________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
'ચિંતામણું
પટે
સાયંકાલના પ્રતિક્રમણને સમય હતે, વર્લભીપુરના આસ્તિક શ્રાવકે એક પછી એક પ્રતિક્રમણ કરવાને ઉપાશ્રયે આવતા હતા. મહા મુનિ શ્રી વિમલવિજયજી ઉપાશ્રયને મધ્ય ભાગની એક શાલામાં બિરાજતા હતા. અંધકારને આરબ વેતે આવતું હતું, તથાપિ મહા મુનિના ચારિત્રને ચલકાટ સર્વત્ર અંતરંગ પ્રકાશ આપતે હતે. ઉપાશ્રયની ઉપર વૈરાગ્યની વિજય દવજ ફરકતી હતી. યતિધર્મના દશ પ્રકાર ત્યાંની દશે દિશાઓમાં નિવાસ કરી રહયા હતા. મુનિ વિચારવિજયના સ્થાન સિવાય સર્વ ઠેકાણે ચોથા આરાની પ્રવૃત્તિ દેખાતી હતી. મહા મુનિ વિમલવિજયના સદગુણેની સુગંધ વલ્લભીપુરના આબાલ વૃદ્ધમાં પ્રસરી રહી હતી. વલ્લભીપુરની તમામ પ્રજા એ મુનિરત્નના મહિમાથી, રજિત થતી હતી. અન્ય મતિઓના અગ્રેસરે પણ આ મહા મુનિને માન આપતા હતા. આવા મુનિ રત્નથી વલ્લભીપુરને સંઘ, શ્રાવકધર્મ, યતિધર્મ અને શ્વેતાંબરી તપાગચ્છ ખરેખર કૃતાર્થ થતા હતા. | હું છુપાતે છુપા તે ઉપાશ્રયમાં જે શાલામાં મુનિ વિચારવિજય બેસતા હતા ત્યાં આવ્યું. મને જોતાંજ મુનિ વિચારવિજય સંભ્રમમાં પડયા. તત્કાલ બોલ્યા–ભાઈ ચિંતામણી, અત્યારે કયાંથી આવ્યા ? પ્રતિક્રમણને સમય થઈ ગયો છે. હમણાંજ ગુરૂ મહારાજ
લાવશે, કહે શું કામ છે ? પછી મેં વિમલા સંબંધી જે વૃત્તાંત બન્યું હતું તે કહી સંભલા. તે સાંભેલતાં જ મુનિ વિચારવિજય વિચારમાં પડયા. થેલીવાર વિચાર કરી કહ્યું કે, વત્સ, હવે તારે અહીં રહેવું ઉચિત નથી. અત્યારે વલ્લભીપુરને વિયેગ કરે પડશે. તારા માતા પિતા, સ્ત્રી અને સુજજનને છોડી ચાલ્યા
For Private And Personal Use Only