________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
૧૩૦
આમાનંદ પ્રકા,
પિતાના બંધુની પાછળ ચાલી નીકળી.
ઊત્તરાને નગ્ન જોઈ લેકે શરમાવા લગયા. અને તેની ઘણીજ નિંદા થવા લાગી. એક વખતે ઊત્તરા નગ્ન થઈ તે જતી હતી તે વખતે કઈ વેશ્યા ત્યાંથી નીકળતી હતી. વેશ્યાને તેને જોતાંજ લજજા આવી ગઈ, પછી તેણુએ ઊત્તરાની ઉપર સાડી નાંખી, ઊત્તરોએ તે સાડીની ઈચ્છા કરી નહીં પણ તે સાડી લઈને શિવભૂતિની પાસે આવી. શિવભૂતિએ વિચાર્યું કે, આમ સાધ્વી નગ્ન રહે તે લજજા કરે છે, માટે તેણીએ તે વસ રાખવાની જરૂર છે. આવું વિચારી શિવભૂતિ બે-સાધ્વી, આ તમારા ઉપર જે સાડી પડી છે, તે દેવતાએ આપી છે, માટે તેને ત્યાગ કર ન જોઈએ, શિવભૂતિના આવા વચનથી ઉત્તરા સાધ્વીએ તે સાડી અંગીકાર કરી, ત્યારથી તેની આયાઓ એક સાડીવાલી. થયેલ છે.
મેહુથી અંધ થયેલા શિવભુતિએ ગુરૂથી જુદા પડી અનેક જાતનાં કષ્ટરૂપ અનુષ્ઠાન આચરવા માંડ્યાં. એમ કરતાં તે મિથ્યા દષ્ટિ થઈ ગયે, છેવટે દુર્ગતિને પાત્ર થઈ આ સંસારની પરંપરાને જોક્તા થશે. શિવભૂતિ અને ઉત્તરાએ પ્રરૂપેલું મિયા દર્શન રથવીર પુરમાં પહેલવેલુંજ ઉત્પન્ન થયું અને ત્યાર પછી બીજે સ્થાને પ્રવર્તવા માંડ્યું.
શિવભૂતિની જેમ કોઈ સાધુએ પ્રવર્તવું ન જોઈએ. ગુરૂની આજ્ઞામાં વતી મિથ્યાત્વથી દૂર રહેવું જોઈએ—એજ આ વાર્તાને સારરૂપ ઉપદેશ છે.
શ્રદ્ધા. દરેક ભવ્ય જીવ એટલું તે સમજે છે કે, કઈ પણ વાત શ્રદ્ધા રાખ્યા વિના સફલ થતી નથી. એ શ્રદ્ધા આત્માને સર્વેત્તમ ગુણ છે. શ્રદ્ધાને શબ્દાર્થ આસ્તા-બુદ્ધિ એ થાય છે. એટલે આસ્તિકતાને શ્રદ્ધા એક મોટામાં મેટ ગુણ છે. પિતાની.
For Private And Personal Use Only
