________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
આબુ ઉપરથી.
૨૮૩ જૈન હોવા છતાં જૈન પૂર્વજોના યશગૌરવ વિષે આ વિરોધ વ્યક્ત કરનાર ભાઈ તરફ અમારી સૌની નજર વળી. એ ભાઈ રાષ્ટ્રીય હતા.
હું તમારા મિથ્યાભિમાનને નહીં પંપાળું. હું તો તમને કઈક નવી પ્રેરણું મળે એવી વાત કહેવા માગું છું.” સાક્ષર બધુ બોલ્યા.
પણ પેલા રાષ્ટ્રીય બંધુને એ શબ્દો ન રૂચ્યા. એમની આંખમાં કઈક આવેશની લાલાશ રેલાઈ. એમણે કહ્યું:
આ મંદિરો અમને પ્રેરણા આપશે ? જોતા નથી આ મુક્તિનાં મંદિરે પોતે જ કેવાં કારાગાર જેવા બન્યા છે? અમે બંદીવાન છીએ એટલે અમે અમારા પ્રભુને પણ બંદીવાન જેવી દશામાં પૂરી રાખ્યા છે.”
એમના થોડા શબ્દોમાં પણ અમે સમાજપ્રેમ, ધર્મપ્રેમની ધગશ જોઈ શક્યા. કળાના તીર્થધામ જેવા આ મંદિરની આસપાસ દરબારી પહેરગીર ફરે છે અને યાત્રિક માત્રની પાસેથી કરવેરા ઉઘરાવવામાં આવે છે એ દશ્ય તે અમને સૌને અપ્રિય-અકારું લાગતું હતું. જે કળાના ધામે ગરીબશ્રીમંત સોને માટે સદા ખુલ્લાં રહેવા જોઈએ, ખરેખર તે રાયે એને પિતાની પ્રતિષ્ઠા સમજી નભાવવા જોઈએ તે જ કળાધામને, થડા દ્રવ્યની લાલસાને લીધે કેદખાના જેવા બનાવવામાં આવે એ દુર્ભાગ્યને વિષય તે જરૂર છે. લોકોની ધર્મશ્રદ્ધા ઉપર અજુગતો કર નાખવા જેવું કાર્ય છે અને જે સમાજ પિતાની અશક્તિ સગી આંખે જોવા-અનુભવવા છતાં એ અવદશાને નભાવી લે એ સમાજને માટે પણ નિરાશાની ભાવના જ જમે.
“ અલબત્ત, આજે આપણે દેશે એ કેદખાનાં જેવાં લાગે છે, પણ એનું પ્રાયશ્ચિત આપણે પિતે જ કરવું જોઈએ. આપણું તપ અથવા સંય. મના અગ્નિથી એ દેવ ધોઈ નાખવા પડશે, પરંતુ આજે હું એ વાત નથી કહેવા માગતો. હું તે એ મંદિરમાંથી મળતી પ્રેરણા જ તમને સમજાવવા માગું છું.” સાક્ષર જૈન બધુ શાંતિથી બોલ્યા. અમે એમની તરફ જીજ્ઞાસાભાવે જોઈ રહ્યા.
જ્યારે આ મંદિર બંધાતા હતા ત્યારે મંત્રી વસ્તુપાળ અને તેજપાળની વતી એમને એક નિકટ સંબંધી કારીગરો ઉપર દેખરેખ રાખતા. કારીગરે તે માત્ર પિતાપિતાનાં કામ કરે. બીજી વ્યવસ્થા આ નિરીક્ષક ભાઈને શિરે રહેતી.
For Private And Personal Use Only
