Prabuddha Jivan 2012 Year 59 Ank 01 to 12

SR No.: 525997
Original Sutra Author: N/A
Author: Dhanvant Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 2012
Total Pages: 528
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 33 MB

Page 470

૧૪
પ્રબુદ્ધ જીવન
નવેમ્બર, ૨૦૧૨
ત્યાર પછી દિલ્હીના મિથિલેશજીએ પોતાના ઉદ્ધોધનમાં જૈન હોય છે, અહીં આ તપસ્વી મહાત્માઓના સાન્નિધ્યમાં ૩૮-૩૯ ડિગ્રી કથાસાહિત્યની અજોડતાની વાત કરી. જે બિલકુલ વાસ્તવિકતાના પાયા તાપમાનમાં પણ આવા પંડિતો અને આટલી મેદની પાંચ-પાંચ કલાક પર ઊભેલી છે. આ કથાસાહિત્યમાલામાં જે પચાસ ગ્રન્થો સમાવાયા પંખા વિના પણ આનંદથી બેસી શકે છે. સંસાર પોષવાની વાતો તો છે તેમાં જર્મનીના સ્કોલરોએ જેને મનોવિજ્ઞાનનો દુનિયાનો પ્રથમ બહુ જગ્યાએ સાંભળી. આત્માને પોષવાની વાત આજે આ કથાઓ અને અનન્ય ગ્રન્થ ગણાવ્યો છે તેવી ઉપમિતિ ભવપ્રપંચા કથા, દ્વારા અને સૂરિજીના મુખે જ સાંભળવા મળી. આ. શ્રી ગુજરાતના ઇતિહાસને જાણવાના એક માત્ર પ્રમાણભૂત સાધન જેવા યોગતિલકસૂરિજીના શિષ્ય મુ. શ્રી શ્રુતતિલકવિજયજીએ સૌને સમજાય પ્રબંધચિંતામણિ, પ્રબંધકોશ અને પુરાતન પ્રબંધસંગ્રહ નામનાં ગ્રન્થો, તેવી સંસ્કૃતભાષામાં પ્રવચન આપતાં જણાવ્યું કે સંસ્કૃત સાહિત્યના ગુજરાતી ભાષાના જૂના સ્વરૂપો જાણવા માટે ડૉ. હરિવલ્લભ ભાયાણીએ મૂલ્યને નહીં સમજનારાઓ અને ગ્રન્થોનું મૂલ્ય સમજીને પણ સદાચારને જેને ઉત્કૃષ્ટગ્રન્થ ગણાવેલો તેવો પ્રબંધ-પંચશતી, ૨૫૮ જેટલીનીતિકથાઓ વફાદાર નહીં રહેનારા વિદ્વાનો બન્નેય જીવન હારી જાય છે, માટે આ અને લોકકથાઓથી છલકાતો કથારત્નાકર, પંડિત ધનપાલની બનાવેલી ગ્રન્થોનું મૂલ્ય સમજવું અને તેને જીવનમાં ઉતારવું એમાં જ આ પ્રસંગની તિલકમંજરી જેવા અતિ ઉત્તમ ગ્રન્થોનો સમાવેશ થાય છે. - સાર્થકતા છે.
પૂર્વે રાષ્ટ્રીય સંસ્કૃત સંસ્થાન, દિલ્હી અને સંપૂર્ગાનન્દ વિશ્વવિદ્યાલય, બીજા દિવસના સવારના સત્રની પ્રારંભિક વિશેષતા એ હતી કે વારાણસીના કુલપતિ રહી ચૂકેલા અને હાલમાં જ ગુજરાતમાં આવેલા મંગલગીત તાત્કાલિક બનાવાયેલું જે સંસ્કૃત ભાષામાં હતું ને તે, સોમનાથ યુનિવર્સિટીના કુલપતિ બનેલા વેમ્પટી કુટુમ્બશાસ્ત્રીએ આખી સભા સાંભળીને સમજી શકે તેવું સરળ હતું. આખી સભાએ જણાવ્યું કે અંગ્રેજીમાં શિક્ષક માટે શ્રેષ્ઠમાં શ્રેષ્ઠ શબ્દ છે ‘પ્રોફેસર'. જે આનંદ સાથે તેનું સંસ્કૃત ગીત પણ ઝીલાવ્યું હતું. માત્ર પ્રોફેસ-ચિંતન કરે છે તે પ્રોફેસર, જ્યારે સંસ્કૃત ભાષામાં શબ્દ દિલ્હીથી આવેલ વીરસાગર જેને જેનકથાઓનું મહત્ત્વ સમજાવતાં છે - “આચાર્ય' જેનો અર્થ છેઃ ૧. જે શાસ્ત્રોનું અધ્યયન કરે છે. ૨. જણાવ્યું કે પશ્ચિમી વિશ્વ પ્રમાણે દુઃખાન્ત કથા એટલે બે પ્રેમીઓનો બીજાને આચારમાં સ્થાપે છે. ૩. પોતે પણ આચરે છે. આ ત્રીજું લક્ષણ પ્રેમ પાંગરે પણ કોઈ કારણસર તેઓ જોડાઈ ન શકે તો કથા દુઃખાન્ત જૈન આચાર્યોમાં જેવું છે તેવું બીજે ક્યાંય નથી.
