________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
ચિંતામણિ
૧૨૭
જોતાં પણ મને બધ થતું નથી. હું આ ચંપલ ગૃહ વૈભવમાં મોહ રાખી અદ્યાપિ પડી રહ્યો છું. પરિણામે દુઃખદાયક એવા પુદ્ગલિક સુખને હું પ્રધાન ગણું છું, એ કેવી મારી મૂર્ખતા ? આ માતા પિતા, આ ગૃહભવ, આ વનિતા અને આ મારૂં વતન–એમ મમતામાં મગ્ન થઈ રહેલા આ ચિંતામણિને સહસ્રવાર ધિક્કાર છે.
હવે આ ઉપાધિરૂપ ભવનો અંત આવે એ ઉપાય સત્વર લેવો જોઈએ. મુનીશ્વરની દેશના રૂપ દીપિકાએ મારા અજ્ઞાન અંધકારને દૂર કર્યું છે. નિરાગાર ધર્મનો મહામાર્ગ બતાવે છે. એ પરે પકારિણી દેશનાએ મને સર્વ વિરતિ ધર્મની શીતલ છાયા તલે રાખવાને અધિકારી કર્યો છે. હવે જેટલું પ્રમાદ કરૂં, તેટલે મારે જ દોષ છે. એના પવિત્ર દિવસે કયારે આવશે કે જેમાં સંયમ લઈ પરમાત્મિક સુખની સેવા માટે હું તત્પર રહું. પરસ્પર ગાભાવિક વૈર છોડી સાથે રહેલા પ્રાણીઓનાલા પવિત્ર વનમાં ઈર્યાપથિકીથી વિહાર કરતો, હૃદયમાં અહંતની પ્રતિમાનું ધ્યાન ધરતા અને સર્વ પ્રાણી ઉપર સમાન ભાવ રાખતો પ્રવૃત્તિ કરૂં, એ સમય મને ક્યારે પ્રાપ્ત થશે ?”
વિમલાએ ધર્મ ભાવનાથી રોમાંચિત થઈ કહ્યું, પૂજય માતા, એવી રીતે તમારા વિવેકી પુત્ર ઘણુંવાર એકાંતે ચિંતવતા હતા જેમને માટે તમે પુત્રમોહથી મેડિત થઈ આ દુર્નિવાર શોક કરે છે, તે તમારા પુત્ર અતરંગવૈરાગ્યમાં મગ્ન થઈ દીક્ષિત થઈ ચુકયા હશે. તેમને તેવા પવિત્ર કાર્યમાં સહાય આપવાને મુનિ વિચારવિયે પિતાને મુનિ ધર્મ બજાવે છે. તે મહામુનિએ પણ તેજ સમયે અહિંથી વિહાર કરે છે. હવે આ વાર્તાને વિશેષ ચર્ચાવાની જરૂર
For Private And Personal Use Only
