________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
માત્સર્યકપિધર્મ
૧૨૭
ભાવાર્થ-વિષયી માણસ જે પ્રકારે વિષયોને દેખે છે તે પ્રકારે ગુણોને દેખતે નથી અર્થાત જેવી રીતે વિષયને વિષે જે ગુણો માને છે તેવી રીતે ગુણ યુકત માતા પિતા બેન ભાઈને દેખતે નથી કિબહુના! માન અપમાન લક્ષ્મી પ્રાણને પણ જોઈ શકતું નથી.
હવે નેપાળ દેશને વિષે જઈ રાજ પાસેથી રન કંબલ લઈ પાછા વલ્યા તેવામાં માર્ગને વિષે ચેરે મલ્યા તેમણે શકુનથી જાણ્યું કે લક્ષ આવે છે અર્થાત તે રત્ન કંબલનું મૂલ્ય લક્ષ હતું તે જાણવાથી મુનિના સમગ્ર અગને તપાસ કરવાથી રત્ન કંબલ જાણી લઈ લેવા માંડયા પણ વેશ્યા માટે લઈ જાઉછું આવી રીતે સત્ય કહેવાથી ચારેયે તેને છોડી મૂક્યાં આવીને વેશ્યાને અર્પણ કરવાથી વેશ્યાએ પણ તતકાળ રનન કરી કાંબલ વડે અંગ લુંછી ખાળમાં ફેંકી દીધું; મુનિયે કહ્યું હે ! મુદ્દે હે ભોળી આતે શું કરું? મહા કટે આણેલ રત્ન કંબલને ફેંકી દિધું ત્યારે વેશ્યા બેલીકે તમેએ શું કર્યું ને શુકરવા તત્પર થયા છે ! આ કાંબલનું લક્ષ મૂલ્ય છે પણ તમયે તમારા અમૂલ્ય એવા પંચ મહા વ્રતને-મહા મહેનતે પ્રાપ્ત થયેલા તેને તમોયે ફેંકી દીધા છે, આવી રીતે કહેવાથી લજજા વશ થઈ શીધ્ર બેધ પામી વેશ્યાને ખમાવી ગુરૂ પાસે જવા નીકલ્યા.
ત્યારે વેશ્યા પણ મુનિને ખમાવી બોલી કે મહારે અપરાધ ક્ષમા કરજે, રાજાની આજ્ઞાના વશવતી પણાથી તેમણે આપેલા પુરૂષને છેડી શિવાય બીજા પુરૂષોના મેં પચ્ચખાણ કર્યા છે (અર્થાત્ તે પુરૂષ શિવાય મહારે સદા શીયલ વ્રત પાળવું) આ નિયમ મેં સ્યુલિભદ્ર મહારાજ પાસે અંગીકાર કયાં છતાં પણ આપને ચોમાસામાં જીવ વિરાધના તથા કલેશ કરાવ્ય માટે ક્ષમા માગુ છું; આવી રીતે વેશ્યાયે બેધ કરેલે મુનિરાગને ત્યાગ કરી ગુરૂ પાસે જઈ થુલીભદ્રની પ્રશંસા કરવા લાગ્યો.
થતા स्युलभः स्थुखजद्रः सएकोऽखिलसाधुषु;
युक्तं सुष्कर दुष्कर कारको गुरुणा जगे ॥२॥ ભાવાથ–સ્થલિભદ્ર! સ્યુલિભદ્ર તેજ સમગ્ર સાધુને વિષે શિરોમણિ છે અને ગુરૂ મહારાજે દુષ્કર દુષ્કર કાર્ય કરવાવાલા થયા છેઆવું જે તેમને કહ્યું તે બરાબર યુક્તજ છે.
વિવેચન–અહો અહો મહાત્મા શુલિભદ્ર મહારાજને જ ધન્ય છે કે જેના સાથે બાર વર્ષ પૂર્ણ સંબંધ તથા કામ કળાને વિષે કુશળ એવી વેશ્યાના હાવ
For Private And Personal Use Only
