________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
૧૧૬
આત્માનંદ પ્રકાશ,
પs -
My s
*
* *
પ્રશ્ન છે, એમ કહેવા સાથે સમાધાન કરવામાં આવે છે કે એક પ્રાણું કટેરામાં રહેલે દુધપાક ગળા સુધી ખાય છે, હવે શું તે વધારે ખાવાની ઈચ્છા કરે તે ખાઈ શકે ખરે કે? સ્ત્રી સંયેગના સુખને અંતે વિષય કે કટક લાગે છે ! આ પ્રકારે આ સંસારી પ્રાણીઓને પૂર્વ સંસ્કાર જનિત અનેક પ્રકારે ખરજ ઉત્પન્ન થાય છે અને તેને યેગ્ય વા અગ્ય પ્રકારે દૂર કરવાની કોશીશ કરે છે. જે જે પ્રકારની ખરજ ઉદ્દભવે છે તેની શાંતિ પછી તે ખરજને શાંત કરનારી વસ્તુને વ્યાપાર ઝેર જેવો લાગે છે. શરીર ઉપર ખુજલી થાય છે તે વખતે ખરજ પ્રકટે છે, પછી તે ખરજને શાંત કરવાને ખણવાથી ફેબ્રા ઉપસે છે જેથી તે ખણવાના સુખ કરતાં અનેકગણું દુઃખ ઉત્પન્ન થાય છે, પુદગલિક પદાર્થોથી થતા સુખની આ સ્થિતિ છે. જે સુખને પરિણામે દુઃખ રહેલું છે તેને શાસ્ત્રકાર “સુબજ ” કહેતા નથી. સિદ્ધના જીને ક્ષુધા તથા વિષયાદિ ખરજની ઉત્પત્તિનું બીજ દગ્ધ થયેલ લેવાથી તે ખરજની શાંતિના ઉપ જવાની તેમને જરૂર હોતી નથી. તેઓ ખરેખર સુખમાં રહેલા છે. જ્ઞાનાનંદમાં મગ્ન થઈ એક સમયમાં જગતના વૈકાલિક ભાને સામાન્ય વિશેષ ઉપગપણે જાણ્યા કરે છે. ઉપાધિ રહિત જીવન હે ઈ નિરાબાધપણુમાં સ્થિત છે. સમગ્ર વિશ્વમાં કઈ પણ પદાર્થસંકલના એમનાથી ગુપ્ત નથી. શ્રીકૃષ્ણ ભગવદ્દગીતામાં કહે છે તેથી ઉલટું આ સિદ્ધ જીવોને પુનઃ અવતાર લેવાને અભાવ સ્થાપિત થયેલ છે. કેમકે શ્રીકૃષ્ણ કહે છે કે–
यदायदाहि धर्मस्य ग्लानिर्भवति जारत ।
अच्युत्यानं अधर्मस्य तदाऽत्मानं सृजाम्यहं ।।
હે અર્જુન ! વૈકુંઠમાં ગયા પછી જ્યારે જ્યારે આર્ય ધર્મની ક્ષતિ જોવાય છે અને અધર્મની વ્યાપકતા દષ્ટિગોચર થાય છે ત્યારે હું પુનઃ અવતાર ધારણ કરૂં છું.”
પ્રસ્તુત સ્થિતિમાં રાગ અને દ્વેષ રૂ૫ ભવબીજોનું દહન થયેલું હેવ થી બીજના દહન પછી જેમ વૃક્ષ ઉત્પન્ન થવાની આશા વ્યર્થ છે
For Private And Personal Use Only