Atmanand Prakash Pustak 042 Ank 10

SR No.: 531499
Original Sutra Author: N/A
Author: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publication Year: 1944
Total Pages: 20
Language: Gujarati, Hindi
Classification: Magazine, India_Atmanand Prakash, & India
File Size: 2 MB

Page 18

૧૫૧
આત્માને લાગેલા કર્માને જરીભૂત કરી દેવા, તે નિર્જરા કહેવાય છે. તે નિરા તપસ્યાના યાગથી થઇ શકે છે. તેથી આત્મસ્વરૂપ અતિ શુદ્ધ નિર્મૂળ કરવા માટે નિર્જરા ભાવનારૂપે તપસ્યા
કરવાની આવશ્યકતા છે. આ સંસારના હેતુરૂપ એવા કર્મની સ ંતતિના ક્ષય કરવામાં નિર્જરા ભાવના ઉપયેાગ છે. તેને માટે તપસ્યાના પ્રકાર અવશ્ય જાણવા જોઇએ. તે તપ બાહ્ય અને આભ્યંતર એવા એ પ્રકારે મુખ્ય છે.
}}}
ભાન થાય છે. તે ઉપયાગી ભાવનાના જ્ઞાનને માટે લેાકમાં વાળના અગ્રભાગ જૈન વિદ્વાને ઘણું ઘણું લખી ગયા છે.
સવર ભાવના.
તે
હું ચેતન, સવરના દિવ્ય ગુણને સંપાદન કરવામાં જો તારે કટિબદ્ધ થવું ડ્રાય । આત્માના શુદ્ધ સ્વરૂપનું આક્રમણુ કરનારા ત્રણ મહાન દોષોની સાથે તારે યુદ્ધ કરવાનું છે. તે ત્રણ મહાન્ દાષા રાગ, દ્વેષ અને મિથ્યાત્વ છે. આ ત્રિપુટી આશ્રવને ઉપાવનારી અને તેથી આ અનંતભવમાં ભ્રમણ કરાવનારી છે તે ત્રણે મહાન દોષને દૂર કરવા માટે ત્રણ ગુણેને ધારણ કરજે. જે સદ્ગુણે વીર પુરુષાની જેમ તારા તે ત્રણે શત્રુએને નસાડી મૂકશે જૈન મહાન યોગીએ તે પ્રમાણે કથન કરે છે,
निर्जरा भावना.
વૈરાગ્ય ભાવનાને ઉત્પન્ન કરનારી અને કર્માંના જાળને વિદારનારી નિર્જરા ભાવના ભવ્ય હૃદયવાળા ભવીજતાએ ભાવવી જોઇએ.
लोकस्वरूप भावना.
જેમાં આ લાકના સ્વરૂપની સ્થિતિના વિચાર કરવામાં આવે અને તે ઉપરથી આ અનાદિ નિધન એટલે જેને આદિ અને અંત નથી એવા સ ંસારનું સ્વરૂપ ભાવવામાં આવે તે લેાકસ્વરૂપ ભાવના કહેવાય છે. તેને માટે શાસ્ત્રકારે ખૂબ કીધેલ છે.
હૈ આત્મન ! તુ' વિચાર કર કે, આ ચૌદ રાજ
શ્રી આત્માનઃ પ્રકાશ
જેટલુ એવુ કાઇ પણ સ્થળ નથી કે જ્યાં આ જીવ સુક્ષ્મ, બાદર અને સ્થાવરપણે તથા ત્રસપણે જન્મ-મરણ નથી કરી આવ્યા તેમ સુખ-દુઃખની પર પરાને નથી પ્રાપ્ત થયા. અર્થાત્ સર્વ પ્રદેશે તેની ઉત્પત્તિ, સ્થિતિ વિનાશ થયેલ છે. આવુ વિચારી તું વિષયથી વિરામ પામી તારા આત્મસ્વરૂપના અવિનાશી સુખમાં
અને
મન થા.
એબિંદુલ ભ ભાવના.
આ ઉચ્ચ ભાવના ભાવવાથી આત્મા આ મનુષ્ય ભવની દુર્લભતા જાણી શકે છે, તે મનુષ્ય ભવની દુ*ભતા ચૌટામાં રનના રાશિની જેમ દર્શાવી છે તેમની તે ઉપર યુગલ પાશ્ચાદ્દશ દષ્ટાંત આપેલાં છે.
કદાપિ પુણ્યયેાગે સમ્યગદર્શન પ્રાપ્ત થાય પશુ સમ્યગ્નાન અને સારિત્ર પામવું મહાદુલ ભ છે. કદાપિ સારિત્ર પ્રાપ્ત થાય પણ તેને આયુષ્ય પર્યં ત નિર્વાહ કરી સમાધિ મરણ સુધી નભાવવુ ધણું જ મુશ્કેલ છે. તે રત્નત્રયને પ્રાપ્ત કરી જો જીવ તીવ્ર કષાય વગેરેના ઉદયથી તેને ગુમાવી દે છે, તે જેમ સમુદ્રમાં ચિંતામણી રત્ન જાય છે તે પાછું મેળવવું જેવું દુર્લભ છે. તેવું તે રત્નત્રય પાછું મેળવવું દુ`ભ થઇ પડે છે. તેથી પ્રત્યેક ભવ્ય જીવે પ્રાપ્ત થયેલું તે રત્નત્રય સતત તન, મન અને ધનથી સાચવવુ' જોઇએ,
ધર્મદુલ ભ ભાવના.
જીવનના પવિત્ર પ્રવાહને પ્રગટ કરનારી, અને પરિણામે સદ્ગતિને સંપાદન કરાવનારી ધર્માંદુલ ભ ભાવના અત્યંત ઉપયેગી છે. જ્યારે ધિખીજ પ્રાપ્ત થાય છે ત્યારે ધમ સાધવાની પ્રવૃત્તિ થાય છે. તેથી ખેાધિમીજની ભાવના પછી ધર્માં દુલ ભ ભાવનાતે। ક્રમ રાખવામાં આવ્યેા છે. આ વિકટ સંસારમાં ધર્મને જાણવાની સામગ્રી પ્રાપ્ત થવી અતિ દુર્લભ છે. ધ'નું શરણુ કરવુ' અને ધર્મો