Prabuddha Jivan 2009 11

SR No.: 526016
Original Sutra Author: N/A
Author: Dhanvant Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 2009
Total Pages: 28
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 1 MB

Page 17

રનઝેમ્બર, ૨૦૦૯
પ્રબુદ્ધ જીવન
સાચા અર્થમાં શાસનસમ્રાટ
ડૉ. ગંભીરસિંહ ગોહિલ પૃથ્વી પટે જ્યારે મોટા કામ થવાના હોય ત્યારે તેવા પુરુષાર્થ પાસે દીક્ષા લીધી. માતાપિતાને ગમ્યું નહોતું પણ ટૂંક સમયમાં કરનારા સમયે સમયે પ્રગટતા હોય છે. જૈન સમાજના ઈતિહાસમાં પ્રતિભા વિકાસ જોઈ ધન્ય થયા. શ્રમણ પરંપરા ચાલેલી છે. તેમાં સદીએ સદીએ કોઈ વિશિષ્ટ ટૂંક સમયમાં જ જૈન સમાજને જુદી દિશામાં વાળવાના પ્રયાસો પ્રતિભાશાળી વ્યક્તિ પામેલ છે. તેમણે જૈન શાસનને ઉન્નત બનાવા તેમના દ્વારા થવા લાગ્યા. તેમની નજર જૈન શાસનના સર્વ અંગો આગવા પ્રયાસો કર્યા છે. તે રીતે ૧૬ મી સદીમાં આનંદ- પર પડતી. જે અંગ શિથિલ કે વિરૂપ હોય તેને ઉત્તેજિત કરી સાચે વિમળસૂરિજી, ૧૭મી સદીમાં જગદ્ગુરુ શ્રી વિજયહીરસૂરીશ્વરજી, માર્ગે લાવવામાં સદા તેમનું લક્ષ્ય રહેતું. કદંબગિરિ, શેરીસા, ૧૮મી સદીમાં ઉપાધ્યાય યશોવિજયજી તથા ક્રિયોદ્ધા૨ક શ્રી તળાજા, રાણકપુર, માતર, કુંભારિયાજી વગેરે તીર્થોનો તેમણે સત્યવિજયજી ઉત્પન્ન થયા હતા. તે રીતે ૨૦મી સદીમાં જૈન શાસનની જીર્ણોદ્ધાર કરાવ્યો. તેર તીર્થોના ઉદ્ધાર તો તેમના હાથે સ્વતંત્ર સર્વોતોમુખી પ્રભાવના કરનાર વિજય નેમિસૂરીશ્વરજી મહારાજ છે રીતે થયેલ છે. ભારતના તમામ જૈન તીર્થોની રક્ષા અને વ્યવસ્થા જેઓ તેમના કાર્યોના પરિણામે શાસનસમ્રાટ કહેવાયા હતા. શેઠ આણંદજી કલ્યાણજીની પેઢી સદીઓથી સંભાળે છે. તેમાં હંમેશાં
શાસનસમ્રાટના જીવનચરિત્રના પ્રસ્તાવનાકાર લખે છે કે જે તેઓની દોરવણી, સલાહ અને સૂચના અગ્રપણે રહ્યાં છે. કાળે સાધુઓની સંખ્યા અલ્પ હતી, અતિ પ્રાચીન ગણાતા તીર્થો જૈન શાસનની સંપત્તિ મંદિરો, ભંડારો, ઉપાશ્રયો વગેરે છે. જીર્ણશીર્ણ હતાં, પ્રાચીન ગ્રંથો કોથળા ને કોથળા ભરી વેચાતા તેની મિલ્કતનો વહિવટ શ્રાવક વર્ગ કરે, પણ તે કઈ રીતે કરવો, હતા, યોગાદ્વહનની ક્રિયા નષ્ટ થઈ ગઈ હતી, પઠન-પાઠન તેની રક્ષા અને સંવર્ધન કઈ રીતે કરવા તેની યોગ્ય દોરવણી મળતી શાસ્ત્રાભ્યાસ મંદ સ્થિતિમાં હતાં, ઉપદેશવ્યાખ્યાનકળા નિસ્તેજ નહોતી. પણ આચાર્યશ્રી વિજયનેમિસૂરીશ્વરજી જૈન શાસનને બનતી જતી હતી, રાજકીય અને સામાજિક ક્ષેત્રે જૈન શાસનની સાંપડ્યા તે પછી તેમણે દરેક અંગને સુદઢ કરવામાં અમૂલ્ય ફાળો પ્રતિભા ક્ષીણ થઈ રહી હતી, રાજાઓ અને શ્રીમંતો ઉપર પ્રભાવ આપ્યો. તેના પરિણામે શત્રુંજય, ગિરનાર, તારંગા, શિખરજી વગેરે પાડી ધર્મમાર્ગે વાળનાર વ્યક્તિઓ વિરલ બનતી જતી હતી, તીર્થોમાં જે કોઈ બિનહક્કથી