Page Text
________________
૪૩૪
શ્રી સિદ્ધચક્ર
તા. ૧૨-૭-૩૮ શ્રીતીર્થંકરભગવંતોનો પ્રભાવ કેવો ? અને તે ભગવાન્ જીનેશ્વરમહારાજે મોક્ષની પ્રાપ્તિને
ભગવાન્ જીનેશ્વરમહરાજની મૂર્તિ અને તેનાં માટે જણાવેલા અબાધિત માર્ગનું આચરણ કરાય તે ચૈત્યોને શાસ્ત્રની રીતિને યથાસ્થિતરીતિએ વિના પરમલ પ્રાપ્ત થવું મુશ્કેલ છે. સમજવાવાળાઓને મુખ્યતાએ યથાસ્થિત ઉપકાર આગમની અત્યુત્કૃષ્ટતા શામાં ? કરી શકે છે, તેમાં તો બે મત છેજ નહિ, પરંતુ આ હકકીત જે ભવ્યજીવના ધ્યાનમાં આવશે. જેઓ ભદ્રિકસ્થિતિના અને અલ્પબુદ્ધિવાળા હોય તે ભવ્યજીવ ભગવાનજીનેશ્વરમહારાજની મૂર્તિ અને અને તેથી તેઓને ભગવાન્ જીનેશ્વરમહારાજની મન્દિરની અત્યંત ઉપયોગિતા સમજવા સાથે યથાસ્થિત પરોપકારિપણાની દશા, મોક્ષનો ભગવાનના માર્ગપ્રણયનરૂપી આગમની પરમમહતા. માર્ગવહેવડાવનાર, મહાપુરૂષોની જડ, ઈન્દ્રનરેન્દ્ર સમજ્યા સિવાય રહેશેજ નહિ, આ વસ્તુને ધ્યાનમાં વિગેરેને અતિશયાદિદ્વારાએ પણ પૂજ્ય, એવા રાખનાર મનુષ્યજ શાસ્ત્રકારે કહેલા નીચેના વાક્યને તીર્થકરભગવાન્ દરેક હિતની કામનાવાળા મનુષ્યને બરોબર સમજી શકશે. શાસ્ત્રકાર મહારાજ જણાવે સર્વથા પ્રકારે દર્શનકરવાલાયક, સેવા લાયક, પૂજા છે કે - લાયક અને ધ્યાનકરવા લાયક છે, એ વિગેરે હકીકત “મારા ગાયતેvi વત્ત હિમgિUTI ધ્યાનમાં ન આવે તેમાં આશ્ચર્ય નથી, પરંતુ તેઓ તિસ્થનાદો ગુરૂમો, સળે તે અનુમત્રિયા' ભગવાન્ જીનેશ્વરમહારાજની મૂર્તિ ઉપરથી
અર્થાત્ આત્માનું હિત કરવાની જેને વીતરાગપણાની દશા, કષાય, વિષય અને ઇચ્છા હોય તે પુરૂષે જો આગમનો આદર કર્યો આરંભપરિગ્રાહદિથી રહિતપણું. સ્ત્રી, હથિયાર એટલે આગમવચનને પ્રમાણભૂત માન્યાં અને વિગેરેથી રહિતપણું, મુખકમળની પ્રસન્નતા, કાર્યોત્સર્ગ આગમવચનમાં કહ્યા પ્રમાણે વર્તવામાંજ આત્માનું તથા પથંક આસન અને દષ્ટિનું નાસિકા ઉપર કલ્યાણ છે તથા આગમથી વિરૂદ્ધ વનારાઓનાં નિયમિતપણે દેખીને સામાન્ય રીતે દાન-શીલ-તપ-અને ભાવ, વૈરાગ્ય-ચારિત્ર-તપસ્યાભગવાનજીનેશ્વરમહારાજના શાસનની ત્યાગમુદ્રાને વિનય-વૈયાવચ્ચ-ધ્યાન-સમાધિ વિગેરે ધર્મકાર્યો અનુસરે તેમાં આશ્ચર્ય નથી, છતાં એ વાત તો આત્માની ઉન્નતિના અંશે પણ સાધન બની શકતાં વાચકોએ ધ્યાન બહાર રાખવાની નથી કે જેમ નથી, એટલુંજ નહિં, પરન્તુ તે આગમની વિરાધના સંસારરૂપી અટવી ઓલંધવાના બે માર્ગોમાં કરનારાઓને અનાદિ અનંત સંસારકંતારમાં ભટકવું શ્રાવકધર્મનો માર્ગ જો કે સુખાળો છે, શાન્તિથી તે પડે છે, એમ ધારી આગમના માર્ગે જવાની રસ્તે ચાલી શકાય છે, પરન્તુ શાશ્વતઆનંદમય અભિલાષા રાખીને આગમના માર્ગને આદરવાવાળા મોક્ષપુરની પ્રાપ્તિ તો સાધુધર્મરૂપી કઠિન અને મહાપુરૂષોનો અત્યંત, સત્કાર-સન્માન-ભક્તિદુઃખમય સંયમમાર્ગમાં આવ્યા સિવાય થતી જ નથી, વિનય-વૈયાવચ્ચઆદિ કરવા દ્વારાએ આગમનો જેણે એવી રીતિ અહિં પણ સામાન્યભદ્રિક મનુષ્યોને આદર કર્યો તે પુરૂષે તીર્થકર મહારાજ કે જેઓ ભગવાન્ જીનેશ્વરમહારાજની મૂર્તિથી વીતરાગત્યાદિ શાસનના માલીક અને મોક્ષમાર્ગના શરૂથી ઉપદેશક જે જિનેશ્વરમહારાજના ગુણો છે તેનું ભાન થાય છે તેઓનો આદર કરેલો સમજવો, તેવીજ રીતે તો પણ પર્યન્તમાં ભગવાનુજીનેશ્વરમહારાજના ગુરૂમહારાજ કે જેઓ ભગવાન્ જીનેશ્વર માર્ગોપદેશકપણાઆદિ ગુણોનું ભાન થયા સિવાય મહારાજાઓના વચનને આધારે
| SR No. | 520956 |
| Book Title | Siddhachakra Varsh 06 - Pakshik From 1937 to 1938 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Ashoksagarsuri |
| Publisher | Siddhachakra Masik Punarmudran Samiti |
| Publication Year | 2001 |
| Total Pages | 674 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Siddhachakra, & India |
| File Size | 20 MB |