દાવાનળના દાહથી સતત દાઝી રહેલા માનવ.ને ઠાર બલિદાન કર્યું પણ એ ઋણ ફીટે એવું નથી. એ અને જેમણે જન્મ લીધે, થાકેલા માનવીને રાત અને તે માત્ર આપણે યાદ કરીએ અને કૃતકૃત્ય બને . સુખને સ્વાદ આપવા જેમણે જીવન નિચેરી નાંખ્યું,
પ્રભુએ ધીરચિત્ત સહન કરેલા ઉપસર્ગોની એક સંસારસુખમાં સબડતા માનવીને આત્માનંદની લહલાંબી હારમાળા થાય છે. સુંદર મહામાં જન્મ લેનાર, રીઓનું ભાન કરાવવા જેમણે અથાગ પરિશ્રમ વેક્યો અંગ ઉપર અનેક સુંદર લક્ષણો ધરાવનાર, અને તેમને પરિસહ વેઠવાની સહનશીલતા સ્વાભાવિક સુખી રાજકુળને દી૫ક ઉપર પણ જ્યારે પારાવાર વરલી હોય, સંકટો અને ઉપસર્ગો આવતા સાંભળીએ છીએ ત્યારે વાસનાપ્રેમી પાગલ હૈયાઓને દિવ્ય પ્રેમની મોજ હૈયું હચમચી ઊઠે છે. એમને વેદના આપનાર માત્ર મણાવવા, માનવની માનવતા પ્રગટાવવા અને પશુતા
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 531613 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 052 Ank 09 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1954 |
| Total Pages | 26 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 4 MB |