Prabuddha Jivan - Tarun Jain 1937 Year 11 Ank 24

SR No.: 525922
Original Sutra Author: N/A
Author: Chandrakant V Sutariya
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 1937
Total Pages: 92
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 7 MB

Page 61

:: તરુણ જૈન : :
૪૫
તાકી પાવર પુસ્તક પર જાન મકાન ન
તેને મદદ કરવા
ઓ સિદ્ધારથ કુળકિરિટ,
આહારજ લેતા, આ આપને ત્યાગ, સંયમ, તપ ને સહનશીલતા આપે સ્થાપેલા શાશનની–સંધની વર્તમાન સ્થિતિ ભયંકર છે. વાંચીને મેભારે ચડી મોટા હોકારા પાડવામાંજ આજનો માનવી આપે આપેલા બધપાઠ કરતાં આજે જુદાજ દ્રશ્યો નજરે પડે છે. મહત્તા સમજે છે. નહિ તે જ્યાં જેનેની લાખની વસ્તી
આપ સાત વર્ષની બાળ ઉમ્મરમાં ઝાડ પર પડેલા ભયંકર હતી ત્યાં આજે જૈનેનું નામ નિશાન નથી, અનેક જૈને અન્યઝેરી સપને દોરીની પેઠે ઉચકી લઈ દુર કર્યો. એ આપની નિર્ભ- ધર્મમાં ભળી રહ્યા છે–ભળી ગયાં છે, કરોડોમાંથી લાખોની સંખ્યા થતા ને વીરતામાંથી નિર્ભયતાનો બોધ પાઠ મળે છે, છતાં આજે માં સમાજ આવીને ઉભી છે, છતાં આજે ગુજરાત છોડવું ગમતું તે ભૂલાયો છે. આજના બાળકો માયકાંગલાં, બીલાડીના ડાળેથી નથી. આલીશાન મકાને કીંમતી ધાબળીયા, મુલાયમ કપડે ને ડરતાં ડરપેક છે, છતાં તેને સશકત ને નિર્ભય બનાવવાના સાધનો પુસ્તક પેટી પટારાના મેહ વછુટતા નથી. કયાંય નજરે પડે છે તે તેને મજબુત કરવાને બદલે તેડી પાડવા
આહારમાં કયાં આપનો આદશ ને કયાં આજના પામર માનનાજ ઉપદેશ અપાય છે. અરે ! તેને મદદ કરવામાં પાપન સધી વીઓની પામરતા ! આજે તે દિવસના ચાર ચાર ટૂંક માંહ સામે યારા અપાય છે. કેટલી પામરતા ?
હાય કરવા જોઈએ છે. સાથે રડા રખાય છે, સંયમને બાધક ઓ પરમ યોગી,
માલમલીદા આરોગાય છે, શ્રીમંત ભકતની ખુશામત થાય છે, એદી આપનો પરિવાર પ્રમાદમાં ન પડે, લોકના રાગદ્વેષ દે ને ફસાથે ની પેઠે બપોરના લાંબી ખેંચાય છે, પ્રમાદે સામરાજ્ય જમાવ્યું લેક સમહના સંસર્ગમાં આવી લપસી ન પડે આથી આપે કડક છે. મોટાઈને માટે સંતાકુકડીની રમતો રમાય છે, છતાં આપના આચાર માર્ગની ધટના કરી, પરંતુ આજે તે વીચાથીચ વસ્તીના આદેશને અનુસરી ચાલવાનો દેખાવ થાય છે, કેટલી ધૃષ્ટતા ? લત્તામાં આલીશાન ચારપાંચ મજલાના મકાનમાં વસવાટ થયા છે, એ મહાસાધ. ? શ્રાવક શ્રાવકાના રાજબાજ સહેવાસ થાય છે. ભકત ભકતાણી- દીક્ષાના પ્રસંગે સમાજને બેધપાઠ આપવા આપે માતા એને જુથ જમાવી નજીવા-અર્થ વગરને ઝધડા ઉભા કરી અને પોતાની હૈયાતીમાં દીક્ષા ન લેવાને નિર્ણય કર્યો, માતાપીતાના પ્રકારના તો ઉભા થાય છે, ને એ તુતોને નિભાવવા દુકાનદારની અવસાનથી દુ:ખી થયેલ વડીલ બંધુ નંદીવર્ધનની પ્રાર્થનાને માન પેઠે પૈસા કઢાવી છાપાંએ ચલાવાય છે. પુરૂષાર્થ જવલ્લેજ દેખાય આપી બે વર્ષ વધારે પ્રહસ્થાશ્રમમાં વિતાવ્યાં, આ આપને બધછે છતાં જે શાસ્ત્રો આપે પ્રરૂપેલા ને પૂર્વાચાર્યોએ ગુથલા તે પાઠ આજે વિસરાયો છે, આજે તે લાચેલકીની જમાત શાસ્ત્રોના મનમાનતા અર્થ કરી લેકેને ભરમાવવામાં આવે છે. વધારવા લાયકાતનું ઘોરણ ઉંચે મૂકવામાં આવ્યું છે, ભકત દારા કેટલી નિર્બળતા ?