ને જો બન્નેના લગ્ન થઈ જાય અથવા જોડાઈ જાય તો કથા સુખાન્ત. વારાણસીના પ્રભુનાથ દ્વિવેદીએ બે-ત્રણ નાની નાની કથાઓનો અરે ભલા! લગ્ન પછી જ તો જીવનની ખરી મુસીબતો શરૂ થતી હોય રસાસ્વાદ કરાવીને લોકોના દિલ ખુશ કરી દીધા. ત્યારબાદ છેલ્લે આ. છે. સાચી સુખાત્ત કથાઓ તો જૈન કથાઓ જ છે. જેમાં નાયક-નાયિકા શ્રી યોગતિલકસૂરિજીએ પોતાના પ્રવચનમાં ફરમાવ્યું કે આ ૫૦ ગ્રન્થો અંતે દીક્ષા લઈ મોક્ષગતિને પામે છે. એ જ સાચું સુખ છે. તો પૂર્વે મુદ્રિત હતા તે જ પુનઃસંપાદિત થયા છે. હજી હસ્તપ્રતોમાં જ સૌના હૃદયની આરપાર નીકળે તેવું પ્રવચન આપતા આ. શ્રી રહેલું અપ્રગટ સાહિત્ય તો ઘણું વિશાળ અને વિપુલ છે. આ બધી યોગતિલકસૂરિજીએ જણાવ્યું કે ભારતના તમામ આર્યધર્મો આત્મા, કથાઓ આપણા જીવનને ગુણવાન બનાવવામાં કામ લાગે તો આ પરલોક, મોક્ષની બાબતમાં એકમત છે. આત્મા વિગેરેના સ્વરૂપમાં પ્રયાસ સફળ છે. જૈનશાસન બહુ સ્પષ્ટપણે ફરમાવે છે કે “જે ગુણવાન કદાચ ભિન્નભિન્ન માન્યતા હોઈ શકે પણ અસ્તિત્વના વિષયમાં તો બને તે ભગવાન બને.” આપણે આત્મામાંથી પરમાત્મા બનવા માટે એકમતિ જ છે. અને એટલે જ તો તમામ ધર્મો મોક્ષને લક્ષ્યરૂપે ગણાવે આ કથાઓ જેમના વિષે લખાઈ છે તે મહાપુરુષોને આલંબન બનાવીને છે. દરેક વિદ્યાલયોમાં લગાડાતું સ્લોગન આજે કદાચ સાવ ભૂલાઈ જીવન જીવવું પડશે.
ગયું છે. સ્લોગન છે : “સા વિદ્યા યા વિમુક્તયે' આનો અર્થ શું થાય ? બપોરના બીજા સત્રમાં માનનીય વસંતભાઈ ભટ્ટે જૈનકથાઓના મહત્ત્વને તે વિદ્યા છે જે વિમુક્તિ માટે થાય. આનો મતલબ શું? જે વિમુક્તિ સરસ રીતે પ્રસ્તુત કર્યું. તેમણે જણાવ્યું કે પંચતત્ર અને હિતોપદેશ માટે દોષો-દુર્ગુણોથી છૂટવામાં કામ ન લાગે તે વિદ્યા હોવા છતાં જેવા ગ્રન્થોમાં ચાતુરીની વાતો જરૂર છે, નીતિની વાતો જરૂર છે, પણ વિદ્યા નથી, અવિદ્યા છે. આ જ તો જૈન શાસનનો સ્યાદ્વાદ છે કે એ જેમ જરૂરી છે તેમ કરૂણા, સત્ય, શીલ અને સદાચાર પણ માણસજાત વસ્તુનો નિર્ણય એક જ દૃષ્ટિકોણથી ન થાય, સપેક્ષ જ થાય. આજે માટે એટલી જ જરૂરી નથી, બલ્ક કદાચ વધુ જરૂરી છે. તેનો બોધ માત્ર વિદ્યાલયોમાં ખરેખર શું છે? માહિતીનું પ્રદાન કરી દો તેની ‘અસર' જૈનકથાઓ જ સુપેરે આપી શકે તેવી સક્ષમ છે.
જે થવી હોય તે થાય એ જોવાનું આપણું કામ નથી, જયારે જૈન શાસનની લાલબહાદુર શાસ્ત્રી વિદ્યાપીઠ, દિલ્હીના પ્રોફેસર અનેકાન્ત જૈને માન્યતા છે- જો વિદ્યા વિમુક્તિ માટે ન થવાની હોય તો બહેતર છે કે ખૂબ ભાવપૂર્વક જણાવ્યું કે તપોમય જીવન જીવતા આ વિદ્યા ન આપવી. જૈન ઇતિહાસની વાત કરતાં તેમણે જણાવ્યું કે શ્રી આચાર્યપ્રવરશ્રીએ (શ્રી યોગતિલકસૂરિજી) આ સાહિત્યસૃષ્ટિનું સંપાદન ભદ્રબાહુસ્વામીજી નામના આચાર્યશ્રી પોતાની પાસે ભણવા આવેલા કરીને સાહિત્યજગત પર જે ઉપકાર કર્યો છે તે સાચે જ અવર્ણનીય છે. ૫૦૦ બુદ્ધિશાળી સાધુઓમાં જે સર્વશ્રેષ્ઠ ધીરજવાના હતા તેવા શ્રી આજે હું જોઉં છું કે મોટાભાગે કૉન્ફરન્સો એ. સી. હૉલમાં યોજાતી સ્થૂલભદ્રસ્વામીને ભણાવી રહ્યા હતાં. તે જમાનામાં સ્થૂલભદ્રજી જેવી