Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
પ્રભુ મહાવીરે મેહમસ્ત જગતને ત્યાગ ધર્મ જ કેમ આપો ?
[ રપ૩]
“જે જે સંગ છે તે તે વિગતે માટે જ છે વીને ઉત્તમ શિક્ષક બતાવનાર વિદ્યા જ છે. એમજ વિદ્વાન તે માને છે.” આથી આથી ગુરુ પણ વિદ્યાના પ્રત્યે જ ગુરુ બનેલ પ્રાકૃત જનની માફક બાહ્ય પદાર્થોના સંયો હોવાથી વિદ્યા એ ગુરુને પણ ગુરુ છે. બીજી ગમાં એ થનથન નાચતો નથી તેમજ તેની વાત એ છે કે મનુષ્ય જ્યારે રાજા, પ્રધાન, વિયેગમાં આકુળવ્યાકુળ બની રોકકળ કરી દિવાન, કોઈ પણ પંક્તિને અમલદાર, સ્વામી મૂક્ત નથી તેમજ એને આનંદ હેતે નથી. કે શેઠ હોય ત્યારે તે પર પ્રતિહુકમને દેર નવર પદાર્થોના સંગમાં જેને આનંદની ચલાવવા સ્વતંત્ર હોવાથી તેને સ્વચ્છેદે છોળો ઉછળે છે એનાં જ હૃદયે, એના અટકાવનાર કોઈ જ નથી. તાબાના સર્વવિયોગ વખતે સડસડિત બળે છે ! પ્રજ્વળે જ મારા દાસ જ હેવાથી તેઓ પ્રતિ છે! જે પદાર્થો પિતાના ન હઈ રાખવા ઈચ્છા મુજબ કોરડે ચલાવવાને મને હકક જેવા જ નથી તે સ્વયં ચાલ્યા જાય તેમાં જ છે.” આવી એના મૂર્ખ માનસમાં મૂખને જ ખેદ થાય છે, વિદ્વાન તે ચેકકેસ કારમી ધૂન હોય છે. આથી ન્યાય અને જ સમજે છે કે જે મારું છે તે કદી ય નીતિપંથનાં ખૂન કરીને પણ એ અન્યાયનું જવાનું નથી ! જો આમ જ છે તે જ સામ્રાજ્ય ચલાવતે હાય, લેકેને નિષ્કારણ મારું જ નથી તે પ્રાપ્ત કે નષ્ટ થતાં શોક જ પીડતે હોય. દંડતે હોય, નિશદિન નવા-નવા શું કામ ? એથી આગળ વધીને એ કોરાદિવડે પ્રાણીઓનું જીવન ચૂસી લઈ એટલી હદ સુધીની ઉત્તમ ભાવનાવાસિત નિરસ બનાવતે હોય, અનેક દુર્બસને સેવીને હોય છે કે જે મારું નથી તે રાખવું જ અનાચારને પણ કારમો કેર વર્તાવી ત્રાય વ્યાય શા માટે? આમ શુભ ભાવનારૂઢ બની પમાડતે હેય, વિગેરે અનેક પાપાચરણથી પુણ્યોદયે પ્રાપ્ત થયેલા પણ ભોગ-પદા એની બુદ્ધિ જ પાપમય બની ગયેલી થૈને ક્ષણવિનાશી દેહના ભયે સન્માગે હોવાને લીધે એને સગવડતા સમજાઈને સત્વર વ્યય કરીને થાકબંધ નૂતન પુણ્ય- તે તે પાપાચરણે અતિશાણપણથી જ થતાં પાર્જન કરવાની તીવ્ર ચિંતામગ્ન હોય સદાચરણરૂપે જ ભાસે છે! પરિણામે પિતે છે. વિદ્વાન જનની સેવા એના જીવનભરમાં જ પોતાની જાતને સન્માર્ગે દોરી જઈ ઓતપ્રેત હોય છે. આથી એ સિદ્ધ જ છે દુગતિનું ભાજન બનતી અટકાવવાના કે-કપરા સંગમાં પણ મૂકાયેલાને સમ- પરમ ભાગ્યોદયથી ચૂત થાય છે, દૂર ભાવરૂપી શીલતાની ઠંડી લહેરોમાં ઝુલાવીને ખસે છે અને દુર્ગતિનાં ભયંકર દુઃખને અપૂર્વ અને અવિચ્છિન્ન સાચું સુખ આપનાર નીરાધાર સહે છે. આ ભવમાં પણ એના દુનિયામાં જે કઈ પણ હોય તો તે વિદ્યા જ છે. પ્રતિ એનાં પાપજીવનની કાલીમાથી કકળી વિદ્યા એ ગુરુને પણ ગુરુ છે. ઉઠેલ દયાળુ જનતાનાં પણ હૃદયનાં ઊંડા
મા-બા-ભૂ-પા' ભણવા બેઠેલાં કાલું– ણુનાં (હાફેલ, પ્લેગ, ન્યુમોનીયા, ક્ષય, ઘેલું પણ માંડ-માંડ બોલતા બાળકને રક્તપાત, શ્વાસ, દમ, ભગંદર અને રક્તપીતાદિ અનુક્રમે આગળ વધારી, વિદ્યાર્થીપણું છોડા. જીવલેણ દર્દોથી તેમજ મારી, મરકી, પાણી,
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 531438 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 037 Ank 09 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1939 |
| Total Pages | 32 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 4 MB |