Siddhachakra Varsh 08 - Pakshik From 1939 to 1940

SR No.: 520958
Original Sutra Author: N/A
Author: Ashoksagarsuri
Publisher: Siddhachakra Masik Punarmudran Samiti
Publication Year: 2001
Total Pages: 654
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Siddhachakra, & India
File Size: 20 MB

Page 240

૧૦૬ શ્રી સિદ્ધચક્ર] વર્ષ ૮ અંક-૯ [૨૩ ફેબ્રુઆરી ૧૯૪૦, હીરા, મોતી વગેરે તથા કાંકરા અંધારામાં સાથે છું' એ કથનમાં પણ તત્ત્વ અને શરણનો સંબંધ પડ્યા હોય તો તેમાં જે ફરક છે તે દેખાવાનો નથી. કેવલ સાથે છે. એમ બધે મુખ્યતા કેવલજ્ઞાનની એ જ રીતે ગુરૂતત્ત્વ તથા ધર્મતત્ત્વને પ્રગટાવનાર છે તો અત્ર વર્તનની વાત કેમ કરી ? મહાનુભાવ પ્રકાશનાર- અંધારામાંથી અજવાળામાં લાવનાર ! કેવલજ્ઞાન મળ્યું શાથી? તેઓ કેવલજ્ઞાનની બન્યા દેવતત્ત્વ જ છે. ધર્મનું સ્વરૂપ પ્રથમ શ્રીદેવ બતાવે શાથી? સદ્વર્તનથી જ છે ! કેવલજ્ઞાનની જડજ છે. એટલા જ માટે શ્રીહરિભદ્રસૂરીશ્વરજી મહારાજે સદ્વર્તન છે. સદ્વર્તન જ કેવલજ્ઞાની જડ છે. જૈન પ્રથમ મહાદેવાષ્ટકની રચના કરી. દર્શનના નિયમ પ્રમાણે આરંભસમારંભથી ઘેરાયેલો, દેવતત્ત્વનું મહત્ત્વ સદવર્તનને અંગે છે ! ' વિષયોથી વીંટળાયેલો, રંગરાગમાં આસક્ત થયેલો મહાદેવ કેવા હોય અને જગતના જીવોને
એવો અસદ્વર્તનવાળો કદી કેવલજ્ઞાની બનતો નથી.
આ શાસ્ત્રો સર્વજ્ઞભગવાને કહ્યાં છે” એટલું જ શું ઉપકાર કરે? તે પરત્વે તેઓશ્રી જણાવે છે કે
ન કહેતાં શ્રીહરિભદ્રસૂરીશ્વરજી મહારાજાએ एवं सद्वृत्तयुक्तेन0
“સદ્વર્તનવાળા ભગવાને શાસ્ત્ર કહ્યાં છે” એમ સદ્વર્તનવાળા દેવ તે જ મહાદેવ. દેવે કહ્યું તેમાં મહાન હેતુ છે, એ કથન સપ્રયોજન છે કેવલજ્ઞાનથી જીવને, જીવના ગુણોને, જીવના ગુણોને નિષ્ઠયોજન નથી. શ્રી સર્વજ્ઞ ભગવાન જે ઉપદેશ આવરનાર કર્મોને, તે કર્મોને રોકનાર તથા નિકંદન આપે છે. તે હેયને છોડવા માટે તથા ઉપાદેયને કરનાર ગુણોને, કર્મક્ષયથી ઉત્પન થતા ગુણોને આદરવા માટે જ. અર્થાત્ સદ્વર્તન માટે સંવાદિ જાણ્યા, કેવલજ્ઞાનથી જાણ્યા, કેવલ દર્શનથી જોયા આદરવા તથા આશ્રવાદિક છોડવા માટે. અહિ તે અને પછી તે તમામ જગતના જીવોને તેમના હિતાર્થે સંવાદિયુક્તતા જણાવવા માટે “સદ્વર્તન' શબ્દનો જણાવ્યા. એમ ન કહેવું કે શાસ્ત્રને એમના વર્તન પ્રયોગ યોજાયો છે. સાથે સંબંધ નથી, પણ કેવલજ્ઞાન અને કેવલદર્શન સર્વજ્ઞનાં વચનો માન્ય રાખવાનાં છે. પણ તેના સાથે સંબંધ છે. કેમકે ધર્મ, અધર્મ, જીવ, અજીવ, મહત્વનાં ત્રણ કારણો છે. પુષ્ય, પાપ, આશ્રવ, સંવર, બંધ, નિર્જરા, મોક્ષ, સર્વજ્ઞના વચનો માન્ય શા આધારે ? ત્રણ ગુરૂ, ધર્મ વગેરે તમામનું સ્વરૂપ કેવલજ્ઞાન અને કારણોથી તે વચનો માન્ય છે. જો તે ત્રણ કારણો કેવલદર્શનથી જાણ્યું, જોયું અને પછી પ્રરૂપ્યું અને તેમાં વિદ્યમાન ન હોય તો તે પોતે સર્વજ્ઞ મનાય તેનું નામ જ શાસ્ત્ર છે. જ્યારે શાસ્ત્રને કેવલ કેવલજ્ઞાન નહિં, તો પછી તેમનાં વચનો તો મનાય જ ક્યાંથી? સાથે સંબંધ છે તો પછી સવૃત્તયુવા કેમ કહ્યું દુનિયામાં પણ નિયમ છે કે તમે તમારો કેસ તે ? એ પ્રશ્ન છે કિનપત્તતં તત્તે શ્રી જિનેશ્વરદેવે કહેલું જ મેજીસ્ટ્રેટ પાસે ચાલવા ધો છો કે જે તમારો તત્ત્વ માનીએ છીએ વાક્યમાં તથા ચાર શરણોમાં શ્રેષી ન હોય.
(અપૂર્ણ) પણ કેવળીએ કહેલા ધર્મનું શરણ અંગીકાર કરું (અનુસંધાન પેજ-૨૦૫)