________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
મ’ત્રીમુદ્રા.
૧૩૯
એમ મને લાગતું નથી, મારા પિતાજીએ કહ્યું વ્હાલા શ્રીયક ? સર્વ કુટુમ્બનુ રક્ષણ થવું મુશ્કેલ છે પણ ત્યાર્થમેત્યનેતુ એ કથનાનુસાર માત્ર મારા એકના નાશથી સર્વ કુળનું રક્ષણ થઇ શકે તેમ છે, જો કે અધાર કૃત્યની અનુમતીમાં તારૂં મન અચકાશે, પણ તેમ નહિં કરવાથી સમસ્ત કુળના નાશ થશે અને વૈરીના મનેરથા ફળશે માટે આવતી કાલે જ્યારે હું રાજાને નમન કરૂં ત્યારે મારૂં મસ્તક તારે છેદી નાખવું ને કહેવું કે “સ્વામીના દ્રોહ કરનાર પિતા પણ વધ્ય છે” વળી હું મુખમાં કાળકુટ ઝેર રાખી રાજાને નમીશ એટલે વિષવ્યાપ્ત મારા દેહુપર તું ઘા કરીશ-મને હણીશ તેા પણ તને પિતૃહત્યાના દોષ લાગશે નહિ. આ પ્રમાણેના મારા પિતાના આગ્રહથી મેં તેમની વાત અંગીકાર કરી ને આજે નિર્ભાગ્ય શેખર એવા મારા હાથે મારા પિતાના વધ ( મારા પિતાના સ્વામીદ્રોહનુ ફળ ) આપ જોઇ શકયા છે.
27
રાજા બેÀા, વત્સ, “ કાલે કેટલાક ખેલતા હતા કે શકડાલ મંત્રી નંદ રાન્તને મારી શ્રીયકને ગાદીએ બેસાડશે પણ આ વાત રાજા જાણતા નથી એ નાગર મંત્રી પેાતાના કુટુમ્બ પેટ ભરશે જે માટે રાજાને ખુવાર કરશે, આ વચના સાંભળી દેવ વાણીની પેઠે ખાલ પ્રવાદ નિષ્ફલ ન હોય એમ ધારી ઇતિવૃત જાણવા માટે મેં તારા ઘેર તપાસ કરાવી, પરંતુ તારે ઘેર શસ્ત્રાસ્ત્રની તૈયારી થની હાવાથી માલકાના વચન ઉપર મને સંપૂર્ણ વિશ્વાસ આબ્યા, ને તેથીજ તારા પિતાને દેખી કાલે મને ક્રોધ વ્યાપી રહ્યો હતા. પરંતુ તારા કહેવાથી સમજી શકાય છે કે ત્હારા લગ્નના પ્રસંગે હથીયારા સજાય છે, આ પ્રસંગને લાભ લઇ કેાઈ કાવત્રાખેારે તારા પિતાના નાશ કરવા આ પ્રપંચમાજી રચી લાગે છે, પણ આ પ્રમાણે ધૃષ્ટતા કરનાર કાણુ છે ને તેના હેતુ શું છે તે સમજવાની જરૂર છે. આ પ્રમાણે રાજા ખેલી માન રહ્યા. સભામાં શેકની છાયા પ્રસરી વળી, કાઇ પણ ખેલતું ન હતું, દરેકના મુખ ઉપર નિરાશાના ચિન્હો પ્રકટ થતા હતા, આ વખતે એક વ્યક્તિના હૃદયમાં જ આનંદની લહેરીએ ઉછળતી હતી આ આણુ વ્યકિત તે આપણા પંડીતરાય વરિચ હતા.
,,
ટુંક સમય જતાં એક કિશોર બાળક ઉભું થઇ રાજસભાની નિરવતામાં ભગાણ પાડતા ખેલ્યા કે, મહારાજા આપણા પંડિત વરૂરૂચિજી ખળકાને ચણા આપી હંમેશાં ગે ખાવે છે કે “ શકડાલ મંત્રી શ્રીયકને ગાદીએ બેસાડશે ” ને તેથી બાળકો પણ ચણા ખાતાં ખાતાં એમ ખેલે છે. આ વચના મહાર પડતાં, પંડિતજીના આણુંઢમાં અગ્નિ હામાયા ને આનદને ઠેકાણે ક્રોધની જવાળા દેખાવા લાગી, રાજાએ પણ તે વચના સાભળી પંડિતને પૂછ્યુ કે કેમ તમેાએ આ કાર્ય કર્યું છે ? પડિતજી એલ્યા કે મહારાજા એ મારી ભૂલ થઈ છે, મારી ભૂલ માફ કરા, ક્રોધવશ માણુસ શું નથી કરતા ?
For Private And Personal Use Only