Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
૩૦.
શ્રી આમાનંદ પ્રકાશ વિજય થયા. તેઓ નિસ્વાર્થ ભાવે, સમાજહિતાર્થે કરે છે, તેમના જીવનને સંક્રમ સાધુ જીવન તરીકે કામ કરી રહ્યા હતા એ સમાજ જોઈ શકો અને ઓળખવું એ વધારે ઉપયુક્ત છે. સમાજે તેમની પ્રવૃત્તિઓને આવકારી. કેળવાયેલો તેમના પાછળના માં જ હું તેમના દીઠીક વર્ગ ભગવાન મહાવીર અને તેમના સિદ્ધને પરિચયમાં અલે. તેમના સ્વભાવમાં બાળક જેવી અમલ શ્રદ્ધા ધરાવે છે. તેને કઈ ખતું હોય તે સહજ રમતીયાળ નિ જામ રાવના મન માં તે ધર્મના નામે ચાલતે જ, આડંબર અને ખાલી જીવન બાળક જ નિર્દોષ દેય. તેમની ભાષા અપડે. તે શરમાં પણ પાર્ટી શ્રદ્ધા ધરાવે છે, પરંતુ તેજવી હતી. તેમને સાંભળવામાં એક જાનને સત્તાક સામાં, પાખંડીમાં નહિ, જેને જમીનને મસ્તક આનંદ અ વ હતો. અડાડી ત્રણ ખમાસમક્યાં દેવા છે, તે વ્યક્તિ સાથે જ
તેમના જેવા મહામાએ પિતાનાં યોગ, તપ, માના હોવી જોઈએ. ખમાસમણને એગ્ય હતી ?
વૈરાગ્ય, વિશ્વવાહય, જ્ઞાનપ્રતિમા યાદિ ગુથી જેએ. સાચે સાધુ નવયુગના આ માનસથી .
કે એક સમાજના રહેતા નથી. પણ સાથે નથી-તેને ડરવાનું કારણ નથી. શ્રી વિવિફભસૂરિ
વિશ્વની મિલક્ત બની જાય છે, તેમનું મુખ્ય કાર્યસમજી ગયા હતા કે નવયુગને સાધુ વિદ્વત્તા અને
ક્ષેત્ર ભલે જૈન સમાજ જ રહ્યો છે, પરંતુ તેઓ ચારિત્ર્યની સુવાસથા મહેંકતે હૈ જોઈએ. તે જ
શૂલ સમાજ અને સામાજિક બંધનેથી પર હાઈ રેન નવયુગમાં તે આદરમાને પામી શકશે.
સિવાય ઇતર વર્ગના પણ તેઓ પૂજ્ય બની ગયા હતા. - કેળવણીના પ્રશાને હલ કરતાં કરતાં સમાજના એમને માટે પણ તેમણે હાકક્ષ કરી, જૈન સમાજમાં જાની 'તીન ને એક પછી એક વિલય પામતાં ‘સીઝા * વન વધી જાય છે. આ સીઝનને નય છે. આ દાયકાએ જ પ્રતીમાએ સમ્રાટ સમા. ટટાર રાખવી તેમણે પ્રચંડ પ્રસ્થાર્થ કર્યો. તેઓ એ થી ની મરજી અને આગમતારમાં પાયલેંટ સમા પણ જોઈ શક્યા કે અનેક ટુકડાઓમાં દહેંચાયેલે શ્રી સામરાન દોરજી આપણે બેયા અને તેમની સમાજ નિરર્થક ઝડાઓમાં પોતાનું જ નિકંદન
પાળ વિજયવલ્લભસૂરિ છ ચાલી નીકળ્યા. આ કાઢશે, ભીષ્મપિતામહ જેવા વૃદ્ધ અને સંપ જેવી ત્રોની ખેર ન પૂરાય તેવા છે. જેના ગગનાંગમાં દષ્ટિવાળા આ મહાપુર ફાલતા કે મન: મંચ નવા સીતારાઓને ઉદય થાય એમ આપણે ઇચ્છીએ. ઉપરથી આહવાન કર્યું કે જેને સમાજને એકવ તેમણે મને ‘વે જ નજ કરકાએ હવે ખાતર હું મારું આચાર્ય ૫૬ પાનું છેડી દેવા તેથી તેઓ ધસમ્રાટ હતા; તેમણે અજ્ઞાની અને તૈયાર છું. તેમની તેવી ભાષા અને સાહેયતાએ દીનદુ:ખીયાના ઉદ્ધાર માટે અહાલેક પેકાર્યો હતે. અનેકને ડોલાવ્યા. તેમના જીવનનાં છેલ્લાં વર્ષે સમાજનું તેથી તેઓ પર ખસંજક હતા. તેઓ દ્રશ્ય, ક્ષેત્ર, અપ અને સીઝાના ઉદર આ બે મહા ના કાલ, ભાવને જાણતા હતા તેથી યુગપુર હતા. તેને, ઉદલ પાછળ ક ખયાં છે. રઝાતાના ઉકન જે સમાજનું ભાવિ જોઈ શકયા હતા તેથી આદષ્ટ ટહેલ માટે તેમણે દધ છેડવા સુદ્ધની પ્રતિજ્ઞા કરી, હતા. તેઓ જૈન સમાજનું રત્ન ગુજરાતનું ગૌરવ
તેઓ સાચા અર્થમાં વર્તમાન યુગમાં કેસરી અને વડોદરાનું આભૂષ હતા. વડેદરાવાસીઓને સમાન હતા. તેમને પંજાબ કેસરી કહેવા એ તે ચહેરો તેમનાથી વિશેષ ઉજજળ હવે. તેમનું પૂક જેવું વર્ણન છે. જેમ તાકર તેમને ક્ષશુભંગુર દેહ ભલે ગયે. તેમની વિશાઆત્મકથાની સાથે સાથે માનવકલયાણુ માટે 'ઉના કાયને જરા મ૨ણુને વાય નઈi. દી જીવનયાત્રા જાય છે તે રીતે શ્રી વિજયાલમસૂરિએ ભીમ સફળ યાત્રક મર્યા છતાં અમર છે. એણે એની કરણી થાની સાથે સાથે જનકલ્યાણ માટે મળ પુરુષાર્થ કરી છે કે “તુમ હમત જપ રાય, કે
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 531608 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 052 Ank 02 03 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1954 |
| Total Pages | 43 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 4 MB |