Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
[ ૫૪ ]
શ્રી આત્માનંદ પ્રકાશ જે ઉપાસના પાછળ ઉપાધિની હારમાળા કરાયેલ કાઇભક્ષણ અથવા તે પતિરંજન લાગેલી હોય છે, અરે ! જ્યાં ભકિતના નામે અર્થે કરાયેલ તપ છે લવિહીન હોવાથી આરંભ-સમારંભના ખાતા ઊભા રખાયેલા કેઈ પણ જાતના કાર્યસાધક નથી થતાં. હોય છે. જયાં ક્રિયાકાંડની ધમાલ મચી રહી કોઈ કહે લીલા રે, અલખ અલખતણી રે, હોય છે, જ્યાં ગણગણાટ કે હદ બહારના
લખ પૂરે મન આશ, ઝણઝણાટ થઈ રહ્યાં હોય છે, જ્યાં ભક્તિના
અર્થાત્ ઈશ્વરેચ્છા બલીયસી માનનાર ઠા તળે કેવળ વેવલાપણું અને અંધશ્રદ્ધા- કિંવા હરિની કુપા વગર એક પાંદડું પણ બુતા એકઠાં થયાં હોય છે, જ્યાં ઉચ્ચાર અને
હાલતું નથી એમ વદનાર અગર તે સર્વ આચાર વચ્ચે આસમાન જમીનનું અંતર બનાવોમાં ઇશ્વરને હાથ જનાર યા તો એની પડ્યું હોય છે, જ્યાં ધર્મના નામે દોડાદો યા લીલા લેખનાર વર્ગને સ્પષ્ટ શબ્દોમાં સંભધક્કામુક્કી સિવાય ભાગ્યે જ કંઈ દષ્ટિગોચર લાવે છે કેથાય છે, જ્યાં કેવલ આડંબર ને ઉપરછલ્લા દોષ રહિતને લીલા નવિ ઘટે ભભકાના જ દર્શન કરાય છે, જ્યાં “ઉપર ઢળ
જે દેવને અઢાર દૂષણ રહિત માનવામાં ને માંહે પિળ જેવું વર્તન દેખાય છે, જ્યાં
આવે અર્થાત્ સર્વ જંજાળથી મુક્ત ગણવામાં ધુમધામાં ધમાધમ ચલી, જ્ઞાનમારગ
આવે, તેમાં ઉપરોક્ત કાર્યવાહીનું આજે પણ, રહ્યા દૂર રે.' એવા શ્રી ઉપાધ્યાયજી મહારાજ યશોવિજયજીના ટંકશાળી વચન જેવું વાતા- કરવામાં આ
કરવામાં આવે છે, દેવને માથે એક જ જાવરણ અહર્નિશ બન્યું રહે છે, ટૂંકમાં કહીએ ળને સમૂહ ખડો થાય; કારણ કે સર્વ જાતની તે જ્યાં સર્વત્ર પુદ્ગલની જ બોલબાલા લીલાઓના મૂળમાં કંઈ ને કંઈ દેષાપત્તિ થઈ રહી છે અને ચેતનની પિછાન સરખી તે રહેલી જ હોય છે. કે તેની વાત સરખી નથી ત્યાં ઉપાધિ કે આપદા આમ પૂજા-ભક્તિ સંબંધમાં સખત સિવાય બીજું કંઈ જ નથી. એમાં બાહ્ય મંથન કરી, અંતમાં નવનીત કહાડતાં જે ધનને વ્યય તો ઊઘાડો છે પણ સાચું એવું વાત શ્રીમદ્ આનંદઘનજી જણાવે છે એ જે આત્મધન તેને પણ વ્યય છે, તેને પણ સર્વના હૃદયે છેતરવા જેવી છે ચાહે તો સર્વનાશ છે.આગળ વધીને ગિરાજ કહે છે કે અષ્ટ પ્રકારી પૂજા કરી સંતેષ પકડો કે ચાહે તો જે પૂજા પાછળનું શુદ્ધ લક્ષ્યબિંદુ આત્મ- એક હજાર ને આઠ અભિષેક પાછળ રક્ત સાક્ષાત્કાર વીસરાઈ જાય તે પછી ભક્તિના બને. એક વાત અંતરમાં રમણ કરતી હોવી નામે ગમે તેવા દેખાવ કરો યા તે છપન્ન જોઈએ અને તે એ જ કે ચિત્તની પ્રસન્નતાભેગ ધરે, રીઝવવા સારુ આકરા કષ્ટ સેવ પૂર્વક અર્થાત્ યથાર્થ સમજણપૂર્વક-સાચા યા તે જાતજાતના તપનું સેવન કરો, અરે ! જ્ઞાનયુકત-આત્મસમર્પણ-એ જ ખરી અને માલિકના નામે જીવતાં મૃત્યુની ભેટ કાયમી પૂજા છે. એ વિના ઈષ્ટ સિદ્ધિ નથી જ કરે, એ બધાને કંઈ જ અર્થ નથી. એમાં સંભવતી. વિવિધ પ્રકારોમાં પૂજાને એ પ્રકાર કેવલ કાયાનું વ્યથ દમન છે. કંતને અર્થે જ લાભદાયી છે.
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 531431 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 037 Ank 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1939 |
| Total Pages | 32 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 4 MB |