________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
લિાવ જાતિ.
( ગતાંક પુ॰ ૩૧ ના પૃષ્ઠ ૩૧૩ થી શરૂ )
લિચ્છવીએ પેાતાને ક્ષત્રીય તરિકે ઓળખાવતા અને એ વાતનું અભિમાન રાખતા એટલું જ નહિં પણુ એ વખતે પૂર્વ ભારતના ાટા હેાટા નરપતિઓ, લિચ્છવીઓની સાથે વૈવાહિક સૂત્રથી જોડાવા ઉત્સુક રહેતા. મહાપરાક્રમી રાજા અજાતશત્રુ જ્યારે જ્યારે પેાતાના માતૃવ’શના ઉચ્ચાર કરતા ત્યારે ત્યારે તે એક પ્રકારનું ગૌરવ અનુભવતા. ભગવાન મહાવીર અને બુધ દેવની પછી લગભગ સો વર્ષે-સમ્રાટ ચંદ્રગુપ્તના સમયમાં પણ લિઋવિની પ્રતિષ્ઠા, મદ્ર, કુરૂ-પંચાલ અને મલ્લ વિગેરે ઉત્તર ભારતના ક્ષત્રીયા કરતાં કાઈ રીતે ઉતરતી ન હતી. આ ક્ષત્રિયા ચૈાધાની ન્હાની– મ્હોટી ટુકડીઓ રાખતા અને પાતે પેાતાને રાજા તરિકે આળખાવી પ્રજા
પાસેથી કર-વેરા ઉઘરાવતા.
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
કરવા સબંધે જે જાતની જિજ્ઞાસા ઉદ્દભવવી જોઇએ તે અતિ અલ્પ પ્રમાણમાં દૃષ્ટિગોચર થાય છે.
એક તરફ જ્ઞાનના વિશાળ સરવરે ભર્યા પડયા છે ત્યારે ત્રીજી તરક્ એનું પાન કરનાર પિપાસુ વગ નહિંવત્ દેખાય છે. જેટલુ વિધિવિધાન પ્રત્યે મમત્વ દર્શાવાય છે એના દશાંશ જેટલુ પણુ એના રહસ્ય મથનમાં નથી દેખાતુ; આ સ્થિતિમાં સજ્જડ પલટો આણુવાની જરૂર છે. શક્તિશાળી આત્માઓએ હંમેશ સામાયિક જેટલા સમય કહાડી, એ સમય દરમિયાન જૈન સાહિત્ય સાગરના અમૃત ઝરણાંઓનુ પાન કરતાં રહેવાનુ છે.
ત્યારેજ સ્વાધ્યાય શી વસ્તુ છે એ બરાબર સમજાશે. સાચા જ્ઞાન વગર આત્મભાન અતિ દૂર જ રહેલુ છે, આચરણ આવશ્યક છે છતાં એની શાભા સમજપૂર્વક કરાતી કરણીને આભારી છે. ગતાનુગતિકતા એ તે આત્મવિહુણા પિંજર જેવું શુષ્ક !
સામાયિકમાં સર્વ જીવા પ્રત્યે-ભુત માત્ર પ્રત્યે સમતા રાખવી જોઇએ, ઇઇંદ્રિયા પર સંયમ યાને કાબુ તે એ સાથે હાય જ. શુભભાવનામાં-આ રોદ્ર ધ્યાન છેડીને કેવળ ધર્મધ્યાનમાં કાળ નિર્ગમન કરવા ઘટે. એ સ્થિતિ બર લાવવા માટે ઉત્તમ પુસ્તકનું વાંચન તત્ત્વચિંતન આવશ્યક ગણાય.
જેમ જેમ વિચારણા વૃધ્ધિ પામે તેમ તેમ સ્વાધ્યાયમાં દર્શનમાં એકતાન જામે--એ આનંદ અનુભવે જ.
For Private And Personal Use Only
આત્મ-સ્વરૂપ [ ચાસી ]
