Siddhachakra Varsh 08 - Pakshik From 1939 to 1940

SR No.: 520958
Original Sutra Author: N/A
Author: Ashoksagarsuri
Publisher: Siddhachakra Masik Punarmudran Samiti
Publication Year: 2001
Total Pages: 654
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Siddhachakra, & India
File Size: 20 MB

Page 341

-
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
૨૬પ : શ્રી સિદ્ધચક્રી વર્ષ ૮ અંક-૧૨-૧૩ ......... [એપ્રિલ ૧૯૪૦, મિલકત, આબરૂ, કે શરીરની સ્થિતિ સમજી શકતો કે ધર્મક્રિયા વખતે પણ પેલા પાંચ તથા છના નથી, બચ્ચાંઓ તો માત્ર ખાવું, પીવું તથા અમન વિચારથી તમે છૂટી શકતા નથી. આત્માના ચમન સમજે છે. તમે પણ પોતાને ન ઓળખતાં કલ્યાણના રસ્તે જવામાં પણ એને વાંધો આવવો પાંચ ઈદ્રિયના પંજાથી પટકાયા છો અને કીર્તિ જોઈએ નહિ એવી તો દૃઢ માન્યતા છે. એમાં સાથે છ ના છટકાથી છક્કડ ખાધી છે, તેથી ગડબડ ન થાય તો જ બધું ધર્મકાર્ય કે આત્મકાર્ય અનાદિકાળથી રખડતા અને ડુબતા રહ્યા છતાં કરવું છે નહિ તો ! ત્યારે ભાગ્યવાનું આરાધ્ય દેવ, તમને તમારો ઉદ્ધાર કરવાનું સૂઝતું નથી. જન્મથી ગુરૂ, ધર્મ કે ઇન્દ્રિયાદિ? જ્યારે મનુષ્ય જેવો ભવ મરણ સુધી આહાર, શરીર, ઈદ્રિયો, તેના વિષયો પણ આમાં ગુમાવીએ તો બીજા ભવમાં તો બીજી અને તેનાં સાધનો આ પાંચ સિવાય બીજી કંઈ તરફ જ ધ્યાન દીધું હશે તેનો પણ ભરૂસો શો? ચીજનો વિચાર કરો છો? બાલ્યવયમાં, યુવાવયમાં અહિં શ્રીસર્વશદેવનાં વચનો સાંભળીએ, ગુરૂને કે વૃદ્ધવયમાં પાંચની પંચાત વિના બીજું કાંઈ છે? નજરે નજર જોઈએ અને શ્રી તીર્થકરના વખતમાં આંખ આખી દુનિયાનું અવલોકન કરે છે, પણ તે તો થતા મહાનુભાવોને દાનાદિનાં થતાં ફળ આમ પોતાને જોઈ શકતી નથી, તેમ આ જીવ પણ પાંચની સાંભળીએ છતાં અહિં સુધરી ન શકાય તો કે પંચાત કરી જીવન વેડફે છે જગતનો કાજી થાય એકેંદ્રિય, બેઈદ્રિય, તંઈદ્રિય, ચૌરિદ્રિયના કે તિર્યંચ છે, અનેક ઉત્પાતો આચરે છે, પણ પોતાનો વિચાર પંચે ભવમાં સુધરવાની વાત કેવી? આત્માને કોઈ કરવા તૈયાર થતો નથી. પોતે કોણ છે? એ વિચાર પણ ભાવે જો ધર્મનું આરાધન અંતઃકરણથી થયેલું આખી ઉંમરમાં આવ્યો? જન્મથી માંડીને જીવનના હોત અત્યારે તો જરૂર તેના અંકુશ નીકળેલા હોત છેડા સુધી તપાસો તો છોકરમત સિવાય બીજું ભગવાન્ શ્રીસિદ્ધસેન દિવાકરજી જણાવે છે કે “હે દેખાય છે? નાના છોકરાને પોતાના હાથમાંથી કોઈ મહારાજ! હે ભગવાન! જન્મમાં તમે મારા કલ્લી કાઢી જાય તો તેની પંચાત તેને નથી. અરે સાંભળવામાં આવ્યા નહિં. કારણ કે કોઈપણ બરફી મળે તો પોતે કલાડી આપે તેમ તમો પણ જન્મમાં જો ભાવ થકી ધર્મનું આરાધન કર્યું હોય વિષયાદિને માટે આત્મા-જ્ઞાનને જવા દો છો. તેમજ શુદ્ધ દેવ, ગુરૂ, ધર્મની પણ આરાધના કરી અંકુરા પણ કેમ દેખાતા નથી? હોત તો તેના અંકુરા આ ભાવમાં ઉગી નીકળ્યા
દેવ, ગુરૂ, અને ધર્મના વિચારમાં પણ વેગળા હોત. અંકુરા નીકળ્યા નથી તેથી જણાય છે કે પૂર્વે જ ! પ્રશ્ન થશે કે વેગળા કેમ? કેટલાક ભાગ્યવાનો આરાધન કર્યું નથી કેમકે વરસાદ વરસેલ હોય છતાં જો કે તન, મન, અને ધનથી દેવાદિકની આરાધના અંકુરા ન નીકળે તો જરૂર મનાય કે અનાજ વાવેલું કરે છે પણ ત્યાંય ભૂખ, તરસ, ટાઢ આદિના નથી. દેવાદિકની આરાધનાનું બીજ વાવ્યું હોત તો વિચારોની વિડંબના તો છે જ!દેવપૂજન, ગુરૂસેવન અંકુરા જરૂર દેખાત, “વાવ્યા પછી પણ વરસાદ