Page Text
________________
૧૪
બુદ્ધિપલા
તા. ૨૯-૧-૬
રાતમાં, આંખો ચોળીને, સતત જાગ્રત રહીને તારા જગતનું રક્ષણ કર્યું છે.
તે રાગ નથી કર્યું પણ ભક્ષણ કર્યું છે. તું રક્ષક કદી બન્યું જ નથી. સદાય તું ભક્ષક જ રહ્યો છે.
અને આ કંગાળે માનવતાને જીવતી રાખી છે. ઘેરઘેર ભીખ માંગીને એણે જરૂર પેટ ભર્યું છે. પણ એના એ રોટલામાંથી અ રોટલે એણે સદાય અંધ ભિખારીને આપે છે. ચેડા ભાતમાંપી પશુ કેળા ભાત એણે અબ ભીખારીઓને વહેંચી આપે છે. તરસ્યા ગરીબ બાળને એણે બેબે બેબે
કંઈ માનવને પૂછી આવ કે મેં શું કર્યું છે?
મેં ના મંદિરો બાંધ્યાં છે. તળાવ કરાવ્યાં છે. પરબ બંધાવી છે. સ્કુલે ઉઘાડી છે. સદાવ્રત
તાવતો ખોલ્યા છે. અનેકને મેં નોકરીએ આપી છે. જાત આખાના જાનમાલનું રક્ષણ કર્યું છે. ત્યારે આ કંગાલે કશું જ કર્યું નથી. ઠેર ઠેર ભીખ માંગી છે. ગદ રહ્યો છે. તારી પૂજા પણ એણે કરી નથી. અને તું એને સ્વર્ગમાં લઇ જાય છે? ખેલાવ, તારા દેવાધીદેવને ! હું ન્યાય માંગુ છું.”
“ઘમંડી ! તારા એ પુરમના સરવાળા મને ન કહીશ. તારા એ કર્મોની યાદી અને ન ગણાવીશ.
મદિર તે નથી બાંધ્યા. રાત દિવસ મળી ભજુરી કરી આ કંગાળાએ બાંધ્યાં છે.
લે તે જરૂર ઊઘાડ છે.. પરબડીએ તે કિસ બંધાવી છે. તળાવ પણ તે કરાવ્યાં છે એની પણ ન નથી. પરંતુ એ બધા પર તે તારું નામ કોતરાવ્યું છે. આ ઘમંડી ! તે તે નાની સેવાને બહાને કનિ ન વે પર કર્યો છે.
અને તે મારી પૂજા થી કરી. મારી સાથે તે સાદ કર્યો છે. સોયનું દાન કરી તે હંમેશા એરણની માંગણી કરી છે.
તે સદાવ્રત ખાવ્યાં છે. પણ ભુખ્યાં માણસની દયાથી નહિ, પહેલાં નું પેટભરીને જો છે. અને પછી ખાતા ખાતા જે એ વધ્યું છે તે તે નિખમાં આપ્યું છે.
નોકરી અપાવવા દો તું કયા એ કરે છે ? તે કોઇને નેકરી નથી આપી. તારી સેવા માટે તે સૌને ગુલામ બનાવ્યાં છે તે નોકરી નહિ, ગુલામી આપી છે.
અને જાનમાલના રક્ષણની તે તું' વાત જ ન કરીસ, સત્તાના જોરે તે અનેકના ઝુંપડા તેડી નાખ્યાં છે. કળાના ઓઠા હેઠળ તે અનેકની ધરતી ટવી લીધી છે
અને રક્ષણ તે નથી કર્યું. તું તે નિરાંતે સાત મણુની મખમલની તળાઈમાં સુતે છે. જ્યારે આ કંગાળાએ કડકડતી ઠંડીમાં ભીસણ અધારી
એના પૂર્વજન્ય કર્મ એ ભિખારી બને, પણ આ ભવમાં ભીખ માંગીને પણ એણે પુણ્ય પેદા કર્યું છે. તારી માફક એણે કીતિને બદલે નથી માંગ્યો.
આ વર્ગમાં નિષ્કામ કર્મનું વ્યાજ ચૂકવાય છે, ધર્મ વેપાર કરનારને અહીં સ્થાન નથી. ત્યારે અને ચાંદીના ટુકડાથી અહીં અપાતું નથી,
ભાવનાને મોલ અહી મૂલવાય છે. આતમની ઝંખના અદી ખાય છે.
તારા ધરતીના દરબારની માફક અહી જાયના કાલાં જુદા નથી. રાજ માટે પણ એક જ કાયદા છે. બીમારી માટે પણ એજ કાયદે છે. કાયદે લે માટે છે, રાજા માટે નહિ એવી જૂડી ને ભા કાયદાની જાળ અહી નથી. હવે મને વધુ ને પૂછીશ, તારું અને ત્યાંનરકમ
ચાલે, મહા માનવ ! તમને તમારી મહેલાત બતાવું અને પેલા કંગાળને લઈ દેવ ચાલ્યા ગયે...
-: ખાસ નોંધ :
આપને ભેટ પુસ્તક આવતા મહિને આપવામાં આવનાર હોવાથી અંક ૧૬-૧૭ ૨ ફેબ્રુઆરી - માર્ચ ) જે નીકળશે. આવત અંક બંધ રહેશે ને તા. ૨૦- -' ને રોજ ભેટ પુરતા સાથે એક રવાના કરવામાં આવશે. સૌ વાચક ભાઈ બેનો આ નોધ લે.
હજુ ઘણાના લવાજમ બાકી છે. સવારે તે કાર્યાલયમાં ભરાવી દેવા વિનંતિ છે.
| SR No. | 522115 |
| Book Title | Buddhiprabha 1961 01 SrNo 15 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Chabildas Kesrichand Sanghvi, Bhadriklal Jivabhai Kapadia |
| Publisher | Buddhiprabha Samrakshak Mandal - Khambhat |
| Publication Year | 1961 |
| Total Pages | 24 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Buddhiprabha, & India |
| File Size | 927 KB |