________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
મહાવીર પ્રભુને થયેલ ઘોર ઉપસર્ગ.
૨૧૩ ૧૮ વંટેળીઓ ઉખ, ગીશને અતિશય જમાવ્યાં–ગડમથલો લેવરાવી. પણ ગિની એકાગ્રતાને વાંકી કરી શકશે નહીં.
૧૯ યોગિપર ઓચિંતું આકાશમાંથી પર્વતને પણ ચુરી નાખે તેવું કાળચક્ર તુટી પડયું. યોગીન્દ્રનું ગોઠણ સુધીનું શરીર ભૂમિમાં દટાઈ ગયું, આંગળીના ટેરવા-ભૂમિને અડી ગયા, છતાં ધ્યાનની તાલીમાં અણુમાત્ર પણ અસર થઈ નહીં.
૨૦ મધ્ય રાત્રિ હોવા છતાં પહો ફાટયું, અંધારૂ પીટયું. ખીલતા પ્રાતઃકાળની આછી ભૂરકી પથરાઈ, ઉષાદેવીની સિનસીનેરી ઝળકી ઉઠી, લાલ કિરણેએ વૃક્ષ શિખાઓમાં સોનેરી ચિત્રો કોતર્યા, સૂર્યનો ઉદય થયો અને એક તેજસ્વી દિવ્ય પુરૂષને પડછાયે મેગીન્દ્રની સન્મુખ આવી બોલ્યો કે-વાર્ય ? સવાર થયું. પક્ષિઓ કિલકિલાટ કરતાં ચાર માટે વનવાડીમાં જાય છે, છતાં આપ કેમ ઉભા છે ? વીચરી ભૂમિ તળને પાવન કરે.
ચેગિના જ્ઞાનમાં યથાર્થતા હતી, જેથી પ્રત્યક્ષ દેખાતી મધ્ય રાત્રિમાં પ્રભાતની ભ્રમણ થાય તેમજ ન હતું. પછી વિહારની તે વાત જ શી ?
વળી દિવ્ય પુરૂષે સાત્વિક હાકલ મારી જણાવ્યું કે- ગિવર ! તમારી તપસ્યાથી હું સંતુષ્ટ થયો છું. હવે આ કષ્ટ શામાટે સહો છો ? બેલ બેલે જલદી બોલો. શું તમારા શરીરને મદમાતી અપ્સરાનાં સુખ દેનારા ખલકમાં લઈ જાઉં? શું પલકમાં તમેને અદ્વૈત સુખ દેનારા મેક્ષમાં લઈ જાઉં ? કે શું તમારા ચરણરવિંદમાં ત્રણે લેકને સાષ્ટાંગ દંડવત કરાવું? કહો, કહો યોગિરાજ ! તમને શું જોઈએ છે, તે સત્વરે જણાવો કે હું તમને તે વસ્તુ મેળવી આપું.
ગિરાજ આ સાંભળવાને નવરા જ ન હતા. તેમને આવા વરદાનની તમાજ ન હતી. તેમનું જ્ઞાનબિંદુ કાંઈ અનેરા અચલ સ્થાનમાં લયલીન હતું.
આ પ્રમાણે જીવન મરણની સમશ્યા ઉકલાવનારા વીશવ શ પ્રસંગો આવવા છતાં ત્યાગી તે મેરૂ પર્વતની પેઠે અટલ-અચલ હતા.
સંગમકદેવ થાકયો “ યોગિ ખેપાની છે, જેમ તેમ ગાંજે તેમ નથી, માટે હવે આજે કાંઈ નહીં. કાલે આવીશ” એમ કહી આસુરી બાજી સંકેલી, ત્યાંથી બહાર નીકળ્યો.
I + +
+ રાત્રિ વીતિ, સવાર થયું. અને ગિરાજ વાલુકાગામ તરફ ચાલ્યા. વેલમાં આવ્યા. એકજવાર ભેટતાં પર્વતને રાઈરાઈની જેમ વી ખેરી નાખે એવા કાવત્રાબાજ સંગમકના પાંચસો ચોરો મળ્યા. તેઓ ગિને મામે મા કહી ભેટી પડ્યા. * ગિરાજ ભીક્ષા માટે વાલુકામાં ગયા. પરંતુ તેમનું શરીર વિટ જેવું દેખાવા લાગ્યું. એટલે તરૂણીઓના પ્રહારો સહી નીકળી ગયા. સુમમાં ગયા
For Private And Personal Use Only