________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
શ્રી
જે કાંઇ કહે છે તે સાચું જ છે. અન્ય ગીતા મહર્ષિ આના સમાગમ થાય, તે પ્રસ’ગે આ પ્રમાણે આ પદાર્થને અંગે મતવ્ય રાખવું એ પ્રભુના માથી વિરુદ્ધ
'
"
છે’ એમ યુક્તિપૂર્વક અને શાસ્ત્રની પૂર્વાપરતા તે સંબંધી ‘મિથ્યાદુષ્કૃત છે.
અવિરૂદ્ધ પ્રણાલિકાથી સમજાવવામાં આવે તે અવસરે “ મારું મન્તવ્યખાટુ છે. એમ જાણવા-સમજવા છતાં પેાતાના મન્તવ્યમાં
ફેરફાર ન થાય અને કદાગ્રહમાં આવી જાય તેા તે આત્મા સમ્યગ્દર્શનથી ભ્રષ્ટ અની મિથ્યાત્વની ભૂમિકાએ પહેાંચી જાય છે.
શ્રી ક"પ્રકૃતિ મહાશાસ્ત્રમાં-ભગવાન્ શિવશસૂરિ મહારાજાએ આ વસ્તુ નીચેની ગાથામાં ઘણી જ સ્પષ્ટ રીતિએ રજૂ કરેલ છે. સદ્ધિ ગીરો, મચ્છું વળે સુસજ્જ । सद्द असम्भावं, अजाणमाणो गुरुनियोगा ॥ १
॥
(ઉપશમના કરણ) ભાવા—સમ્યગ્દષ્ટ આત્મા જિનેશ્વરધ્રુવે ઉપદેશેલા પ્રવચનને જ સહ્તે-માને, ( અર્થાત્ ખીજા પ્રવચનને ન માને) સભ્યષ્ટિ છતાં અસદ્ભૂતભાવાને માને તે તે પણ કયારે માને? કે સ્વયં વસ્તુતત્ત્વથી સ્વાભાવિક અજ્ઞાત હાય અને ગુર્વાદિક વડિલેાની પરતંત્રતામાં સ્વયં વતા હૈાય. આ ગાથા ઘણા જ ગંભીર અથથી ભરેલી છે.
આ ગાથાની ટીકામાં જ પૂજ્યપ્રવર સમ ટીકાકાર શ્રીમાન્ મલયગિરિ મહારાજાએ તેમજ ન્યા. વિ. પૂ. ઉપાધ્યાયજી મહારાજાએ જમાલિનું દૃષ્ટાંત આપીને વસ્તુતત્ત્વના વિશેષ ફાટ કરેલ છે. સુજ્ઞાએ તે સ્થાન જોઈને વિશેષ નિ`ય ગીતાદ્રિારા સમજી લેવા. આ વિષ
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
શ્રુતજ્ઞાન.
[ ૧૫૯ ]
યને અંગે અહિં જે કાંઈ લખવામાં આવ્યું છે તે શાસ્ત્રો અને તેમાં જણાવેલા વિચારો તરફ ખ્યાલ રાખીને લખવામાં આવેલ છે, છતાં કાંઈ પણ સિદ્ધાન્તવિરુદ્ધ લખાયું હાય
ત્તમાન પરિસ્થિતિના વિચાર. અતિમ તાપય એ છે કે-આત્મકલ્યાણાભિલાષી મુમુક્ષુ આત્માએ ઉપર જણાવેલા ૮ આસ્તિકય ’ ના નિરૂપણને ધ્યાનમાં રાખી હરકેાઈ પ્રસ`ગેામાં તે સર્વોત્તમ લક્ષણથી આત્મા વંચિત ન થઇ જાય, દૃષ્ટિરાગ કિવા લાકૈષણા આત્માને વિરુદ્ધ માર્ગનિરૂપણમાં ન ઘસડી જાય તે માટે બહુ જ જાગૃતિ રાખવાની જરૂર છે. યદ્યપિ આજના દુઃષમકાળમાં કાઇ સાતિશયજ્ઞાનીમહિષ નથી, જેથી અન્યેાન્યના ભિન્ન
મતબ્યામાં કર્યુ. મન્તબ્ધ સત્ય છે ? તેના સાક્ષાત્કાર કરાવી આપે, તે પણ શાસ્ત્રદૃષ્ટિ, ગીતા મહર્ષિ અને સુવિહિત પરંપરા એ બધાયને સુમેળ થાય તે જરૂર સત્ય તત્ત્વ તરી આવે. સમ્યગ્દષ્ટ આત્માની આત્મજાગૃતિ.
ધર્મના પ્રારંભ, ધર્મના આધાર, ધર્મનું ભાજન ઇત્યાદિ જે કાંઈ કહે તે સમ્યગ્દર્શન જ છે. અને ઉપર જણાવેલ ‘આસ્તિકય ’ લક્ષણ જ્યાં હાય છે ત્યાં જ એ ઉત્તમાત્તમ સદ્ગુણ ઘટી શકે છે. સમ્યગ્દર્શનની પ્રાપ્તિ થયા બાદ આત્મિક દશા એકદમ પુરાવત્તન પામી જાય છે. માહ્યવૃત્તિની મદંતા થવા સાથે આંતરવૃત્તિ વિકાસ પામે છે. પુદ્દગલાન’દીપણાના ત્યાગ થવા સાથે એ મુમુક્ષુમાં આત્માનંદીપણુ' જાગૃત થાય છે. સ્વપરના વિવેક પેદા થાય છે. સત્યાસત્યના નિણૅય કરવાની શક્તિ
For Private And Personal Use Only