Buddhiprabha 1960 10 SrNo 12

SR No.: 522112
Original Sutra Author: N/A
Author: Chabildas Kesrichand Sanghvi, Bhadriklal Jivabhai Kapadia
Publisher: Buddhiprabha Samrakshak Mandal - Khambhat
Publication Year: 1960
Total Pages: 56
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Buddhiprabha, & India
File Size: 1 MB

Page 30

૨૦ age a RR RRBs 8 H 8 8 HER બુદ્ધિપ્રજા
ટોળે ટોળાં રાજસભામાં આવવા લાગ્યાં. જસભાને “અરે!” પતિ પર નજર તાજ રાજવી ભાવખંડ પણ ના પડવા લાગે. રાજમહાલયમાં પણ ના મુખમાંથી અને સુયા દગાર નીકળી પડે. આ સમાચાર પવનની પાંખે ચઢી પહેચી મા. કા...........!
રાજસભામાં કોઈ રામ તે કઈ રોમાન, મરવું કદી ન કરમાતા કુલની માળા મા કોઈ વિષ્ણુ તે કોઈ શંકર, કેરી કૃષ્ણ તે કોઈ કરમાઈ હતી. દેવી પ્રતિમાજીનું દેવી સેવા કાજ મહાદેવનું નામ લઈ પેટી ખેલવા પ્રયત્ન કરે છે ઝાંખુ થયું હતું. પોઇનું નસીબ દાદ દેતું નથી. રાણીવાસમાંથી રાણી અને એટલે જ રાજા કમડી ને લાલ પ્રભાવતી પશુ સ્નાન કરી, ઘર કપડાં પહેરી લાવવા આજ્ઞા કરી. રાજસભામાં આગ્યાં. રાજમાતાને માટે માર્ગ ખુલ્લે પણ કબડી દાસી અને પ્રતિમાજી વિતા થતાં વાર ન લાગી પટી પાસે આવનાં અશ્વિન નગરને બદલે ઉજજયનીમાં હતા. પછી કાળ આવે પ્રભુનું ધ્યાન ધરી પેટી ખેલવા માંડી અને તેમાંથી આવેઅને માળા પણ કરમાયને જ! અજાયબીની વાત તે એ બની કે એ કેમળ હાથે
વિતભયનગરની કુનડી દાસી જવાનીના પેટી ઉઘાડી એટલું જ નહી પણ પ્રભુ મહાવીરની
રાજરાણી બનીને આવી પણ જાયે સાથે સર્વનાશા દેહ પ્રમાણ પ્રતિમા બહાર કાઢી.
યુના વાદળ લેતી આવી. આ અમારી પ્રતિમાની સેવામાં શ્રી રાજવી યિન ન દિવય જુવે છે ન સહ, સીને રાખવામાં આવી હતી તે અડી હેવાથી એજ ધન છે ઉજવી ! એક જ વાત છે સૌ પ તેને કુબડી દાસીને નામે જ ઓળખતું સંડવોને હરાવવાની !! ગો જ બાન છે ને
સમય અને વહેણ ની રાહ જોતા નથી. પ્રતિમા પાછી લાવુ 11! રાણી પ્રભાવતી આ દુનિયાની વિલય કઈ ચુક્યા હવા સાથે વાત કરતી, અતિ ઝડપે કર હતા. બડી દાસી પણ કુબડી મટી રૂપસુંદરી બની કરતી રાજવી ઉડયનની યાત્રા સેના હજજાની હતી. ગાંધાર શ્રાવાની માંદગીમાં ચાકરી કરી, જડી સમીપ આવી પહોંચી. ઉજજ્યનીના ભરિ પણ નહી મેળવી હતી અને એના સેવનથી એ પસુંદરી બની. સ્વાગત કરવા તૈયાર જ હતા.
રૂપ મળ્યું અને દાસીએ રાજરાણી મરે. પના નાદથી, એકી અવાજે પણ થવાનું ધાર્યું.
પિતાના પક્ષની જય પિતા પુલવી પટપર મારા છે કે રાજ ઉયન. નહિ નહિ
બાખડી ર હતા. જાત જાતના ઘા ઝીલતા, મરતા એ તે મારા પિતા તુલ્ય કહેવાય છે અને એની મારતા, લાલ લાલ લેહીના રંગથી હા, મરવું નજર ઉજજયનીના મહારાજા ચંડ ધોત પર ઠરી. કે મારવું એકજ નિશ્ચય સાથે આગળ વધી રહ્યા હતા.
આખર જરી ચંપ્રદ્યોત સાથે નાસી જવાનું "મહારાજ ઉદયનની જય” ના કર્યું. ૫..... પ્રભુવીરની મૂર્તિ વગર “સવીર દેશને બહાસન ઉદયનની જન્મ કોઈપણ સંજોગોમાં જવા તે તૈયાર ન હતી. “સાષિરાજ ઉયનની જય” ના નાદેખી આખર જેવા રાજવીએ એના જેવીજ પ્રભુની આકાશ ગાજી ઉછું. ભાવી આખર સજાવી મતિ બનાવી અને પ્રભુની મુળ મૂતિની જગ્યાએ ઉદનની પડળ જઈ બેઠી અને રાજવી સંપ્રદ્યોત આ પ્રતિમાજીને સ્થાપન કરી, નેક રાત્રે દાસી જીવતા કેદ પકડાયા. અને પ્રતિમાને લઈ અનલગીરીની મદદથી પ્રભાત “સેનાપતિ, અહિજ પઢવ ન.િ” થતાં થતાં તે ઉજજયની પહેચી મા.
“જી મહારાજ.”