________________
તા. ૧૦-૧૧-૧૯૬૪] જૈન ડાયજેસ્ટ
(૩૩ ભક્તજનોને એકઠા કરીને ખાનગીમાં યોગમાંથી સૂક્ષ્મ કાયવેગમાં પ્રવેશ કર્યો, આશ્વાસન આપતા, જાણે કોઈ ખાનગી વાણી તથા મનના કાયોગને ફળ્યા વાત તેઓ જાણતા હે વ તેમ કહેતા આયુષ્યની શીશીમાંથી છેલ્લાં કણ ભલે ભગવાન તેમ કહ, પણ હાલમાં કરતા હતા, ને એ પણ હવે પૂર્ણ તેઓ નિર્વાણ નહિ સ્વીકારે તે એકને થવાની તૈયારીમાં હતાં. દુવિધામાં એક બે જેવી સત્ય વાત છે. અમે
પડેલે જનસમૂહ એમની સહસ્ત્ર સૂર્યની એમના અંતેવાસી છીએ એટલે અંદ- કળાથી તપતી મુખમુદ્રા સામે નીરખી રની વાત જાણીએ છીએ.
રહ્યો હતો. સહુના શ્વાસ ઊંચા હતાં, કઈ વાત જાણે છે ? શ્રોતાવર્ગ સહુનાં મે પર એશિયાળાપણું હતું. પ્રમ કરતે.
પ્રભુએ છેલો સૂક્ષ્મ કાયયોગ અમને બરાબર યાદ છે કે પણ છે, સર્વ ક્રિયાઓને ઉછેર ભગવાને પોતાના પ્રિય શિષ્ય મહર્ષિ કર્યો, ને આંખને આંજી દેનાર તેજ ગૌતમને એકવાર કહ્યું હતું કે આપણે
વલ પ્રગટ થયું, તારાગણથી સુશેબંને એક સાથે એક દિવસે સિદ્ધ
ભિત અમાવાસ્યાની રાત્રિ એકાએક (ગૌતમને કેવળજ્ઞાન, પિતાને સિદ્ધિપદ)
અલૌકિક પ્રકાશથી ઝળહળી ઊઠી.
ચારે તરફ જય જયનાદ સંભળાયા, થઈશું. આજે એમણે જ મહર્ષિ
પ્રભુ નિર્વાણ પામ્યા! ' ગૌતમને ધર્મધ દેવા બીજે કલ્યા
હવામાં શંખ ફુકાયાં. વનમાં છે. પ્રભુ વિના એક ક્ષણ પણ છવી
ઇંદુભિ વાગ્યાં. શકે નહિ, એવા ગૌતમ સ્વામીના આવ્યા
સંસારને ઝળહળાવી રહેલા મહાવગર ભગવાન કઈ દેહ છોડી દેશે ?
દીપક, અંતરચક્ષુઓને ઉજમાળ કરી, શાંતિ ધારણ કરે! આ તે પ્રભુની ચર્મચક્ષએની સામેથી બુઝાઈ ગયો. લીલા છે, આપણી પરીક્ષા છે !”
મેહની દારૂણ પળ પર દરાજ આ વાતથી આખા સમુદાયમાં વિજય મેળવી હવે સ્વસ્થ થતા હતા, હૈયાધારણ પ્રસર્યું. પણ ભગવાન તો ને કહેતા હતા અંતિમ ક્રિયામાં મગ્ન હતાં. પર્યકાસને દીપક પેટા ! દીપાવલી રો! બિરાજ્યાં હતાં, બાદર અનાયાગ ને પ્રભુ નિર્વાણ પામ્યા!” વચનગ સંધીને ફાવવામાં સ્થિત – શ્રી જયભિખુના સૌજન્યથી થયા હતા. થોડીવારમાં બાદર કય- ( ભગવાન મહાવીર” માંથી)
