Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
પ્રભુ મહાવીરે મેહમસ્ત જગતને ત્યાગધમ જ કેમ આપો? [૧૬૦ ] પણ રાવ કરવાનું અને સ્થાન જ રહેતું નથી. ઘરમાં પેસતાંની સાથે મનુષ્યને પાછળથી લાત આશ્રિતોને આશ્રય આપવારૂપ ગૃહસ્થધમને મારીને અકકડ બનાવે છે, એટલે કે આખો ઊંચી પણ છુંદોને દીન-દુઃખીઓને અથ લુછવાને રખાવીને આદમીને છાતીભેર ચલાવે છે, અને બદલે એને ખૂબ પરિતાપ આપે છે. કહ્યું છે કે- વિદાય લે છે ત્યારે છાતીની લાત મારીને gટ્ટ પતigg વર માને તમારા મનુષ્યને બેવડ વાળી દઈ નીચું જોતા કરી મૂકે પથમાશાત્રઢતા, ત વનમ: //રૂાા છેલક્ષ્મીનું “લત” એવું નામ વિદ્વાનોએ
અર્થ-“હું શેઠને અનુકૂળ વર્તીશ તે આથી જ રાખ્યું હોય એમ જણાય છે. ભાઈ ઈચ્છિત આપશે એ આશારૂપી ગ્રહ
મનસુખ, વિશેષ રડીને મને પણ રડાવવા જેમને ગળી ગયેલ છે એવા અથજનો
પહેલાં તારું રડવું હવે તે બંધ કરે તે જ વડે–અલ્યા આમ આવ ! જા અહિંથી દૂર
મને ચેન પડે તેમ છે. ઊઠ ભાઈ ઊઠ! અશ્રુ જા ! ખસ! આઘો પડ ! નીચે પટકા! કેમ લુછી નાંખ ! શા ત થા અને સામે જો બેઠો છે ? અહિંથી ઊઠ ! બોલ તારે શું છે ? આ નજીકમાં જણાતા મહાન્ ગિરિના આભૂથાપણ માગે છે? બોલ ! આરડ્યા કરે પણ સમા કુંજને તૃપ્ત કરીને ચિત્તાકર્ષક છે ? ચૂપ રહે ચૂપ! માથું ફેરવ્યું ! વિગેરે ખળખળ એવા મધુર અવનિવડે પ્રેક્ષકોને સ્વચ્છંદી વદીને ધનવાને કીડા કરે છે ! = આલાદ ઉપજાવવા માટે મંદમંદ વેગે ગરીબેને પણ પજવનાર પ્રાણીઓના કઠોર સ્થભાતાં અને પસાર થતાં ગિરિ નિર્ઝરણાંરૂપી દિલમાં અતિ સુકોમળ એવી દયાને વાસ પોતાનાં વહાલાં બાળકને પ્રેમાળ બાથમાં જ શી રીતે સંભવ 2 વાડી પાક વી. ઘાલીને દૂર દૂર વસતા જંતુઓ પ્રતિ ઉપકાર તહેવારે તે દયાને ડોળ કરતા દેખાતા હોવા
કરવા માટે અતિ વેગે ગમન કરતી આ છતાં ય એના વિચાર અને વર્તનના નીકટ
વિવેણુ નદી કેવી ભવ્ય દેખાય છે ? વિશાળ અનુભવીને તે ચોકકસ જ માલુમ હોય છે કે બાહરૂપ લીલાંછમ જણાતા તેણીના બંને એનામાં દયાની છાંટ પણ નથી. કમરાજાના તટ પણ જાણે તેણીએ પાંચજનોને વિશ્રામ કુર પંજામાં સપડાઈશ ત્યારે મારું થશે? કાજે આહ્વાન કરવા જ લંબાવ્યા હોય નહિં એની વર્તમાનમાં પ્રાયઃ અમને વિચારણા ય શું? ચાલ ભાઈ, આપણે ત્યાં જઈને કુરવી અશક હોય છે, એવા પણ ઉદર, નાન-પાન કરી સ્વસ્થ થઈએ. તારે વાત ભરીએ પુણ્યનાં મધુરાં ફળને તે કરવામાં પણ તે પછી ખૂબ જ મજા રહેશે. અહોરાત્ર ઈચ્છતા જ હોય છે, છતાં પણ નવું
અમાસને તહેવાર હોવાનું અને દુકાન પણ પુણ્ય પ્રાપ્ત કરવાની લેશ પણ પરવા કરતા
બંધ હોવાથી આજે મને પણ સંપૂર્ણ અવકાશ
છે. ત્રણ ત્રણ દિવસથી સતત શોધ કરવા નથી એ જ અતિ ખેદને વિષય છે.
છતાં ય મનસુખને પત્તો જ નહિં મળેલ ભાઈ મનસુખ, મેં તે પૂર્વાવસ્થામાં સ્વયં
હાવાથી અકળાઈ ગયેલા કુસુમે કહ્યું, દીનતા અનુભવી છે, તે પણ હું ધનના મદમાં ભાન ભૂલ્ય. આથી હું તે એવાઓ કરતાં ય અધમ તું મહાન દિલને અને ઉમદા દયાળુ ઠર્યો. ખરેખર, લ૯મી જ એવી વસ્તુ છે કે તે સજજન છે તેની મને આજે જ ખબર પડી,
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 531435 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 037 Ank 06 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1939 |
| Total Pages | 32 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 4 MB |