________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
શ્રી આત્માનંદ પ્રકાશ. તાકાત હોય તો એ ફરીથી નીચે અને પાણી કાઢી ઘો.” મહલ ઘણું મચ્યા પણ લંગોટમાંથી એક પણ બિંદુ કાઢી શક્યા નહીં. દયાનંદજીની શારીરિક શકિત જોઈ મલ્લ પણ શરમીંદા બન્યા.
સ્વ. આત્મારામજી મહારાજ અને દયાનંદ સરસ્વતી સમકાલીન હતા. એકે શ્રમણ સંસ્કૃતિના તે બીજાએ વૈદિક સંસ્કૃતિના પ્રચારાર્થે કમર કસી હતી. બને ઝંડાધારી હતા. બન્ને એમના સમયના યુગધર હતા.
આત્મારામજી મહારાજે, કેઈ અખાડામાં જઈ તાલીમ ન્હોતી લીધી. દેહદમન અથવા તપશ્ચર્યામાં એમની સ્વાભાવિક શ્રદ્ધા હતી. દયાનંદજી શરીરની કેળવણમાં–તાલીમમાં માનતા, શારીરિક દમન કરતાં પણ શારીરિક સામથ્યને વધુ મહત્વ આપતા એટલું છતાં એ ઉભયના શારીરિક સંગઠનમાં એવી સમાનતા છે કે કેઈ ચિત્રકાર આત્મારામજી મહારાજના દેહને દયાનંદજીના વસ્ત્રો ધરાવે અને દયાનંદજીના દેહને આત્મારામજીના વસ્ત્રથી સજે તે સામાન્ય પ્રેક્ષકને ભ્રમ થયા વિના ન રહે. આત્મારામજી મહારાજે પોતાના દેહબળને કેઈને પરચે બતાવ્યું હોય એ પ્રસંગ બહાર નથી આવ્યું.
ભાવનગરના વૃદ્ધ પુરૂષો કદાચ આ વાતની સાક્ષી પૂરશે.
એક દિવસે આત્મારામજી મહારાજ પિતાના એક બે શિષ્યો સાથે શહેરની મ્હારબંદર તરફ થંડીલ ગયા હતા. શિષ્યોએ પાણીમાં તણાઈ આવેલા ભારે મોભ નીચે એક ગદંભને ગુંગળાતું જોયું. એમણે એને બચાવવા ખૂબ ખૂબ મહેનત કરી પણ વજનદાર મોભ ખેસવી શક્યા નહીં.
એટલામાં આત્મારામજી મહારાજ પણ ત્યાં આવ્યા એમણે કહ્યું: “તમે આઘા ખસી જાઓ. ” એમની આંખમાં ક્ષાત્રતેજ ચમકયું.
પછી તે શ્રી આત્મારામજીએ-એકલે હાથે એ એભ આઘે ફેંકી દીધો. ગદંભના પ્રાણ બચી ગયા.
તાલીમવગરના—તપસ્વી શરીરના બળને એ પ્રભાવ હતો. એમણે દયાનંદજીની જેમ અખાડામાં તાલીમ લીધી હોત–તો ? શ્રુતજ્ઞાનના નિચોડરૂપ એમણે જે અમૂલ્ય ગ્રંથ ભેટ ધર્યા છે એટ જ એ પુરૂષના દેહબળ અને આત્મબળની પ્રતીતિ શું નથી આપી રહ્યા ?
For Private And Personal Use Only
