Prabuddha Jivan 2007 Year 18 Ank 01 to 12

SR No.: 525992
Original Sutra Author: N/A
Author: Dhanvant Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 2007
Total Pages: 246
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 19 MB

Page 105

Regd. With Registrar of Newspaper for India No.RNI 6067/57 - વર્ષ (૫o) કાન , એક જ છે તાર૬ન, 09૭
• • શ્રી મુંબઈ જેન યુવક સંઘનું માસિક મુખપત્ર ૦ ૦ ૦:
O GOો
ન
પ્રબુદ્ધ QUCG
છે
*
પ્રબુદ્ધ જીવન પાક્ષિક ૧૯૩૯થી ૧૯૮૯ : ૫૦ વર્ષ ૦ ૦ વાર્ષિક લવાજમ રૂ.૧૨૫/-૦ ૦ છુટક નકલ રૂા. ૧૦/
તંબી ધનવંત તિ શાહ
અનુભૂતિમાંથી પ્રગટેલું અધ્યાત્મા અનહદની બારી'નો પ્રકાશ : કચ્છના સંત મેકણદાદા વર્ષો પહેલાંની સુગંધિત સ્મૃતિને જ્યારે વર્તમાનની તાજી હવા વાતો કહે ત્યારે એ સમયે ન સમજાય એવું એ તત્ત્વજ્ઞાન અંતરમાં મળે ત્યારે મન કેવું મહેકી ઊઠે!
એવી રીતે ગોઠવાઈ ગયું હોય કે જ્યારે જ્યારે પછી એ વાગોળીએ સોનગઢ આશ્રમમાં ઘેઘૂર લીમડાની છાયામાં સંધ્યાકાળે આરામ ત્યારે ત્યારે જીવનમાં એક ચોકીદારની જેમ આપણી સામે વારે વારે ખુરશીમાં પૂ. કલ્યાણચંદ્રજી બાપા બિરાજ્યા હોય, નીચે રેતીમાં એ “સત્ય” આવીને ઊભું રહે, અને એ પણ નવા નવા અર્થો સાથે. અમે બધાં વિદ્યાર્થીઓ બેઠાં હોઈએ, અને બાપાના ચરણો પાસે આ સંત મેકણદાસ ઈ. સ. ૧૬૬૭માં અને ઇરાનનો ઉમર ખય્યામ કચ્છના મેઘાણી દુલેરાય કારાણી કચ્છના શૂર અને સંતોની વાતો ૧૦૪૮માં. છસોથી વધારે વરસોનું અંતર, એની એક રૂબાઈ જૂઓઃ કહેતા કહેતા સંત મેકણદાદાના જીવન પ્રસંગો, સંતના પ્રાણી સાથી શું કુબેરો? શું સિકંદર? ગર્વ સોનો તૂટશે, લાલિયા અને મોતિયાની વાતો કરતા કરતા સંતની કચ્છી બોલીની હો ગમે તેવો ખજાનો, બેદિવસમાં ખૂટશે; સાખીઓ પોતાના બુલંદ અવાજ સંભળાવતા હોય અને એમાંની કાળની કરડી નજરથી કોઈ બચવાનું નથી, એકાદ પંક્તિ જીવનભર સ્મૃતિમાં કંડારાઈ ગઈ હોય અને એવી આજ તો ફૂટી છે પ્યાલી, કાલ કૂંજો ફૂટશે! પંક્તિ વર્તમાનમાં કોઈ પુસ્તક ઉઘાડતા સામે જ આવી જાય ત્યારે
(અનુવાદ : શૂન્ય પાલનપુરી) મન કેવું બાગ બાગ થઈ જાય!
સંત મેકરણદાદાએ તો કદાચ ખય્યામનું નામ પણ સાંભળ્યું નહિ મેકણદાદાની કચ્છી સાખીઓના ગુજરાતીમાં ભાવાનુવાદનું હોય, પરંતુ સનાતન સત્ય તે સર્વત્ર સરખું જ છે. સુરેશ ગાલા રચિત “અનહદની બારી”નું પાનું ખોલતાં જ હૃદયમાં મેકરણદાદાનો જન્મ કચ્છના નાની ખોંભડીના પિતા હરઘોરજી સ્થિર થયેલી આ પંક્તિઓના ધન્ય દર્શન થયાં.
ભટ્ટીના ઘરે, માતા પબાબાની પવિત્ર કૂખે. આ ક્ષત્રિય રાજપૂતને કોરિચું કોરિયું કુરો કરે ! કોરિયૅ મેં અય ફૂડ;
સંસારની ક્ષણભંગુરતા નાની વયે જ સમજાઈ ગઈ અને ગાયો ચરાવતા મરી વેંધા માડુઆ, મો મેં પોંધી છૂડ!
ચરાવતા પ્રકૃતિ સાથે તાર બંધાઈ ગયો. સંસારી સૂતા હોય ત્યારે પિસા પૈસા શું કરો છો? પૈસા મેળવવા શા માટે કૂડ કપટ કરો જોગી જાગતો હોય, એમ બાળવયે જ રાત્રે મેકણજીએ ઘર છોડ્યું, છો ? અરે માણસો તમે મરણ પામવાના છો અને આખરે દેહ માટીમાં અને પહોંચ્યા માતાને મઢ. મઢના મહંત ગંગાં રાજા કાપડી પાસે. ભળી જવાનો છે માટે પૈસાનો મોહ ન રાખો.
બાર વર્ષની ઉંમરે દીક્ષા લીધી. મઢમાં રહ્યા, પણ જેની ખોજ છે તે હજુ પૈસા પૈસા શું કરો, પૈસા તો થાશે ધૂળ,
નથી મળ્યું. પહોંચ્યા જોગીઓના જંગલ ગિરનારમાં અને ગુરુ મરતાં પહેલાં કહે મેકણ શોધી લે તારું મૂળ.
દત્તાત્રેયની ઉપાસના કરી. પરમ શક્તિનો અનુભવ થયો. જન સેવા મૂળ' શબ્દ પ્રયોગ અહીં પ્રસાનુપ્રાસ નથી. અનુવાદક અહીં વગર રામ સેવા નકામી એવી પ્રતીતિ થઈ એટલે એ શક્તિ વહેંચવા તત્ત્વનાં મૂળમાં પ્રવેશી ગયા છે એની આ પ્રતીતિ છે.
ત્યાંથી નિકળી જૂનાગઢથી ત્રીસ કિલોમિટર દૂર બીલખા જન સમુદાય આ પંક્તિઓમાં “ક'ને કારાણી સાહેબ જે રીતે લાડ લડાવે, પાસે પહોંચ્યા. એ પંથકના જંગલના અજ્ઞાની અને અંધશ્રદ્ધાળુ જનોની અને પછી પૈસાને મહત્ત્વન આપવાની અને જીવનની ક્ષણભંગુરતાની સેવા કરી. વિશ્વાસ સંપાદન કરી, પવિત્ર શ્રદ્ધા જન્માવી સાચા જ્ઞાનની