Page Text
________________
૨૬૦ : શ્રી સિદ્ધચક્ર] વર્ષ ૮ અંક-૧૨-૧૩
[એપ્રિલ ૧૯૪૦, છે, ગુરૂતત્ત્વ તથા ધર્મતત્ત્વની જડ દેવતત્ત્વ છે. ગુરૂ જ છે, છતાં એ દૃષ્ટિએ, એટલા પૂરતું ગુરૂનું કેટલાકો ગુરૂતત્ત્વને વધારે મહત્ત્વ આપવા માટે કહે મહત્ત્વ વધારે હોય પણ તેથી કાંઈ ગુરૂતત્ત્વ છે કે - ધર્મને તથા દેવને પણ ઓળખાવનાર ગુરૂ દેવતત્ત્વથી વધી શકતું નથી, દેવતત્ત્વ જ મુખ્ય છે, છે ! અન્યમતમાં પણ કહે છે કે - ગુરૂતત્ત્વ તથા ધર્મતત્ત્વ પછીજ છે. દેવતત્ત્વને ગુરૂ ગોવિંદ દોનું ખડે, કિસકું લાગુ પાય;
જાણવા ગુરૂતત્ત્વ ભલે આવશ્યક છે, દેવને
ઓળખવા માટે પણ પ્રથમ ભલે ગુરૂની જરૂરિયાત બલીહારી ગુરૂ દેવકી, દીયા ગોવિંદ બતાય. છે, પણ મહત્ત્વ તો દેવનું જ અધિક છે. ભલે
આ લૌકિક દોહરાનો રહસ્યાર્થ નહિં વૉઈસરોયને ગવર્નરની લાગવગથી મળાય તેથી સમજનારો દેવ કરતાં પણ ગુરૂને મોટા ગણે, પણ કાંઈ ગર્વનરની કિંમત વૉઈસરોયથી વધતી નથી. તેથી તે મોટા હોઈ શકતા નથી, ઝવેરાતને બરાબર માનવા દેવ અને તેમનામાં ભૂલ માનવી ? દેખાડનાર એવા ચશ્મા કિંમતી ખરા, પણ તેથી કાંઈ એ તો બુદ્ધિનું પ્રત્યક્ષ લીલામ છે ! ચશ્માની કિંમત ઝવેરાતથી વધારે તો નથી તે જેમ દેવતત્ત્વને ઓળખાવનાર ગુરૂ છે. નથી જ! મોતીનું તોલ કાંટો ભલે કરે પણ તેથી તેનું તેમજ ધર્મતત્ત્વને જણાવનાર પણ ગુરૂ જ છે. મૂલ્ય મોતી કરતાં કોઈ વધારે ઠરતું નથી, તેમ અહિં “સમ્યકત્વ સ્વીકાર્ય છે, એનાથી જ સિદ્ધિ છે, ગુરૂ તરીકે ગુરૂની કિંમતમાં વાંધો નથી, પણ જો સમ્યકત્વ વિનાની ક્રિયાઓ એકડા વગરનાં મીંડાં એમ કહેવામાં આવે કે ગોવિંદને પણ બતાવનાર
જેવી છે, અર્થાત્ સમ્યત્વજ એકડા રૂપ છે, ગુરૂ તેથી એ દેવથી અધિક છે ! તો એ કથનથી
મિથ્યાત્વથી જ આત્મા અથડાય છે. અવિરતિ છે
ત્યાં સુધી કર્મબંધ ચાલુ જ છે, તેને અટકાવવા જ વસ્તુતાએ દેવનું અધિક મહત્ત્વ સિદ્ધ થાય છે,
વિરતિ જ ગ્રાહ્ય છે.” આ રીતે ગુરૂ જ હેયોપાદેય વળી ગુરૂને પણ બતાવવા તો ગોવિંદ જ પડ્યા !
તત્ત્વો-પદાર્થો બતાવે છે. દેવતત્ત્વ તથા ધર્મતત્ત્વ ગુરૂ તેમ ગોવિંદને બતાવ્યા તો જ પોતે ગુરૂ મનાયા.
બતાવે છે માટે ગુરૂતત્ત્વ પ્રથમ કહેવું એમ નથી. ઝવેરાત સ્પષ્ટપણે બતાવનાર ચશમાને કે તેને આપણે કલેક્ટરના હુકમને માનીએ ખરા, પણ તેય તોલનાર કાંટાને પ્રથમ હાથમાં લઈએ અને જો ગવર્નરના હુકમને માનતો હોય તો જ! ત્યાગ ઝવેરાતને પછી હાથમાં લઈએ એમ બને તેથી કાંઈ વૈરાગ્યની વાતો કરનાર ગુરૂ પણ વીંટી વગેરે ઝવેરાતની કિંમત કરતાં ચશ્માની કે કાંટાની કિંમત પહેરીને, બણી ઠણીને, શૃંગાર સજીને આવે તો? વધતી નથી. જ્યાં ગોવિંદ પરોક્ષ હોય ત્યાં ગોવિંદનું સ્પષ્ટ છે કે પછી ગુરૂ ન જ મનાય. જ્યાં સુધી સ્વરૂપ જાણવામાં ગુરૂની જરૂર ખરી, પણ તેથી તેમનામાં ધર્મતત્ત્વ હતું, પૂર્ણ વ્યાપક હતું ત્યાં સુધી ગોવિંદ કરતા ગુરૂ વધી જતા નથી. શ્રી અરિહંત તે જરૂર ગુરૂ હતા ઃ ધર્મતત્ત્વ ખસેડ્યું અને પોતે દેવને શાસ્ત્રકારોએ દેવ તરીકે ઓળખાવનાર જરૂર ધર્મતત્ત્વથી ખસ્યા એટલે ગુરૂતત્ત્વથી આપો આપ
| SR No. | 520958 |
| Book Title | Siddhachakra Varsh 08 - Pakshik From 1939 to 1940 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Ashoksagarsuri |
| Publisher | Siddhachakra Masik Punarmudran Samiti |
| Publication Year | 2001 |
| Total Pages | 654 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Siddhachakra, & India |
| File Size | 20 MB |