Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
વિશ્વરચના પ્રબંધ.
૨૭૩ તે શની કન્યામાં જતાં દેખાશે નહીં ને આ સ્થિતિ એજ તેને ગતિ કાલની સાથે ગણતાં વિચારીયે તે એટલે કાળ શનિને ઉદય છે, તે કરતાં અધિક અતકાળ સંભવે. ઉત્તરધ્રુવ પરથી નિશ્ચય કરી શકાય છે કે સૂર્યનો ઉદયકાળ ત્યાં છ માસને છે તેમ એકદમ રવી ઉપર રહેલાને જ શનીને ઉદયકાળ ૧૫ વર્ષ સંભવે ને બુધ શુક પૃથ્યાદિ ગ્રહના માણસોને તે શનિને ઉદયકાળ એ છે સંભવે. કારણકે પૃથ્વી વગેરે તરફ આવતાં તેનું ભ્રમણ ક્ષેત્ર ઓછું હોય છે ને ઉલટી દિશામાં બ્રમણક્ષેત્ર બહુજ વધી જાય છે. તેમ નક્ષત્ર રાશિ વગેરેના દેખાવને માટે પણ તેમજ થવું જોઈએ. પણ તે કાંઈ બનતું ન હોવાથી સૂર્યમાલાને વિશ્વાસ બેસતા નથી. યુરેનસ-રાકેતુ વગેરે ગ્રહો છે. પણ એવા કુલ ૮ ગ્રહો છે. જે નિયત રીતે ગતિવાળા છે. તે તેમાં જે દેખાય છે તે કાંઈ સૂર્યમાળાની સ્થિરતાના પુરાવા રૂપ નથી તથા ધુમકેતુની ગતિથી આગેલનો વિરોધ વધારે સ્પષ્ટ થાય છે. આકર્ષણ સિદ્ધાંતના મહત્ત્વને પણ ખ્યાલ આવે છે એટલે દીવાળીયાનું ખાતુ જેમ માંડી વલાય છે તેમ ગુરૂત્વાકર્ષણ શકિતથી ૨હિત સુર્ય આસપાસ ગ્રહોનું ભ્રમણ માનવું નિષ્ફલ છે, તારાઓને રવિ જેવડા કપી સૂર્યોને તારો માનવાને ખ્યાલ ઉભે કર્યો છે ને લંગડાની જેમ ગુરૂત્વાકર્ષણની ક્રિયા ઉભી રાખી બીજા ગ્રહના બળે શૈરીને સ્થીર કપે ! આથી તો મોટા પદાર્થો નાનાને ખેંચે એ ગુરૂત્વાકર્ષણના સિદ્ધાંતને મોટો ફટકો લાગે છે ને તેજ મજબુત સાબીતીથી પુરવાર કરી શકાશે કે પૃથ્વીને પણ તેના નાના પદાર્થો પોતાની તરફ ખેંચી રાખી સુર્ય તરફ જવા નહીં દઈ શકે, તેમજ દરેક સુર્યમાલાના સૂર્યો પોતાના સૂર્યને શેરી પ્રત્યે જવા ન દેતાં પો. તાની તરફ ખેંચી રાખે. અંતે આકાશમાં દરેક ઉપગ્રહે, ગ્રહ, સુર્યો, મહાન સુર્યો, શોરી સીધી લીટીમાં ગતિ ક્ય કરે, આ પ્રમાણે વિરૂપ સ્વરૂપ આવે છે અથવા શોરી પાસે મહાન સુર્યો પહોંચશે. પછીની સ્થતિ શું? એ વિચારતાં અંતે કોઈને તો સ્થીર માનવો પડે છે, નહીં તે પ્રથમ કહ્યા પ્રમાણે અનવસ્થા દષાપતિને સ્થાન મળે છે. માટે પૃથ્વીને થીર માનવી એજ બુદ્ધિવાદમાં વિજયીપાઠ છે. રેલ્વેમાં રહેલ માણસ મગજના ફેરફારે રેલ્વેને સ્થીર અને માર્ગના સામેની વસ્તુને ગતિ વાલી જુએ છેને અધિક અનુભવે રેલ્વેને ફરતી ગતિ કરતી ને માર્ગના વૃક્ષ વિગેરે સ્થીર છે એમ ક૯પી શકે છે તેમજ તમારા કહેવા પ્રમાણે પૃથ્વીને માણસ પૃથ્વીને સ્થીર ને ગ્રહોને ફરતાં માને છે. ને અધિક અનુભવવાળા વિદ્વાને પૃથ્વીને ગતિ વાળી માને છે પણ ગ્રહોને સ્થીર માનવાને બદલે તેને પણ ગતિવાળા માને છે ને અંતે દરેકને ગતિવાળું જ માને છે. વાહ વાહ! આ જડવાદના બુદ્ધિ વિભવને આ પણે કઈ ઉપમા આપી શકીયે? કારણ કે અંતે સૂર્યને ગતિવાલે જ માનવો પડે છે તે પૃથ્વીને સ્થીર રાખી સૂર્યાદિ ગ્રહને ગતિવાલા માનવા એજ વધારે હિતાવહ છે ને જ્ઞાનીએ તે પ્રત્યક્ષ જોઈને કહ્યું છે.
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 531260 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 022 Ank 11 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1924 |
| Total Pages | 40 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 4 MB |