Page Text
________________
બુદ્ધિપ્રભા – જવાનું છે.? જયાં હજારે નદીઓ ઉતરી ચુકી છે. એ સાને એ દવા આપી દેજે. નાનો બોર પિતાના ભીડ જળને પણું ખારું બનાવી બેઠી એવા ચબરાક હતા. તેણે જુની કાંબલમાંથી બધી ફાડી સાગરમાં... ગમે તેટલાં હરખાએ પણ અંતે તમારી દાદાને ઓઢવા આપી. વૃદ્ધ આ વર્તનથી ખૂબજ કાયા એ સાગરમાં મળ્યા પછી એની કશીજ કિંમત ઉદેરાયો. જે ઘરમાં પિતાનું જ રાજ ચાલતું હતું, નથી.
તે ઘરમાં આજે પોતે જ પાયે થઈ ગયા છે. આ | નદીએ કૉજ જવાબ ન આપે. આવું. ઘર અપમાન તે કેવી રીતે સહેવાય. બધે પોતાના સ્મિત કરી પિતાને પંથે પડી
પુત્રને બધી વાત કરી ને પોતાના છોકરાને બોલાવી દિવસે વિત્યાઃ મહીના વિત્યા. ઉનાળાના બળ પક આપતાં કહ્યું કેમ કાંબલ ફાડી આપી. આખી બળતા તાપમાં પેલા બટાક બેલા ખાબોચિયાનું પાણી જ આપવી હતી? ગંદુ થઈ નિરૂપયોગી બની સુકાઈ ગયુ..... નદીનાં ચબરાક કરે અવસર જે બેલીફ ઉો. નિર્મલાં નીર હજુપણ જોડાપુરે ચાલતાં હતાં. હજારો
બાપા! અધી કાંબલ જ્યારે તમે ઘરડા ધશે. નરનારીઓ એને ઉપગ કરતાં હતાં. વહેતાં
ત્યારે તમને એવા માટે મારે આપવી પડશે ને ? પાણી નિર્મલાં. રહેતાં ગંદા થાય
નાના છોકરાનાં આ વચન સાંભળી તે લાદ | વન અને જ્ઞાન વાપરવાથી વધે છે. તે
ગયો. પિતાની પાસે પોતાની ભૂલની માફી માગી કદાપિ નષ્ટ થતાજ નથી.
ખુબજ ભક્તિ પૂર્વક તે પિતાની સેવા કરવા માંડશે.
આંખ ઉઘડાવી
એક વૃદ્ધ પુત્રને ચાર પુત્ર હતા તૃળે ચાર ને ઘર વ્યવસાય સેપી દીધે. રાજકાજમાં પણ તેમનું વર્ચસ્વ ચાલતું હતું. વૃદ્ધ હવે ખાઈ પી ઉતર્યા હતા. દુનિયાની સુકાનના સૂત્રધાર આજે ઘરને ખૂણો સંભાળી રહ્યા હતા. તેમના પુત્ર જેમની પાછળ તોડી પૈસે એકઠો કર્યો હતો, તે તેમની જરાપણ ખબર જ લેતા નહિ. વહુઓ પિતાના નખરાંમાંથી ઉચીજ શાની આવે ? પુત્ર પરના વિશ્વાસથી ડોસાએ પિતાની ખાનગી મૂડી પણ રાખી નહિ... સામે ખાવાનું મળતું નથી. તરસ્યા થાય ત્યારે પાણી પણ મળતું નથી, પોતાની ભૂતકાળની નહેજલાલી યાદ કરી બળીને ખાખ થઇ! રહ્યો છે. - એક વખત શિયાળે હતા. ઠંડી ખૂબજ પડતી હતી. અગ્નિ પાસે માંડ માંડ માણસે ઠંડી ઓછી કરી રહ્યા હતા. પણ પેલા વૃદ્ધ પાસે કંઈ ઓઢવાનું સાધન જ નહતું. પિતાના મેરા દીકરાને
લાવી ઓઢવા માટે કબલ માંગી... મેટા પુરે પિતાના પુત્રને કહ્યું ભાઈ ! પેલી જુની સાલ પડી
અનWવચન
રાજસભામાં આજે ભીડ માતી નથી. બહાર થી નાચ ન કરવા આવેલા છે. જોકે તેમને જોવા માટે ઉમટી પડયા છે.. જા પણ ગાયનથી હું ખુશ થ છુ તમને ઈનામમાં એક સુંદર ઘડી આપીશ. ગાયક રાજાના રેડ થઈ ગયે બીજે દિવસે પરવારી રાજી પાસે છેડે લેવા આવ્યા, રાજાએ કશું કાલે આપીશ. આવી રીતે રોજ આંટા ફેરા ખાય છે પણ મજા ઘડે આપતા નથી એક વખત ગાય ચીડાઈ બોલ્યા જાઇ તમે શેડો કેમ નથી આપતા ? શાને ઘોડે, શાની વાત ? રાજાએ માહ્ય થઈ પુછયું
કેમ! તે દિવસે ગાયન સંભળાવી આપના કાનને સુખ આપ્યું હતું. ત્યારે આપે ઇનામમાં આપવા કહ્યું હતું.
હા ! અને મેં પણ તમારા કાનને સુખકારી થાય તે માટે ઘડે આપવાનું કહ્યું હતું. રસો પડે છે કંઇ રસ્તામાં નથી પડયા. કવલ કાનને જ આનંદ આપવા વચન બોલવાથી લાભ થાય ખરો ?
| SR No. | 522106 |
| Book Title | Buddhiprabha 1960 04 SrNo 06 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Chabildas Kesrichand Sanghvi, Bhadriklal Jivabhai Kapadia |
| Publisher | Buddhiprabha Samrakshak Mandal - Khambhat |
| Publication Year | 1960 |
| Total Pages | 28 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Buddhiprabha, & India |
| File Size | 909 KB |