પૈસાથી ખરીદીને નસાડી ભગાડીને અને છળ પ્રપંચ દ્વારા જે ઓ ! દેવાધિદેવ !
આવ્યો તેને મુંડી નાખવાની જ હરિફાઈ ચાલી છે. લીધેલ પ્રતિજ્ઞાદીક્ષાના સમયથી લઈ મહાજ્ઞાન પ્રાપ્તિના સમય સુધી બાર આના ભંગ થાય છે. છતાં ચેારી ઉપર શીર જેરીની માફક ખોટા 'બાર વષ આપે મૌન સેવ્યું, એ મહાબંધ પાઠ આવેશને રોકવાને
બચાવ થાય છે. લેકને ડારવામાં આવે છે સાધુતાનાં લીલામ થઈ ગણાય, ત્યારે આજે તે અઢીયું ઉડુ ભણેલા, ભાષાને જ્ઞાનમાં મીંડા રહયાં છે. જેવા, બેચાર દુહા, લાવણીઓ, ને છપ્પા કંઠસ્થ કરી ધમપાનના એ જગત ઉધ્ધારક, બહાના નીચે ઉપદેશ દેવા શ્રોતાઓને રીઝવવા ત્રણ હાથ ઉંચે આપે આપેલ બેધપાઠ બાજુએ મૂકી સ્વછંદપણે. વરતાય છે. ગાદીયે ચડી લલકારે રાખવામાં આવે ત્યાં બીજા ઉપર શું અસર ત્યારે શીખામણુના બે બેલ કહેનારને વહેવારકુશળે આત્માની થવાની હતી ?
અગાધ શકિતને ભૂલી જઈ કળીયુગની વાતો કરી લોકને પટાવી લે છે ( પતે જેને પરમ સુખનો માર્ગ માને છે, તેને વર્તણુંકમાં ત્યારે ઝનુનીઓ જેમ આવે તેમ વદતાં મૂર્ખ, અજ્ઞાન દર્ભવ્ય ઉતાર્યા વિના-અનુભવ લીધા વિના ઘરમાં ભરાઈને આવેશમાં જેમ નાસ્તિક હાડકાનમાળા અધર્મિ દુષ્ટ વિગેરે અનેક ગાળાથી પિતાના આવે તેમ હાંકયે રાખવામાં લોકોમાં ધર્મશ્રદ્ધા વધે કે ઘટે ! ભકતાને ઉશ્કેરે છે એના પરિણામે આપના શાસનમાં કસપના
દાવાનળ થયા કરે છે. શાસન છીન્ન ભીન્ન થઈ રહ્યું છે. એ ! ક્ષમાના સાગર,
ઓ નાથ? ભાવી અનુયાયી દીક્ષીત વર્ગ આહાર વિહારમાં શિથિલાચારી
આપના શાસનની આજે આ દશા છે છતાં કઈ તારલાઓ ન બને ને આપના દ્રષ્ટાન્ત ને અનુસરે, તેથી આપ વિહારમાં પરિ
ચમકે છે. ચમકી રહ્યા છે. એટલે સારા ભાવીની આશામાં ઘણું ચિતોથી દુર રહેવા અજાણ્યા પ્રદેશમાં એટલે મલેછે--અનાર્યોની
લખવાનું બાકી રાખી હાલતે આ વિજ્ઞપ્તિ પુરી કરું છું, ભૂમિમાં વિહાર પણ કરેલા, તેમ વિહારમાં કે જંગલ, કઈ મંદિર કાઈ શમશાન, કાઈ ખંડેર, કે કોઈ ભયાનક જગ્યામાં સ્થિરતા
સુચના. કરતા, ત્યાં માંકડ કરડે, ભમરા કરડે, ગમે તેવી સતામણી થાય તા. ૧૫-૪-૩૭ અને તા. ૧-૫-૩૭ ના અઢાર અને એગતેવાં સ્થાનમાં જ નિવાસ કરતા ને એ ૧૨ વર્ષ ૬ માસ ને ૧૫ ણીસમાં બંને એક સાથે કાઢી મહાવીર અંક તરીકે ખ્વાર પાડેલ દિવસમાં આહારમાં ફકત ૧૧ માસ ને ૧૦ દિવસ આહાર કર્યો છે. આવતા વીશ અને એકવીસમાં અકે સ્ત્રી અંક તરીકે તા. તે પણ જે તે, સુખ સુકે મળે તે નિર્દોષ-નિમિત્ત વગરને ૧-૬-૩૭ ના દિને બહાર પડશે.