Page Text
________________
તા. ૨૦-૧૨–૫૯ --- ---બુપ્રિભા – રિવાર જ જાવુને વ ાર . શિક્ષક વિદ્યાર્થીને ભૂમિતિને સિદ્ધાંત સમજવતા ચાક જસ્ટિ સિટી કયા કુવાદિન ની | વડે પાટિયા ઉપર ચિન્હ કરે અને કહે છે કે જુઓ રવિવારને સનડે કાણન માસને કેબ્રુઆરી તથા બિંદુ છે. આ પ્રમાણે જોઈને બુદ્ધિમાત વિદ્યાથી સાને સીટી જાણવું. આવા ઑરે છે. આપણે તપૂર્વકની શંકા કરે છે કે ગુરૂજી આપે જે બિંદ આવી બાબતથી દુર રહી મૂળ સિદ્ધાંતની વાત પર
વ્યાખ્યા કરી તે બરાબર નથી આપે કહ્યું કે “બિ૬ આવીએ.
તે કહેવાય કે જેને લંબાઈ કે પહેળાઈ ન હૈ”
ત્યારે આ ચિન્હ જે આપે બિંદુ તરીકે ચોકથી કરેલ (૧) મૂર્તિપૂજાના વિરોધવાં એક શંકા એવી
છે તેને તે લંબાઈ અને પહેલા બને છે અને કરે છે કે – દશ્વર નિરાકાર છે તેનો આકાર શું?
તેટલું નાનું ચિહન હોય તે પણ તેને લંબાઈ અને નિરાકારની મૂર્તિ થઈ શકે જ નહીં અને તેમ કરવાની
પહેળાઈ ન્યુનપણે પણ હેપ છે આ ચિહન બિન જરૂર નથી એક ઉદાહરણ અને આવશ્યક છે તે
તેને માઈસ્ક્રિાકાપ સુક્ષ્મદર્શક યંત્રથી જોવામાં આવે એજ કે નિશાળમાં ભણતા એક વિદ્યાર્થીને શિક્ષકે
તે તેટલા બિંદુમાં હિંન્ને નકશો ચિતરી શકાય એક હિસાબ લખાવ્યું કે ર૫-બ પચીસમાંથી
એટલી જગ્યા દેખાશે માટે આપે બિંદુની જે વ્યાખ્યા ૨૨૫–બસો પચીસ બાદ કરે. વિદ્યાર્થીએ બાદબાકી
આપી છે તે યથાર્થ નથી આ વાત સાંભળી શિક્ષક કરી ૨૨૫- ૨૨૫ = ૦૦૦ જવાબ લખે. શિક્ષકે
પ્રસન્ન થયા કે આ વિદ્યાથીની બુદ્ધિમાં જણાવસ્થા પુછયું કે બાદ કરતાં શું વળ્યું છે? કાંઈ નથી વધ્યું તેમ
છે. જેને બુદ્ધિગ કહેવામાં આવે છે જેને પ્રભુકૃપાથી જવાબ વિદ્યાથીએ આપે ત્યારે શિક્ષક કહે છે કે
બુદ્ધિયોગ પ્રાપ્ત થયેલ છે તેવા આત્માઓ શાસ્ત્રનો તમે જુહુ બોલે છો કાંઈક તે જરૂર રહેજ! વિધાથી
વાતને જાણી શકે છે. આ સ્થળે શિક્ષક યથાર્થ વાત કહે કે ત્રણે મોડાં છે તેને અર્થ એ કે કાંઈ નથી
સમજાવે છે કે વ્યાખ્યા પ્રમાણે જોતાં તે બિલ વધ્યું. આ કથનમાં ગંભીર આશય રહે છે, વપૂર્વક
આપણી કલ્પનામાં આવી શકે તેવું છે પરંતુ તેનું વિચાર કરીશું તો જણાશે કે જે મુળમાં કાંઈ નથી
સ્થળ પ્રત્યક્ષ લીધા સિવાય ને કોઈ દષ્ટીએ વધ્યું તેને બતાવવા માટે પણ મીંડારૂપે ચિન્હ કરેલ
આવી શકે તેવી વસ્તુની આવશ્યકતા છે અને તે છે, તે ઈશ્વર નિરાકાર પણ હોય જે વસ્તુ છે તેને માટે તે કાંઈક પણ ચિન્હ અવશ્ય હોવું જ
કારણથી જ આ પ્રમાણે બિંદુની આકૃતિ પ્રત્યક્ષ જોઈએ જેઓ તદ્દન નાસ્તિક છે અને ઈશ્વરના અસ્તિ
કરવામાં આવી છે વળી એવાં બિંદુઓના સમુહથીજ ત્વને જ ઈનકાર કરે છે, તેને પણ કોઈ એક પદાર્થની
માનવ પ્રાણી પતે અને જગત મૂર્તિ પદાર્થ છે માટે
મૂર્ત પદાર્થથીજ ઇષ્ટ સિદ્ધિ છે. શંકા કરનાર બીજી શક્તિને માનવી જ પડે છે. બીજા દ્રષ્ટાંતથી તિરસ્કાર
શંકા એ કરે છે કે ઈશ્વર સર્વવ્યાપક છે સર્વમાં વાદીને સમજાવીએ કે તમે અંતર્મુખ વૃત્તિને
વ્યાપી રહેલા ઈશ્વરની મૂર્તિ શી રીતે થઈ શકે કેળવી નથી તેથી જોઈ શકતા નથી, તે વસ્તુ આકાર રહિત માનો છે, પણ જે આત્માને પ્રભુના આકારને
તેમજ તેની મૂર્તિ શા માટે જોઈએ ? જોઇ શકયો છે.
સમાધાન માટે કરી શકાય કે દૂધમાં ઘી વ્યાપક
પણે હોવા છતાંય પુરી તળવી હોય તે ઘીને દૂધમાંથી એક શિક્ષક ઉચ્ચ કલાસના વિદ્યાર્થી પાસે
જુદુ પાડીને કરી શકાશે, ગાયના શરીરમાં દુધ છે તેમ ભૂમિતિનું પ્રથમ સત્ર શીખવે છે કે “બિંદુ તેને કહેવાય
ઘી પણ છે. કુતર્ક કરતાર કહેશે કે ગાયના શરીરમાં થી કે જેને લંબાઈ તથા પળાઈ હેપ નહ”
છે આપણે એક દષ્ટાંત આપી સમજાવીશ કે એક Point is that which has no કૃપણ માણસની ગાય બિમાર પડી છે તેને પથ ઉપાય langthor breadth મતલબ કે ઉપર પ્રમાણે બતાવ્યો કે મરી તેતો બે પીપર તેલ બે ગોળ
| SR No. | 522102 |
| Book Title | Buddhiprabha 1959 12 SrNo 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Chabildas Kesrichand Sanghvi, Bhadriklal Jivabhai Kapadia |
| Publisher | Buddhiprabha Samrakshak Mandal - Khambhat |
| Publication Year | 1959 |
| Total Pages | 24 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Buddhiprabha, & India |
| File Size | 677 KB |