________________
પ્રબુદ્ધ જીવન
એપ્રિલ, ૨૦૧૦
રામકૃષ્ણ પરમહંસનું દક્ષિણેશ્વરમાં આગમન
ગંભીરસિંહ ગોહિલ રામકૃષ્ણ પરમહંસના જીવન અને કૃતિત્વથી સમસ્ત જગત તેમનો અભ્યાસ ખાસ આગળ વધ્યો નહિ. આથી રામકૃષ્ણને મોટા પ્રભાવિત થયેલું છે. દેશનો છેલ્લા સવા-દોઢ સૈકાનો ઈતિહાસ ભાઈએ ઠપકો આપ્યો. ત્યારે તેમણે સ્પષ્ટ કહી દીધું, ચોખા-કેળાંનાં તેનો સાક્ષી છે. આધ્યાત્મિક, સામાજિક, રાષ્ટ્રીય, સાંસ્કૃતિક એમ સીધાં બાંધવાની વિદ્યા મારે નથી શીખવી; મારે તો એવી વિદ્યા અનેક ક્ષેત્રો પર તેમનો પ્રત્યક્ષથી વધુ પરોક્ષ પ્રભાવ પડેલો છે. શીખવી છે કે જેનાથી જ્ઞાનનો ઉદય થાય અને મનુષ્ય સાચોસાચ
મહાપુરુષોના જીવનની ગતિવિધિઓ ન્યારી હોય છે. પરંતુ કૃતાર્થ બને!” બીજી બાજુ રામકુમારની આર્થિક સ્થિતિ વધુ કથળતી વાસ્તવિકતાઓ તપાસીએ તો જણાશે કે રામકૃષ્ણના કોલકતા ચાલી. ખાતેના નિવાસે જ તેમને જગત સમક્ષ લાવી મૂક્યા હતા. જો તેમનો આ સમયે કોલકતાના દક્ષિણ ભાગમાં જાનબજાર નામના નિવાસ તેમના જન્મસ્થળે જ રહ્યો હોત તો પણ તેમની ઉત્કટ મહોલ્લામાં રાણી રાસમણિના પરિવારનો નિવાસ હતો. કોલકતાનું પ્રભુપરાયણતા તો પાંગરી જ રહી હોત. પરંતુ જગતને તેમનો આ સુવિખ્યાત જમીનદાર કુટુંબ હતું જેની પાસે અઢળક સંપત્તિ લાભ ઘણો જ ઓછો મળ્યો હતો.
અને પુષ્કળ મિલ્કતો હતી. રાણી રાસમણિના પતિ રાજચંદ્રદાસનું રામકૃષ્ણના પિતા ખુદીરામ માણિકરામ ચટ્ટોપાધ્યાયનું મૂળ અવસાન થતાં કૌટુંબિક મિલ્કતોનો વહિવટ રાણી ખુદ કરતાં. વતન દેરેગામ બંગાળના હુગલી જિલ્લામાં આવેલું હતું. વિપરીત તેમનામાં વહિવટી કુશળતા ઉપરાંત ઈશ્વરશ્રદ્ધા, તેજસ્વિતા, સંજોગોમાં તેમને તે ગામ છોડવું પડ્યું હતું. બાજુના ગામ ગરીબો પ્રત્યેની કરુણા, દાનશીલતા વગેરે અનેક ઉમદા ગુણો હતા. કામારપુકુરમાં તેમણે વસવાટ કરેલો જ્યાં ૧૮૩૬માં રામકૃષ્ણનો જન્મ રાણી રાજમણિને સંતાનમાં માત્ર ચાર દીકરીઓ જ હતી. તેમના થયેલો. તેમનું મૂળ નામ ગદાધર. સાત વરસની ઉંમરે તેમના પિતાનું પરિવારો પણ સાથે જ રહેતાં. સૌથી નાના જમાઈ મથુરામોહન અવસાન થયું.
