Siddhachakra Varsh 08 - Pakshik From 1939 to 1940

SR No.: 520958
Original Sutra Author: N/A
Author: Ashoksagarsuri
Publisher: Siddhachakra Masik Punarmudran Samiti
Publication Year: 2001
Total Pages: 654
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Siddhachakra, & India
File Size: 20 MB

Page 532

૪૧૨ : શ્રી સિદ્ધચક્ર] વર્ષ ૮ અંક-૧૯-૨૦ [૩ ઓગસ્ટ ૧૯૪૦, શૂરા જેવું ગણાય.
અનુસરતું તેમાં થવું જોઈએ. સંસ્થાઓ ઉત્પન મહાવિદહ ક્ષેત્રમાં સર્વકાલે હાથી એક કરનાર શ્રદ્ધાવાળાઓ છે, તેઓ જ પોતાની
- ઉદારતાથી મોં માગ્યા દામનું દાન કરે છે, પણ સરખા હોય છે. આવા ૧૬૩૮૦ હાથીઓના ભાર ..
તે સંસ્થા ચલાવનારાઓ એટલે કે કાર્ય કરનારાઓ જેટલી શાહીથી લખીએ ત્યારે પદાર્થની ટીકાઓ
શ્રદ્ધા વગરના થાય છે, એટલે તેમને મન તો ધર્મ રૂપ પૂર્વો લખાય. પણ મૂલ શાથી? મૂલ કયું? એ હમ્બગજ છે. કાર્યબલવાળા કામ કરનારામાં
આશ્રવ તે કર્મબંધનનાં દ્વારો છે અને તે જો શ્રદ્ધા હોત તો તેઓ જૈનધર્મની સ્થિતિને ઘણે સર્વથા છોડવા લાયક જ છે તથા સંવર સર્વથા ઉંચે દરજ્જૈ લાવી શક્યા હોત, સંસ્થાઓ પાછળ ઉપાદેય (આદરણીય) છે. આ જૈનશાસનની મુષ્ટિ વર્ષોથી પાણી માફક પૈસા ખર્ચવામાં શ્રદ્ધાળુઓએ છે. આ બે વાક્યની-ટીકારૂપ બાકીનું તમામ લખાણ બાકી રાખી નથી. શ્રદ્ધા હોય તથા શ્રદ્ધાનુસારી કાર્યો સમજવું.
હોય તો તો ઉન્નતિ જરૂર થાય, પણ જ્યાં શ્રદ્ધાબલ
પણ ન હોય અને કાર્યબલ પણ ન હોય તો પછી आश्रवः सर्वथा हेय, उपादेयश्च संवरः ।
ત્યાં શું થાય? શ્રદ્ધાબલવાળાઓ ખર્ચે છે તે સાર્થકની એ વાક્યમાં સર્વથા શબ્દ આશ્રવ માટે મૂક્યો અપેક્ષાએ જ્યારે કામ કરનારાઓ તો એશઆરામમાં છે, પણ સંવર માટે મૂક્યો નથી, છતાં એક પદની મજા માને છે, પૈસો ખરચવો તેમને તો પાલવતો અનુવૃત્તિ બીજા વાક્ય માટે પણ આવી શકે છે એટલે જ નથી અને ધર્મ પણ તેમને તો ગમતો જ નથી. લાગુ થઈ શકે છે. તેથી સંવર પણ સર્વથા ઉપાદેય તેવા શ્રદ્ધા હીન કાર્યવાળાઓના હાથમાં શ્રદ્ધાળુઓના જ છે. આશ્રવથી જ્યારે અશાતા વેદની અનુભવાય પૈસા જાય છે, એટલે ઉદેશ સરતો નથી, અને અને સંવરથી આનંદ-હર્ષ અનુભવાય ત્યારે સમજવું પરિણામે ધર્મની પાયમાલીજ થાય છે. પાઠશાળાઓ કે પરિણતિ અગર શ્રદ્ધાશાન થયું.
પોળે પળે હોય છે, ત્યાં પોળવાળાઓ પૈસા તો
આપી જાણે છે, અને તેની વ્યવસ્થા શી છે? તે શ્રદ્ધા છતાં પ્રવૃત્તિ ન હોય, કાર્ય ન હોય, જોવાની જ કોને પડી છે? એમ છે તેથી અંધાધુંધી તો ભરતનું સ્વપ્ન રામને ફલ્યા જેવું થાય. કોઈનું ચાલે છે. પાઠશાળાએ છોકરો જાય છે કે નહિ તેની સ્વપ્ન શું કોઈને ફળે? જૈનદર્શનની અપેક્ષાએ પણ પણ ખબર રખાય છે ખરી? નિશાળે ન જાય જેમ સુબુદ્ધિનું સ્વપ્ન શ્રેયાંસને ફળ્યું હતું. પ્રવૃત્તિ તેની ખબર રખાય, પ્રભાવનામાં પતાસાં બે ઓછાં વિનાના શ્રદ્ધાવાળાઓનું ફલ બીજાઓ મેળવી જાય મળે તો બબડાટ થાય, પણ છોકરો પાઠશાળાએ છે. જેમ વર્તમાનકાલમાં તે બધી સંસ્થાઓ માત્ર જાય છે કે નહિ તેની ખબર રાખવાની પણ પરવા શ્રદ્ધાબળવાળાઓએ જ ઉભી કરી છે, પણ તેમાં ન હોય ત્યાં પરિણામ સારું ક્યાંથી આવે ? મોટી ખોટ કાર્ય બલની છે, આ કાર્યબલ શ્રદ્ધાને (અનુસંધાન પેજ - ૪૧૭) (અપૂર્ણ)