Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
ગમીમાંસા પણ
(સંગ્રા. મુનિ પુણ્યવિજય(સંવિજ્ઞપાક્ષિક.)
(ગત વર્ષના પૃષ્ઠ ૨૨૦ થી શરૂ) ઇતર દર્શનની અપુનબંધક દશાને પ્રાપ્ત જેમાં પાપબંધની શકયતા હાય તથા કર્મબંધ કરવા માટે “પૂર્વસેવા” કારણ છે; જે ચરમા- જનિત દુઃખની શક્યતા હોય તેને સાશ્રવ અને વર્તની નજદીકના આવર્તમાં સંભવિત છે. સાપાય કહેવાય છે. વૃત્તિસંક્ષય ચોગ તો નિરાપૂર્વસેવા એટલે યેગને પ્રાપ્ત કરવા માટેની જે શ્રવ જ હાય કારણ એમાં અજ્ઞાન કે વિકલ્પયોગ્યતા પ્રાપક તત્ત્વોની ઉપાસના અર્થાત જન્ય વૃત્તિઓનું અસ્તિત્વ હોતું નથી. પ્રથમની લેકોત્તર ગુણપ્રાપ્તિની ગ્યતા સંપાદક ગુરુ, ચાર દષ્ટિએમાં અજ્ઞાનબાહુલ્ય હાઈ પ્રતિપાતિ દેવ આદિ પૂજ્ય વર્ગનું પૂજન, સદાચાર, સંભવિત છે. એમાં અપાય પણ સંભવિત છે. તપ અને મુક્તિ, અદ્વેષ એ બધી ધામિક એનો અર્થ એ ન થાય કે પ્રથમની ચાર પ્રતિવૃત્તિઓને સમાવેશ પૂર્વસેવામાં થાય છે. ઈતર પાતી જ છે. અન્યથા અચેતન ચારનો લાભ જ દર્શનાભિમત અપુનબંધક તથાવિધ ક્ષેપ થાય નહિ. ચરમાવતી જે જીવે ચરમયથાશમના અભાવે મુગ્ધભાવે અન્ય દેવાદિ પ્રત્યે પ્રવૃત્તિકરણમાં આવી ગયા હોય તે જે વસ્તુ અદ્વેષપૂર્વક સર્વ દેવાદિને માને છે, જ્યારે જૈન ગયા આદ્ય ચાર દષ્ટિઓના અધિકારી બને છે. દર્શનાભિમત અપુનબંધક શ્રી અરિહંતાદિને તે જીવો શાન્ત ઉદાત્તાદિ પ્રકૃતિમય હેય કિન્તુ દેવારિરૂપ માને છે, અને એની પૂર્વસેવા ચરમ- શુદ્ધત્વાદિ પ્રકૃતિય ભવાભિનંદી જીવ આદ્ય વર્તની પ્રાપ્તિની લગભગમાં હોય છે. એટલું દષ્ટિના વાસ્તવિક અધિકારી બની શકતા નથી. વિશેષ કે અપુનબંધકની પૂર્વસેવા નિરૂપચરિત ભવાભિનંદી જી અચરમાવર્તમાં નિબિડ છે, જ્યારે સુકૃતબંધકની પૂર્વસેવા કારણમાં મિથ્યાત્વના ઉદયના કારણે વિવેક લોચનથી કાર્યને આરોપ કરી ઉપચરિત હોય છે. આ પરાગમુખ હોય છે તથા વિપર્યાસ બુદ્ધિમંત ઉપચરિત વસ્તુ પણ અવતુ નથી, કારણ હોય છે અને એથી માત્ર કાદર માટે ધર્મચરમાવર્ત સામીપ્ય છે. સિવાય બીજા છો તો ક્રિયાના આચરનારા હોય છે. એટલે એમનું ધરવતી હોઈ અસદ્દભૂત કારણ પરત્વે જ હોય છે. અનુષ્ઠાન શુદ્ધ હોતું નથી, કિન્તુ કુતર્ક અને
પૂર્વોક્ત દષ્ટિઓમાં આદ્ય ચાર પ્રતિપાતિની તદ્દજનિત અસદભિનિવેશથી કલંકિત થએલું પણ છે અને સાપાય પણ છે, જ્યારે અંતિમ હોય છે. જ્યારે જે છો મિથ્યાત્વની મંદતાના ચાર અપ્રતિપાતિની છે. કદાચ શ્રેણિકાદિની પ્રભાવે કુતર્કથી અને મિથ્યા અભિનિવેશથી માફક સાપાય હોઈ શકે, પણ એમાં માત્ર દૂર હહ્યા હોય છતાં વિશિષ્ટ વિવેક નહિ હેવાના કાયિક જ દુઃખ હોય કિંતુ માનસિક ભાવના કારણે અનાગી હોય તેઓ ક્રમશ: ચરમતે નિર્મળ જ હોય.
વર્તની નજીકમાં આવે છે અને ભવિતવ્યતાના ચોગોમાં પણ સાશ્રયતા અને નિરાશ્રવતા ચેપગે ચરમ યથાપ્રવૃત્તિકરણ પર્યત પહોંચી તથા સાપાયતા અને અનાપાયતા હોય છે. શકે છે.
(ચાલુ.) સકામ નિર્જરા કરીને ઊંચે જ આવે છે, માટે સુખ ભગવાને દેવદેહ ઠીક બાકી આત્માનંદી પુદ્ગલાનંદી છે માટે આત્મ અહિત વધુ ન જી માટે સર્વોત્કૃષ્ટ આત્મશુદ્ધિનું કારણ થવાની દ્રષ્ટિથી તિર્યંચ ભવ ઠીક અને વિષય હોવાથી માનવદેહ જ ઉત્તમ કહી શકાય છે.
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 531526 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 045 Ank 01 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1947 |
| Total Pages | 33 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 5 MB |