વિશ્વાસ કાબેલ હતા અને વહિવટમાં રાણીને મદદ કરતા. આથી રામકૃષ્ણની જીવનસરિતાને અહીંથી વળાંકો મળવાનું શરૂ થાય મિલ્કતો, નોકર ચાકર, નાણાંકીય વ્યવસ્થા, અદાલતી દાવાઓ છે. તેમના સૌથી મોટા ભાઈ રામકુમારે પૂજા, કર્મકાંડ વગેરેનાં વગેરેની વ્યવસ્થા તેમની સીધી દેખરેખ હેઠળ ચાલતી. કાર્યોથી કુટુંબનો નિર્વાહ ચલાવવા માંડ્યો. તેમણે વ્યાકરણ, તીવ્ર ધર્મભાવનાથી રાણીએ સંકલ્પ કરેલો કે કાશીધામે જઈ સાહિત્ય, સ્મૃતિશાસ્ત્ર, જ્યોતિષ વગેરેનો અભ્યાસ કર્યો હતો. યોગ્ય વિશ્વેશ્વર ભગવાન અને અન્નપૂર્ણા માતાના દર્શન કરવા અને વિશેષ ગુરુ પાસે દેવીમંત્ર લઈને તેમણે શક્તિ ઉપાસના પણ કરેલી. કરીને પૂજન કરાવવું. આ ધર્મકાર્ય માટે રાણીએ ઘણું ધન એકઠું
પિતાના મૃત્યુ પછી છ વર્ષે રામકુમારનાં પત્ની પુત્રને જન્મ કરી રાખેલું. આખરે ઈ. ૧૮૪૯માં યાત્રા માટે તેમણે તૈયારીઓ આપી મૃત્યુ પામ્યાં. ચાર ભાઈ-બહેન, માતા, પુત્ર વગેરેનું પાલન શરૂ કરાવી. રેલવે ત્યારે હતી નહિ. સો જેટલાં નાના મોટા વહાણોમાં પોષણ કરવાનું મુશ્કેલ જણાતાં રામકુમારે કોલકતા નજીક પરિવાર, નોકર-ચાકર અને સાધન સામગ્રી સાથે યાત્રા શરુ કરવાનું ઝામાપુકુરમાં પાઠશાળા ખોલી. ધર્મિષ્ઠ, નિસ્પૃહ અને શસ્ત્રોના આયોજન પૂરું કરવામાં આવ્યું. નિષ્ણાત રામકુમાર ભણાવવા ઉપરાંત સેવાપૂજાનું કામ પણ કરતા. જાત્રાએ નીકળવાની આગલી રાત્રે જ રાણીને સ્વપ્નમાં દેવીના
રામકૃષ્ણ બાળપણથી જ વારંવાર ભાવાવેશમાં આવી જતા. દર્શન થયાં. દેવીએ રાણીને આદેશ આપ્યો કે કાશી જવાની જરૂર તેમની અદ્ભુત સ્મૃતિ, પ્રબળ વિચારશક્તિ, દઢ સંકલ્પ બળ, અસીમ નથી. ભાગીરથી તીરે સારી જગ્યાએ મારી મૂર્તિ સ્થાપીને પૂજા સાહસ, વિનોદપ્રિયતા અને કરુણાના પ્રસંગો બનતા રહેતા. વગેરેનો બંદોબસ્ત કર. હું તે મૂર્તિના માધ્યમથી તારી પાસેથી સેવાપૂજાનાં કાર્યોમાં મદદ મળે અને તેને સારી કેળવણી મળે તે નિત્યપૂજા ગ્રહણ કરીશ. હેતુથી પાઠશાળા ખોલ્યા પછી બેએક વરસે રામકુમાર ગદાધરને ભક્તિપરાયણ રાણીએ દેવીના આદેશથી ધન્યતા અનુભવી. કોલકતા લઈ આવ્યા. ત્યારે તેમની ઉંમર સોળેક વર્ષની હતી. કાશીની યાત્રા તરત અટકાવી દીધી. સંચિત કરેલું ધન આ શુભકાર્યમાં
કોલકતાની પાઠશાળામાં આવ્યા પછી મોટાભાઈની ઈચ્છા યોજવાનો નિશ્ચય કર્યો. આ માટે ભાગીરથીના તીરે ખરીદાયેલી પ્રમાણે સેવાપૂજાના કાર્યમાં રામકૃષ્ણ થોડી મદદ કરતા. તે વિશાળ જમીનનો ઉપયોગ કરવાનો નિર્ણય થયો. પુષ્કળ ધન ખર્ચીને સિવાયના સમયના આસપાસના યજમાન કુટુંબો તેમના મધુર કંઠે નવ શિખરોથી શોભતું અતિવિશાળ કાલીમંદિર, તેની પાસે બીજાં નાનાં ભજન સાંભળવા અને અન્ય નાના કામ માટે બોલાવતા. આથી મંદિરો, બગીચાઓ, નિવાસો તથા અન્ય સુવિધાઓનાં બાંધકામો