Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
દાનવીર રત્નપાળ.
તેનામાં એવી મધુરતા છે કે, જેથી તે અમૃતને પણ નીચે કરી દે છે. જો એ ફેલ ખાવામાં આવે તે સુધા અને તૃષાની પીડા શાંત થઈ જાય છે. તેમજ તે ખાવાથી સર્વ જાતના સંનિપાત, સર્વ જાતના વાયુ, નેત્ર રોગ અને અઢાર પ્રકારના કુષ્ટરોગ પણ તરતજ શમી જાય છે. આ પ્રમાણે કહી તે યેગી ચાલ્યા ગયે. પછી સિદ્ધદત્તે પિતાના ઘરના કેઈ વાડામાં તે બીજ વાવ્યા. તેમાંથી વેલાઓ નીકળ્યા અને તેને એક મંડપ બની ગયે. અને આખરે તેને ઘણાં ફલ આવ્યા. “આપ્ત પુરૂષની વાણું કદિ પણ મિથ્યા થતી નથી, તેના ફલને ચમત્કાર જોઈ દુષ્ટ રેગથી પીડાતા શ્રીમતે સે, હજાર અને લાખ દ્રવ્ય આપી સિદ્ધદરની પાસેથી તે ફલે ખરીદવા લાગ્યા. લેભથી રેગીઓ પાસેથી સ્વેચ્છા પ્રમાણે ગ્રહણ કરેલા ધનવડે સિદ્ધદર અલ્પ સમયમાં ધનવાન બની ગયે. તેના ઘરમાં જેમ જેમ ધન વધવા લાગ્યું, તેમ તેમ જાણે તેની સ્પર્ધા કરતો હોય તેમ તેના હૃદયમાં લાભ પણ વધવા લાગે.
તે ઊપર કહેવત છે કે, “જેમ જેમ અધીક લાભ વધે છે, તેમ તેમ લેભ પણ અધિક વધે છે. પૂર્વે પ્રથમ બે ભાષા સુવર્ણની ઈચ્છા રાખનારે કઈ એક બ્રાહ્મણ કેટી સુવર્ણથી પણ તૃપ્ત થ ન હતું. તેને માટે સિદ્ધાંતમાં પણ એમજ કહ્યું છે. બીજે સ્થળે પણ લખ્યું છે કે, “તૃષ્ણારૂપી ખાણ એવી અગાધ અને દુપૂર છે, કે જે કેઈથી પુરતી નથી, તે ખાણ મેટી મટી પૂરણ નાંખવાથી ઉલટી વધારે ખદાય છે.”
- જેનું મન લેભથી પરાભવ પામેલું છે, એ સિદ્ધદત્ત એક વખતે રાત્રિને ચેથે પહેરે જાગી ઉઠશે અને તે મનમાં ચિંતવવા લાગે. આવા આવે અલ્પ લાભેથી મારી ધારણા પ્રમાણે દ્રવ્ય એકઠું થશે નહીં. ધૂમશથી કદિપણ ઘડાઓ ભરાતા નથી તેથી અનર્ગલ દ્રવ્ય મેળવવા માટે હું વહાણુમાં બેશીને બાહર જાઉ કહેવત છે કે, ઘોડાઓ, વહાણે અને પાષાણથી લીમી અતિશય વધે છે.” આ પ્રમાણે મનમાં નિશ્ચય કહી દ્રવ્યને અથી સિદ્ધદત્ત પ્રભાતે વહેલે ઉઠ અને શ્રી પાંતરને ગ્ય એવા કરીયાણાથી એક વહાણ ભરી લીધું.
આ વખતે વિમળ નામે એક સિદ્ધદરને મિત્ર હતું. તેની વાણી, મન અને
. બુદ્ધિ શ્રેષ્ટ હતા. તેણે આવી સિદ્ધદત્તને કહ્યું.” બધું, ત્યાગ વિમલ મિત્રે આ. અને ભોગની પ્રવૃત્તિ કરનારું ધન છે. તેની વાતને દૂરજ પેલો સિદ્ધદરને રાખવી. મિત્ર વિચાર કર્ય, અગાઉ તારા ઘરમાં એક દિવસનું ઉપદેશ. અન્ન પણ ન હતું, આજે તને પુણ્યથી આટલું બધું ધન મલે
છે, તે હવે લેભને વશ થઈ પ્રાણુત કષ્ટ આપનાર વહાણું માં શા માટે બેશે છે? જેઓ નિર્ધન જ હોય છે, તેઓ જ તે પ્રાણુત કષ્ટ આપનારાં વહાણમાં બેશીને વિદેશમાં જાય છે. કારણ કે, તેઓ પોતાના હૃદયમાં એમ માને છે કે, દારિદ્રના કરતાં મરવું વધારે સુખરૂપ છે. ”
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 531131 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 011 Ank 11 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1913 |
| Total Pages | 56 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 4 MB |