પગપેસારો કરતા હતા અને માલિકીનો સામાન્ય જનતામાં ઉત્સાહ પ્રેરે તેવા ઉત્સવો બહુ વર્ષોના અંતરે દાવો કરતા હતા તેઓ અટક્યા. આગેવાનો તીર્થોના વહિવટમાં થતા હતા, જેન શાસન ઉપર થતા પ્રત્યાઘાતોનો પ્રત્યુત્તર આપનાર કટિબદ્ધ બન્યા, કલ્યાણજી આણંદજીની પેઢીનું બંધારણ પુનઃ ઘડાવ્યું, વ્યક્તિ જડતી ન હતી તે વખતે આ મહાપુરુષ જૈન શાસનને જૈન સમાજના મતાંતરોનો નીવેડો લાવવામાં અગ્ર ભાગ ભજવ્યો, સાંપડ્યા.
દીક્ષાના કાયદા અને દેવદ્રવ્યના પ્રશ્ન અમદાવાદમાં અભૂતપૂર્વ તેવું ગુજરાત, કચ્છ, સૌરાષ્ટ્ર, માળવા, બંગાળ, મહારાષ્ટ્ર, મુનિ સંમેલન મળ્યું. રાજસ્થાન, ઉત્તરપ્રદેશ, મધ્યપ્રદેશ વગેરે ચારે તરફ પથરાયેલ જૈન સમાજનું સાંકડું દેખાતું વિશ્વ તેમના સમયમાં વિશાળ જેનોની વસતીમાં મોટાં શહેરોમાં ભાગ્યે જ એકબે સાધુઓ મળતા. બન્યું. ઉદેપુરના મહારાણા, જામસાહેબ, ભાવનગર નરેશ, તે સાધુઓ પણ કલ્પસૂત્ર વાંચે તો મહાવિદ્વાન ગણાય. તે વખતે પ્રભાશંકર પટ્ટણી, યુરોપિયન કમિશ્નર પ્રાટ વગેરે તેમનાથી તેમણે ઉત્તમ કુટુંબના નબીરાઓને દીક્ષા આપી, સાધુસંસ્થા વધારી. પ્રભાવિત થયા. પંડિત મનમોહન માલવિયા, આનંદશંકર ધ્રુવ, એટલું જ નહિ તેમણે પઠન-પાઠનનો નાદ ગજવ્યો. જૈન આગમગ્રંથો, કવિ ન્હાનાલાલ વગેરે આદરપૂર્વક તેમની પાસે આવતા. ન્યાયના પ્રકાંડ ગ્રંથો, વ્યાકરણ, સાહિત્ય, જ્યોતિષશાસ્ત્રના આંતરરાષ્ટ્રીય કક્ષાના તત્ત્વવિદ ડો. હરમન જે કોબી તેમને આકરગ્રંથોનો અભ્યાસ શરૂ કરાવ્યો. જૈન સમાજમાં જ નહિ શંકાઓના સમાધાન માટે મળે છે, ૧૩૦૦ લખેલા પ્રશ્નોમાંથી જૈનેતરોને પણ પૂછવા યોગ્ય વિદ્વાન મુનિઓ તેયાર કર્યા. એક જ દિવસમાં ૫૦૦ના સંતોષકારક ઉત્તરો મેળવે છે અને રાજી
સરળ અને સુલભ થયેલી પરિપાટીને બદલી આખા જૈન શાસનને થઈને જાય છે. શત્રે જય તીર્થ અંગે પાલીતાણા નરેશ સાથે વિહિત કઠિન માર્ગે વળાંક આપવો તે તેજસ્વી અને પ્રભાવક પુરુષ અણબનાવ થતાં તેમની હાકલથી સતત બે વર્ષ સુધી શત્રુંજયની વિના બની શકે નહિ. માટે જ આ કાળના તેઓ પ્રથમ આચાર્ય, યાત્રા બંધ રહી અને અંતે સમાધાન થયું જેમાં સિમલા ખાતે સૂરિસમ્રાટ કે સૂરિચક્રવર્તી ગણાયા તે યોગ્ય લોકવિચારણા હતી. વાયસરોયે દરમ્યાનગીરી કરી હતી. દુષ્કાળરાહત, જીવદયા,
તેમનો જન્મ મહુવા ખાતે સં. ૧૯૨૯ ઈ. સ. ૧૮૭૨માં થયો ધર્મશાળા, પાઠશાળા, આયંબિલ શાળા, જ્ઞાનપ્રકાશન સંસ્થાઓ હતો. પિતા લક્ષ્મીચંદ દેવચંદ. ધંધો ભાવનગરી પાઘડી બાંધવાનો. વગેરે અગણિત ઉત્તમ કાર્યો તેમના હસ્તે થયાં છે. માતાનું નામ દિવાળીબેન. બાળક નેમચંદ ભણવામાં હોંશિયાર તેમના દ્વારા થયેલ તીર્થોદ્વારમાં પાલિતાણા પાસેના કદંબગિરિ અને તેજસ્વી. ૧૬મા વર્ષે જાતે ભાવનગર જઈ મુનિશ્રી વૃદ્ધિચંદ્રજી તીર્થના ઉદ્ધારનું ઉદાહરણ રસપ્રદ બની રહેશે. કદંબગિરિ મહાતીર્થ