________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
[૨૮૯
પાંચ સકાર-સેવા. જે સેવામાં ત્યાગ નથી હોતો તે સેવાનું જીવન શૂન્ય, કંગાળ છે; તે સેવા જ નથી.
સેવા કરવાની ઈચ્છા સૌ કોઈમાં હોવી જોઈએ અને પ્રત્યેક સેવા કરવાની ઈચ્છા રાખનાર પુરૂષ સ્વાર્થથી સર્વથા અલગ રહેવો જોઈએ. સેવાને જ પરમ સ્વાર્થ સમજવું જોઈએ. બીજો કોઈ પણ પ્રકારનો સ્વાર્થ સેવામાં કલંકરૂપ છે. સ્વાથી મનુષ્ય સાચી સેવા કદીપણ નથી કરી શકતા. તે તો પિતાના સ્વાર્થની સિદ્ધિ દેખતા હોય છે ત્યાં જ સેવાનો સ્વાંગ ધારણ કરે છે અને તે પણ જ્યાં સુધી સ્વાર્થસિદ્ધિની સંભાવના હોય છે ત્યાં સુધી જ. તેને સેવાની પરવા નથી હોતી, સ્વાર્થની જ હોય છે. એટલા માટે રવાથી મનુષ્ય સેવા નથી કરી શકતો.
સાચા સેવકને સેવા કરવામાં ડગલે ને પગલે આનંદ જ મળે છે. તે સમજે છે કે એનાથી મારા પ્રિયતમ આત્માને સુખ મળે છે અને પ્રિયતમના સુખને જ પોતાનું પરમ સુખ માનનાર એ પ્રેમી સેવક પ્રિયતમને સુખ આપવા ખાતર પોતાની ઉપર આવી પડનાર ભયાનકમાં ભયાનક કષ્ટની પરવા નથી કરતો ઊલટું તે તો એ વિપત્તિને સુખ માનીને તેને માથે ચડાવે છે, હૃદયમાં લગાડે છે. તેનો એ નિશ્ચય હોય છે કે જે કષ્ટ મારા પ્રિયતમના સુખનું સાધન છે તે જ વસ્તુતઃ મારે માટે સુખની સામગ્રી છે. એવી ભાવનાથી સંસારમાં જોવામાં આવે છે કે લોકો પોતાના પ્રિયતમ વિષયની ખાતર હસતે મેઢે પ્રાણના બલિદાન આપે છે. ભયંકર મૃત્યુને ભેટતી વખતે પણ તે સંતોષ અને આનંદ સાથે મરે છે અને પિતાની સાચી ભાવના અને મધુર મસ્તીની સુવાસથી બધાને મુગ્ધ કરે છે. એ પ્રિયતમ વિષય જુદી જુદી સ્થિતિ, રૂચિ અને ભાવના અનુસાર જુદે જુદે હોય છે. કોઈને એ પ્રિયતમ વિષય ભગવાન હોય છે, કેઈને ધર્મ, કોઈને દેશ, કોઈને ગરીબ જનતા અને કોઈને કોઈ વ્યક્તિ વિશેષ. એવા મૃત્યુની તે લોક ચાહના કર્યા કરે છે અને તેને જ પિતાનું સૌભાગ્ય સમજે છે. તેને પોતાના એ મનવાંછિત મતમાં એટલે આનંદ મળે છે કે જ્યાં સાધારણ લોકે મૃત્યુનું નામ સાંભળીને કંપી ઊઠે છે ત્યાં તે હર્ષથી નાચવા લાગે છે અને આનંદની અધિકતાથી તેના શરીરમાં લોહી વધવા લાગે છે. એક વાત જરૂર ધ્યાનમાં રાખવી જોઈએ કે એમાંથી કોઈ પણ નિમિત્તને લઈને જે મૃત્યુ થાય છે તે સૌથી ઉંચી, નિદેવ અને ભવિષ્યમાં કલ્યાણકારી શુભ ગતિ આપનાર
For Private And Personal Use Only
