________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
પરમાથે માર્ગમાં નડતા આઠ વિને.
૨૩૩ FFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFF; ફ પરમાર્થ માર્ગમાં નડતા આઠ વિઘો. કરFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFF
(ગતાંક પૃષ્ઠ ૨૦૫ થી શરૂ ) ગુરૂભાવ–(૫) સાધન અવસ્થામાં ગુરૂમાવ થતાં મનુષ્યને માટે કેટલીક વખત બહુ હાનિકારક થઈ પડે છે, અને તે વખતે સિદ્ધ અવરથા પ્રાપ્ત પિતે તે ન કરી શકે, કારણ કે તે સાધનપથ રેકાઈ જાય છે જેથી તે બીજાને, પણ પાર પહોંચાડી શકતો નથી; અને અંધે અંધાની લાકી પકડી સર્વને ધકેલી દે છે તેવી દશા તેની થાય છે. સ્વયં લક્ષ્યતક પહોંચે નહિ ત્યાં સુધી ગુરૂભાવને અધિકારી થઈ શકતો નથી. ભક્તો કે સેવા કરે તે તેના ઉપર મહ થાય છે, અને કોઈ પ્રતિકુલ થાય તો તેના ઉપર કોધી બને છે. છેવટે કષાયો વધી જતાં પતન થાય છે. સાધનમાર્ગમાં બીજાને સાથી બનાવ, મિ. ત્રભાવે એકબીજાને સહાયતા કરવી, ભૂલેલાને માર્ગ બતાવે, બિમારની સેવા કરવી, અશકતોને શક્તિવાળા બનાવવા, વૈર્ય પ્રદાન કરવા તે જ સાધકનું કર્તવ્ય છે; પરંતુ પિતાને ગુરૂ મનાવી–પતે ગુરૂ બની અન્ય પાસે સેવા કરાવવી, પૂજા પ્રાપ્ત કરવી; પોતાને ઉંચા માની બીજાને નીચા માનવા, સંપ્રદાયને મમત્વ વધારવા પ્રયત્ન કરવા, પિતાના મત આગ્રહથી ચલાવવા, પિતાના પરાક્રમ જણાવતાં બીજાની નિંદા કરવી, લઘુતા બતાવવી વગેરે ભૂલ સાધનપથગામીએ નહિ કરવી જોઈએ.
બાહોદેખાવ-આડંબર પરમાર્થ સાધનમાં દેખાવની ભાવના અતિ બૂરી છે વસ્ત્ર, ભજન, આશ્રમ વગેરે બાબતોમાં મનુષ્ય પહેલાં તે સંયમભાવથી કાર્ય કરે છે, પરંતુ પછી પ્રા કરીને દેખાવનો ભાવ આવે છે. પ્રથમ આશ્રમ એ સુંદર બનાવે છે જેને દેખતાં લેકોનું મન મેહિત થઈ જાય. ભેજનમાં એટલી સાદાઈ બતાવે કે લોકો આકર્ષિત થઈ જાય, વસ્ત્રો સાદા અને એવા ઢંગથી પહેરે કે તેને જોતાં મનુષ્યોના મન એકદમ ખેંચાય; પરંતુ જ્યારે તે ધીમે ધીમે દેખાવડર રૂપે (આમ ખરેખર સાધનપથ ઉપર ન હોવાથી) થઈ જાય છે ત્યારે સાધકને સાધના પરથી પાડી નાખે છે જેથી બહારના દેખાવથી સદા બચતાં રહેવું જોઈએ.
પરદેષ ચિંતન- ૬) સાધનમાર્ગમાં આ વસ્તુ પણ મહાન વિનરૂપ છે. જે મનુષ્યો પારકા દેષનું ચિંતન કરે છે તે પરમાત્માનું ચિંતન કરી શકતો નથી. આવા મનુષ્ય વાણીવિલાસ માટે હશીયાર હોય છે. કેઈપણ મનુષ્યમાં
For Private And Personal Use Only
