Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
સમાઈગ્ન કહા
[૧૦૫ બને છે. લક્ષ્મી સવદન સાથે ભળી ગઈ છે, તે રાજી થાય છે. ત્યાંથી ધરણને પૂર્વ પરિચિત વિદ્યાધર છોડાવે છે. સારસંપત્તિ આપીને ઈચ્છતે સ્થળે પહોંચાડે છે. સુવદન અને લક્ષ્મી ત્યાં આવે છે અને તેઓ ત્યાં ધરણને જુએ છે. તે બન્નેના પેટમાં કળકળતું તેલ રેડાય છે છતાં તે પાપીઓ પાપ છોડતા નથી. રાજદરબારે વાત પહોંચે છે. છેવટે બધું ખુલ્લું પડે છે. ધરણ બન્નેને જીવતા જવા દે છે. અહીં ધરણ ઉપર ટોપ શેઠ સારી સજજનતા દાખવે છે. છેવટે ધરણું પોતાને ગામ આવે છે. સંસારની અનેક વિચિત્રતાઓ જોઈને તેનું મન સ્વાભાવિક રીતે સંવેગ તરફ વળે છે. તેમાં અહહૃદત્ત આચાર્યશ્રીને સંયોગ સાંપડે છે. તેમની વાત સાંભળીને તે તેના સવેગની ભૂમિકા નવપલ્લવિત બને છે ને તેમની પાસે અનેક મિત્રો સાથે સંયમ લે છે. પછી વિહાર કરતા કરતા ધરણ મુનિ તામ્રલિપ્તી નગરીએ જાય છે. ત્યાં સુવદન અને લક્ષ્મી રહ્યાં છે. લક્ષ્મી ધરણ મુનિને જુએ છે ને તેના વિષ પ્રજવલી ઊઠે છે. તે મુનિ ઉપર ચેરીનું આળ ચડાવે છે. નગરરક્ષકે મુનિને પકડે છે, મુનિ મૌન રહે છે, મુનિને શૂળીએ ચડાવે છે, શુળી તૂટી પડે છે, રાજા વગેરે ત્યાં આવે છે, લક્ષ્મી નાસી છૂટે છે, સુવદન બધી વાત કરે છે. પાપને ક્ષય ને ધમને જય થાય છે. સુવદન દીક્ષા લે છે. સંયમનું યથાવિધિ પરિપાલન કરતા ધરણ મુનિ કાળધર્મ પામીને આરણ દેવલેકે એક વીસ સાગરોપમ સ્થિતિવાળા દેવ થાય છે. ખૂરે હાલે મરીને લક્ષ્મી ધૂમપ્રભા નારકીમાં ૧૭ સાગરોપમના લાંબા આયુષ્યવાળા નારક તરીકે ઉપજે છે.
આ પ્રસંગ જરા વિસ્તારથી જણાવ્યો છે પણ આ કથા આ વિભાગમાં એટલી ખીલી છે કે આ વિસ્તાર પણ ઘણો જ ટૂંકા હોય એમ લાગે છે. આચાર્ય અહંદૂદત્તનું ચરિત્ર તે ઘણું જ રમ્ય અને ભવનિર્વેદની ભારોભાર મહત્તા સમજાવતું રસમય બન્યું છે. તેમાં આવતાં રૂપકે તે વાંચ્યા પછી મનમાં રમી રહે છે. સંસારનું ખેંચાણ કેટલું છે તેમાંથી છુટવું કેટલું મુશ્કેલ છે તેને ચિતાર આ ચરિત્ર કરાવે છે. સજજની સજજનત અને દુર્જનની દુર્જનતા કેવી હોય છે તે આ વિભાગમાં જણાવી છે.
આપત્તિમાં આવેલે સજજન અધિક સુજનતા દાખવે છે. અગ્નિમાં પડેલ કાલાગુ ધૂપ અપૂર્વ સુગધ પ્રસરાવે છે. તેને સાક્ષાત્કાર ધરણ કરાવે છે?
आपद्गतः खलु महाशयचक्रवर्ती, विस्तारयत्यकृतपूर्वमुदारभावम् ॥ ___ कालागरुर्दहनमध्यगतः समन्ताःल्लोकोत्तरं परिमलं प्रकटीकरोति ॥१॥ સાતમે ભવઃપૂર્વનુસંધાન ગાથા આ પ્રમાણે છે:
वक्खायं जं भणिय, धरणो लच्छी य तह य पइभज्जा ।
एत्तो सेणविसेणा, पित्तियपुत्त त्ति वोच्छामि ॥१॥ ચંપા નામે નગરી છે. અમરસેન રાજા છે. જયસુન્દરી મહારાણી છે. જયસુન્દરીની કુક્ષિએ ધરણ જન્મે છે, ને તેનું નામ સેન” રાખવામાં આવે છે. વખત જતાં લક્ષ્મીને જીવ મહારાજાના નાના ભાઈ યુવરાજ હરિને ત્યાં તારપ્રભાની કુક્ષિએ પુત્ર પણે જન્મ લે છે તેનું નામ વિષેણ રાખવામાં આવે છે. એક કેવલી સાધ્વીજીની આત્મકથા સાંભળીને ઘણાએ પૌરજન સહિત રાજા અમરસેન પુરુષચંદ્રગણુ પાસે દીક્ષા લે છે ને હરિણુ રાજા થાય છે. પરમ સજજન સ્વભાવે અને પ્રકૃષ્ટપુદયને લઈને સેનકુમાર રાજ્ય પ્રજા અને સકલ પરિવારને પૂર્ણ પ્રીતિપાત્ર છે,
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 521697 |
| Book Title | Jain_Satyaprakash 1953 03 04 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jaindharm Satyaprakash Samiti - Ahmedabad |
| Publisher | Jaindharm Satyaprakash Samiti Ahmedabad |
| Publication Year | 1953 |
| Total Pages | 28 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Jain Satyaprakash, & India |
| File Size | 13 MB |