Buddhiprabha 1964 12 SrNo 61

SR No.: 522161
Original Sutra Author: N/A
Author: Gunvant Shah
Publisher: Gunvant Shah
Publication Year: 1964
Total Pages: 76
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Buddhiprabha, & India
File Size: 1 MB

Page 19

તા. ૧૦-૧૨-૧૯૬૪].
જૈન ડાયજેસ્ટ માન્ય રાખીને અવારનવાર જતા પિતાના દેશમાં સ્વતંત્ર વ્યાકરણના આવતા. આ પછી ઉત્તરોત્તર ભગવાન સર્જન માટેની તીવ્ર ઉર્મિ ઉત્પન શ્રી હેમચંદ્રાચાર્યનું સ્થાન ગૂર્જરેશ્વરની થઈ અને પિતાને એ વિચાર તેમણે રાજસભા અને તેને વિવર્ગમાં રાજસભાના દરેક પ્રખર વિદ્વાન ઘણું જ આગળ પડતું થઈ ગયું. સમક્ષ જાહેર કર્યો. આ પ્રસંગે રાજવિક્રમ સંવત ૧૧૮૧ માં ગૂર્જરે.
સભાના દરેક વિદ્વાને ભગવાન શ્રી શ્વરની રાજસભામાં ખુદ ગૂર્જરપતિ
હેમચંદ્રાચાર્ય તરફ આંગળી ચીંધી અને કવિ ચક્રવર્તિ શ્રીપાળના અધ્યક્ષ
એકી અવાજે જણાવ્યું કે “મહારાજ! પણ નીચે કર્ણાટક દેશીય દિગંબર
આપની આ અતિ મહાન ઇરાને તાર્કિકાચાર્યવાદી શ્રી કુમુદચંદ્ર સાથે
પૂર્ણ કરવા માટે આ મહાપુરુષ સિવાય
બીજું કોઈ સમર્થ નથી છેવટે થયેલ ગૂર્જર દેશીય વેતાંબર તાર્કિક શિરોમણિ સ્યાદવાદ રત્નાકર ગ્રંથના
ગૂર્જરેશ્વરે આચાર્યશ્રીને જોઈતાં દરેક
સાધને પિતાની રાજકીય લાગવગથી, પ્રણેતા મહાવાદી શ્રી દેવચંદ્રસૂરિના
પૂરાં પાડયાં અને આચાર્યએ પિતાશ્રીનાં વાદ પ્રસંગે રાજસભામાં શ્રી હેમચંદ્રા
અને ગૂર્જરેશ્વરના નામને અમર કરતાં ચાર્યનું મહત્તાભર્યું સ્થાન હતું.
સર્વાગપૂર્ણ સિદ્ધહેમ વ્યાકરણની રચના સિદ્ધહેમ વ્યાકરણની રચના કરીને માત્ર ગૂર્જરેશ્વરને જ નહિ પણ
વિદ્વાન ગૂર્જરેશ્વર મહારાજ શ્રી આખા વિશ્વને પિતાના અજોડ સિદ્ધરાજ જયસિંહદેવની તેજસભા પાંડિત્યનો પરિચય આપ્યો. કહેવાની એટલે સમગ્ર ગુજરાત અને દેશ- જરૂર નથી કે, આ પછી ગૂર્જરેશ્વર વિદેશના પંડિત કવતિઓના તમા. ભગવાન શ્રી હેમચંદ્રાચાર્યનો અનન્ય એ રાજસભાના સઘ|| વિદ્રાને મિત્ર ને સેવક બની ગયો હતો. ભગવાન હેમચંદ્ર પ્રત્યે તેમના અબાહ્ય રાજનૈતિક નિપુણતા પાંડિત્યને કારણે બહુમાનની નજરે ભગવાન શ્રી હેમચંદ્રાચાર્યના જેમ જોતાં હતાં. વિક્રમ સંવત ૧૧૯૨ માં તેમના ગુણથી આકર્ષાયલા સંખ્યાબંધ માલવપતિ શ્રી યશોવર્માને હરાવ્યા પૂજા અને મિત્રો હતાં તે જ રીતે પછી ત્યાંની લૂંટમાં ત્યાંના રાજકીય તેમના વિરોધીઓની સંખ્યા પણ જ્ઞાનભંડાર પુસ્તકાલય) ગૂર્જરેશ્વરના તેટલી જ હતી. આમ છતાં પોતાની હાથમાં આવ્યું હતું, તેનું અવલોકન પ્રખર પ્રતિભા અને રાજનૈતિક નિષકરતાં તેમાં ભોજ વ્યાકરણની નકલ્પ તાને પ્રતાપે તે એ બધાયને જોયા પછી, ગૂશ્વરના હદયમાં અડગપણે સામને કરી શક્યા હતાં;