Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
શ્રી આત્માનંદ પ્રકાશ.
મેળવી શકે છે. પછી તેમના માટે જન્મ મરણ બની જાય છે. પ્રભુનું નામ પણ સાંભરતુ હતાં નથી. એટલે તેઓ સદા સર્વદા મુક્ત જ નથી, કેઈ સંભળાવે તે અત્યંત તિરસ્કારહોય છે. જ્યાં સુધી જે જીવને જડાત્મક દેહના પૂર્વક અવગણના કરે છે, મોહના દબાણથી વિગથી અત્યંત દુ:ખ થાય છે અને તેના અત્યંત જડાસક્ત થયેલા હોવાથી દેહના વિનાનિત્ય સવેગની ઈચ્છા રહ્યા કરે છે ત્યાં સુધી શથી પિતાને સર્વનાશ સમજે છે. જ્યાં સુધી દેહાધ્યાસને લઈને તેને સર્વથા વિયોગ થતે દેહમાં પ્રાણ હોય છે અને શુદ્ધિમાં હોય છે નથી, અને વારંવાર દેહને ધારણ કરે પડે ત્યાં સુધી જીવવાને માટે બીજાએ બતાવેલા સઘળા છે કે જેને જન્મ કહેવામાં આવે છે. જન્મ ઉપાય કરે છે. આવી રીતે બિનઆવડતવાળા થવાથી મરણ પણ અવશ્ય થાય જ છે એટલે અજ્ઞાનીઓ મરે છે કે જેને બાળમરણ કહેઆત્મા મરણથી મુક્તિ મેળવી શકતો નથી. વામાં આવે છે. ઉપર બતાવ્યા પ્રમાણે દેડ આ પ્રમાણે દેહાધ્યાસી આયુષ્ય કર્મ (જન્મનું છોડવામાં તો જ્ઞાની તથા અજ્ઞાની સરખા જણાય કારણુ) ઉપાર્જન કરે છે કે જેને લઈને પાછા છેપરંતુ તાત્વિક દષ્ટિથી તે માટે ભેદ છે. જન્મે છે. જમ્યા પછી આયુષ્ય કમ ભેગવવા- જ્ઞાની પુરુષે સમ્યગ જ્ઞાન દ્વારા વસ્તુતત્વને
સ્વરૂપ જીવનમાં જડાસક્તિને લઈને અનેક પ્રકા- સાચી રીતે જાણે છે, માને છે અને શ્રદ્ધા છે રના કર્મ ઉપાર્જન કરે છે જેથી કરી તેના એટલે જીવ તથા જડના વિયેગની અસર તેમને આત્માની શક્તિઓ ઢંકાઈ જાય છે એટલે તેને ન થવાથી અજ્ઞાનીની જેમ દુઃખ થતું નથી, આત્મા નિર્બળ બની જાય છે. અજ્ઞાનીઓની શરીર છોડતી વખતે ત્રાસ કે ભય હોતો નથી; આવી જ સ્થિતિ હોય છે, કારણ કે તેમને કારણ કે જ્ઞાનીઓએ પોતાના જીવનકાળમાં શરીર ઉપર અત્યંત મમતા હોય છે એટલે બહુ જ કાળજીપૂર્વક મરવાને અભ્યાસ કરેલા તેને પુષ્ટ બનાવવા વિવિધ પ્રકારના આહાર હોય છે. સર્વના વચને ઉપર સંપૂર્ણ તથા ઔષધિને ઉપગ કરે છે, અનેક જીવના શ્રદ્ધા હોવાથી જીવ તથા જડને ભેદ સાચી વિનાશથી ઉત્પન્ન થયેલી અભય વસ્તુઓને રીતે સમજેલા હોય છે. સાકરમાં મીઠાશની શરીરને નિરંતર સંયોગ જાળવી રાખવાને જેમ જીવન જીવને સ્વભાવ જ છે એટલે નિ:સંકેચ અને નિવૃણપણે ઉપયોગ કરે છે, જીવન જીવવાને ક્ષણવિનશ્વરરૂપ રસાદિ જડના દેહના વિયોગની આશંકાથી તપ-જપ-સંયમ ધર્મોની જરૂરત નથીકારણ કે ક્ષણવિનશ્વર આદિનો આદર કરતા નથી. વિષયપષક સાધન વસ્તુ શાશ્વત ધર્મની પિષક બની શકતી નથી. મળ્યાં હોય તો ઇંદ્રિયોના વિષયેને પોષવામાં અર્થાત જડ ધર્મ ચૈતન્યને ઢાંકી દે છે પણ તેને ત્રટી આવવા દેતા નથી. કર્મજન્ય વ્યાધિથી વિકાસ કરી શકે નહીં. આયુષ્ય કર્મના ઉદય ઘણા જ ગભરાય છે કારણ કે તેમને શરીરના સ્વરૂપ કૃત્રિમ જડ જીવન આત્મસ્વરૂપ સાચા વિગ મોટે ભય હોય છે. ધર્મના ભેગે જીવનને પિષવાને અસમર્થ હોય છે તો પછી શરીર રાખવા તનતોડ પ્રયત્ન કરે છે. વેંકટરો કૃત્રિમ જીવનમાં વપરાતી જડ વસ્તુઓ શાશ્વત તથા વેદોની પાસેથી દીનસુખે જીવનની ભીખ જીવનને વિકાસ કેવી રીતે કરી શકે ? મીઠું માંગે છે છતાં જ્યારે વૈદ્યો શરીર છૂટી જવાને , સાકરની મીઠાશ વધારી શકતું હોય અથવા તે નિર્ણય બતાવે છે ત્યારે દેહ છોડવાની વૃત્તિ ન મીઠાથી સાકરની મીઠાશ ટકી શકતી હોય તે હોવા છતાં પણ અત્યંત દુઃખ મનાવી બેભાન જ જડ વરતુઓ જીવના શાશ્વત જીવનને વધારી
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 531516 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 044 Ank 03 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1946 |
| Total Pages | 26 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 4 MB |