________________
બુદ્ધિપ્રભા
ઝેરના પારખાં.........
(વદર્ભ વન વળવલે-રાગે ) જ !!! બુઝ! ચંગિ , વીર પ્રભુછ દે બોધ: દોથે બે ચંશિ . હવે ત્યાગી દે ક્રોધ;
ટિ વર્ષ તપ છે કે, થાય ફોધે તે ફેક મુજને ડો શા કારણે, ક્રોધ પમયો રે રે, કોલસનું વિષ કે નહીં, જે કર્મના બધ; અવતાર ઝેરીને સાંપડે, ફાધી દેખતિ અન્ય. મનવા કાષામાં શેરની કે પ્રગટે 3 જવાલ; મિત્રોન રાવ્યું કે, કર ! ! ! કોશિયા ખ્યાલ. પૂર્વભવે તું મુનિ હતા, સાગણ શિરદાર, Bધ કરી મરી દુતિ પામે અહિં અવતાર. ઝેર અસર કરે નહીં મને, જેને પ્રત્યક્ષ દેહ, કરણ આવે તુજ ઉપરે, ધર સમતાને ર. કૃષ્ણ શરીર કમેં થયું, તું તે દેહથી બિન, દેવાધ્યાયને ત્યાગીને, થા તું આમલીન, કર્મ વિશે સહુ જીવડા, લાખ ચોરાશી માંહિ, ભટકે ૬ ખડાં પામતાં, મુખ પામે ન કયાં હિ. કર્મ વધાર ન કાશિયા, વાવ સમતા ભાવ,
મતાએ ક ટ ઘણું, હા હાથમાં દાર. મુજ સમ આતમ તારે, ફકત કર્મે છે ભેદ, આ યોગી થયા થકી, હે ભવના ન ખેદ, મને વાણી કાયા થકી, પાપ કર્મને રાધ, શરીર વિણ તોય તું, નિજ આત્મ છે, મહાબીર વચને ઝી, ચંડ વિશે નાગ, વીર શરણ અંગણી કર્ય, ઇડ દેને રામ અણસણ કાવું વરની, સાપે સમતાએ બેથ, ઉપસર્ગો સહ્યા આવિયા, ટાન્ય મનના કલેશ, વીર સભા નિજમા. ભાવી ભાવના બેરા,
ય પામી થયો દેવતા, સુષ પામ્યો હંમેશ, દેવકથી આવિ, પ્રભુ વંના કાજ. પ્રભુ ભક્તિ કરી દેવ તે, પાપો સુખ સામ્રાજ.. ધન્ય ધન મહાવીરને, ધન્ય કશિ નાગ, બુદ્ધિસાગર બેધથી, સાચે પ્રકટે છે ત્યા........ વીર. ૧૬
––ીમદ બુદ્ધિસાગરજી.
