Atmanand Prakash Pustak 012 Ank 11

SR No.: 531143
Original Sutra Author: N/A
Author: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publication Year: 1914
Total Pages: 44
Language: Gujarati, Hindi
Classification: Magazine, India_Atmanand Prakash, & India
File Size: 5 MB

Page 38

૩૩૪
આત્માનઢ પ્રકારી.
હતી તે તે મેટી જઇ, ખાકીની તકરારે ના તો પાર પાંચમે! આરેા પુરા થયે જ બધેથી પુરા થાય તા ભલે !
સીસોદરાથી ઇચ્છાપુરુ થઇ અષ્ટગામ જાવું થયું ત્યાં પણ સીસેદરાના અંગે તકરારે ઘર ધાલી મુક્યુ છે, પણ સમજાવવાથી કાંઇક સમજુતીપર આવી સ્વામીવાત્સલ્થ ભેગા હતા જમતા તે ભેગા જન્મ્યા છે, તેમજ દેરાસર હતું તેને માટે ટી થઈ ગઇ છે, હવે દેરાસર બનાવવાની તજવીજમાં લેાકેા છે.
અષ્ટગામથી સાતમ થઇ ટાંઙલ જાવુ થયુ' જ્યાં દેરાસર ન હેાવાથી તેની જરૂરત સુચવતાં ટીપ કરી લીધી છે, હવે જગા લેઇ મુહર્ત્ત આવે કામ શરૂ કરવાની તજવીજમાં છે. .
ટાંકલથી નાગામા થઇ થલીઆ જાવુ થયું. કરચલીઆ ગાયકવાડી છે, પણ તે જાગીરદારીના હસ્તક છે. અત્રે પાંચસેક ધર શ્રાવકેનાં છે, તેમ છતાં કોઇ કારણને લઇ દેરાસરની તજવીજ થાતી ન હતી, તેમને ઉપદેશ આપી સમજાવી દેરાસરની તજવીજ કરાવી. કરચલીઓની પાસે એક ગાઉને ફાસલે નગધરા ગામનું વાણીઆવાડ કરીને એક ળીયુ છે પગુ તેમાં વાણીઆનુ` ધર એકે મળે નહીં, તેમ છતાં ત્યાં દેરાસર અને વાણીય્યાવાડ નામથી સાબીત થાય છે કે કાઇ વખતે ત્યાં વાણીઆ ધ્યાની વસ્તી ભરચક હાવી જોઇએ. દેરાસરમાં જે મૂળનાયક શ્રો સભનાથ સ્વામીની પ્રતિમાં તેમની પલાંડી ઉપર નગધરાના શ્રીસંધે આ પ્રતિમા વ્યારામાં ભરાવી છે. આવા તલબને લેખ છે, જેથી નગારામાં શ્રાવકે! હતા તે ત્યાં રહેતા હતા અને તેજ કારણને લઇ એ ફળીયાનુ નામ વાણીઆવાડ પ્રસદ્ઘ થવા પામ્યું એ નાત સાખીત છે. કાળાંતરે ત્યાં ધીરે ધીરે વસ્તી ઘટવા માંડી તે એટલે સુધી કે વણી તે શુ પણ ખીજી કૈ!ષ્ટ ઉચ્ચ વર્ણનું ધર રહે વા ન પામ્યું આખરે ઉજ્જડ જેવું થઇ ગયું. ઘેાડાં ઘણાં ધરા છે તે પણ પ્રાયઃ હલકી વરણનાં અને તે નહીં જેવાં કહીએ તા ચાલી શકે.
કરચલીઓ નજીક હાવાથી કરચલીઆને શ્રીસંધ સદરહુ દેરાસરની સારસભાળ રાખતે કરચલીઆના સંધને આજુબાજુના શહેરા કે ગામાના ઘણાં લોકોએ ત્રણી વખતે કહ્યું કે તમે એ દેરાસરને પેાતાના ગામમાં પધરાવા પણ પાછળની ચાલતી કેટલીક દંતકથામાને લઇ તેમની હિમ્મ ત ચાલતી નહીં. કહે છે કે સત્ ૧૯૨૫માં એક શ્રીપજ્યજી આવેલ તેમણે કરચલીઓના એક મુખી શ્રાવકને કહ્યું કે આ દેરાસર કરચલીમામાં લઇ ચાલે. શ્રાવકે કહ્યુ આપની મરજી એટલે શ્રીપુજ્યજીએ પ્રભુને ગાદી ઊપરથી ઉપડ્યા અને મ્યાનામાં પધરાવી કરચલીઓ તરફ પ્રયાણું કર્યું...! વાણીયાવાડથી કરચલી આવતાં વચમાં એક નાની નદી આવે છે જ્યાં હમેશાં પાણી રહે છે તેની અધવચમાં આવ્યા કે મ્યાના ઉંચકનારના પેટમાં દરદ શરૂ થયું અને તેવણને આંખે દેખાતા બધ થયા. તરત પેકાર કર્યો એટલે શ્રીપુજ્યએ કહ્યું તમે પાછા ક્રૂ બસ પછી શું હતું, દરદ ગયું અને દેખાવા પણુ લાગ્યું જેથી શ્રીપુજયજીએ કહ્યુ` કે અધિષ્ઠાતાની મરજી જાવાની માલમ પડતી
નોં ૧૯૨૬ ની સાલમાં પછા ગાદીપર એસ.ડયા.
વચમાં વળી સલાહ થઇ કે પ્રભુને કરચલીમામાં લાવીએ સથે એકડે થઇ વાળુીખવાડ માં જઇ પ્રભુની સામે અ કરી ચીઠ્ઠી નાખી કુમારિકા પાસે ચીઠ્ઠીં કઢાવી જેમાં પણ મનને સતેષ જોઇએ તેવે ન મળ્યા. ત્યાદિ વાતને લઇ લેાકાનાં મન જરા ચકકરમાં ભમ્યાં કરતાં હતાં. મુળે ગામના રહેવાવાળા જેમાં પણ કેળવણીથી ખાલી એટલે જુના જમાનાના આદમી ના મનમાં વહેમે ઘર કરી મૂકેલ વડેમનુ કાઇ પણુ એસડ નથી જરા માથું દુઃખે કે હા ! પરમે