Page Text
________________
૧૦૭ : શ્રી સિદ્ધચક્ર] વર્ષ ૮ અંક-૫-૬ [૯ જાન્યુઆરી ૧૯૪૦, શાસ્ત્રકારોએ અગર જૈનોએ નથી તો જગત અંગે માનેલી છે, અનંતવીર્ય અને અનંત સુખને બનાવવાને અંગે માની, નથી તો પૃથ્વી બનાવવાને અંગે માનેલી છે, જન્મ-જરા-મરણ આદિની અંગે માની, નથી તો પાણી આપવાને અંગે માની, આપત્તિએ રહિત એવું સ્થાન બતાવવાને અંગે નથી તો હવા અને અજવાળાની સગવડ કરી દેવાને માનેલી છે. અવ્યાબાધપદનાં સાધનો દર્શાવવાને અંગે માની, નથી તો સૂર્ય-ચંદ્રની ઉત્પત્તિ કે તેના અંગે માનેલી છે. એટલે કહેવું જોઈએ કે ભ્રમણને અંગે માની, નથી તો વરસાદ વરસાવવાને જૈનદર્શનકારો અને જૈનજનતાએ ભગવાન્ જીનેશ્વર અંગે માની, નથી તો દરિયા કે નદી બનાવવાને મહારાજની પૂજ્યતા અસહ્માર્ગને બતાવનાર અંગે માની, નથી તો ઝાડ-પાળો-ફળ-ફળ-ધાન્ય તરીકે માનેલી છે. સામાન્ય રીતે જોતાં બનાવનાર ઘાસ વિગેરેની ઉત્પત્તિને અંગે માની, નથી તો અને બતાવનાર શબ્દમાં “ત’ અને ‘ના’ નો જ બાયડી દેવાને અંગે માની, નથી તો છોકરા દેવાને ફેર રહે છે, પરંતુ બતાવનારમાં કેટલી બધી શ્રેષ્ઠતા અંગે માની, નથી તો રોગ દૂર કરવાને અંગે માની. છે અને બનાવનારમાં કેટલી બધી અસંગતતા છે નથી તો ગ્રહો સુધારવા માટે માની. નથી તો તે ઉપર જણાવેલી હકીકત વિચારીને જીવનું સ્વરૂપ, જીવાડવા માટે માની. નથી તો મારવાને અંગે માની, મોક્ષ અને મોક્ષના માર્ગની સામે દષ્ટિ કરીને નથી પોતાને કે મિત્રને આનંદ કરવા માટે માની. સમજવા જેવું છે. નથી તો શત્રુ કે વૈરીને રંજાડવા માટે માની, નથી નિર્મમત્વભાવ પણ શાથી પ્રગટે છે ? તો જગતનો ભાર ઉતારવા માની, કે નથી તો ક્રીડા ઉપર જણાવ્યા પ્રમાણે ત્રિલોકનાથ તીર્થકર માટે જગત્ ઉત્પન્ન કરવા માની, નથી તો સ્વર્ગ પરમાત્માને જ્યારે માનવામાં આવે ત્યારે દેવામાં માની, નથી તો નરક નિવારવામાં માની, નિર્મમત્વભાવ બતાવવાના ઉપકાર તરીકે જ નથી તો સુખ દેવામાં માની કે દુઃખ નિવારવામાં માનવામા આવે છે એમ સમજાશે અને જ્યારે માની, ઉપર જણાવેલા કોઈપણ કારણથી નિર્મમત્વભાવના બતાવનારને નિર્મમત્વભાવ જૈનશાસ્ત્રકારોએ કે જૈનજનતાએ ત્રિલોકનાથ બતાવવાને અંગે જ મનુષ્ય માનવા તૈયાર થાય તીર્થકરની પૂજ્યતા માનેલી નથી. એટલે સ્પષ્ટ ત્યારે તે મનુષ્ય પરિગ્રહની તરફ અત્યંત શબ્દોમાં કહેવું જોઈએ કે જૈનદર્શનકારે પરમેશ્વરની મમત્વવાળો ન હોય તે સ્વાભાવિક જ છે અને તેવા ઉત્તમતા માયાજાળને ઉત્પન્ન કરવામાં કે નિર્મમત્વભાવને લીધે નરકના ચાર પ્રકારમાંથી માયાજાળને બનાવવામાં માની નથી, પરંતુ મહાપરિગ્રહના નામે કહેવાતો પરિગ્રહનો મમત્વ જૈનદર્શનકારોએ જે પરમેશ્વરની ઉત્તમતા માની છે તે જીર્ણોદ્ધાર કરાવનાર ભાગ્યશાળીને ન જ હોય તે તેમણે કરેલા મોક્ષમાર્ગના ઉપદેશને અંગે માની તેમાં નવાઈ નથી અને તેથી નરકનું પહેલું કારણ છે. તેમણે કહેલા જીવાદિતત્ત્વના અસાધારણ તેને નાશ પામ્યું છે એમ કહેવામાં કોઈપણ જાતની સ્વરૂપને અંગે માની છે. તેમણે કહેલા આશ્રવાદિના અડચણ કે અતિશયોક્તિ નથી. વળી નરકના હેયપણાને અંગે માનેલી છે, તેમણે જણાવેલા બીજા કારણ તરીકે જે મહાઆરંભ જણાવવામાં નિર્જરાદિના ઉપાદેયપણાના અંગે માનેલી છે, તેમણે આવ્યો છે તે મહારંભના કાર્યમાં ભગવાન નિરૂપણ કરેલા જીવના સ્વરૂપપણે કેવલજ્ઞાનને અંગે જીનેશ્વરના જીર્ણમંદિરનો ઉદ્ધાર કરનારો કોઈપણ અને કેવલદર્શનને અંગે માનેલી છે. વીતરાગપણાને પ્રકારે હોય જ નહિ. કારણ કે તે જીર્ણોદ્ધાર કરનારો
| SR No. | 520958 |
| Book Title | Siddhachakra Varsh 08 - Pakshik From 1939 to 1940 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Ashoksagarsuri |
| Publisher | Siddhachakra Masik Punarmudran Samiti |
| Publication Year | 2001 |
| Total Pages | 654 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Siddhachakra, & India |
| File Size | 20 MB |