Page Text
________________
૧૮૩
શ્રી સિદ્ધચક્ર
ફેબ્રુઆરી ૧૯૩૮
કરીયે.
યુક્તિપુરસ્સર ઠરેલ તેમજ શાસ્ત્રસિદ્ધ થતો ટીપ્પણાંને જ્યારથી પૂર્વાચાર્યોએ માન્યાં છે, અને અપર્વતિથિ ક્ષય
તેને અને જે કંઈ વચનો પૂર્વમહર્ષિઓએ કહ્યાં છે, પડવો બીજઆદિ ભેળાં છે, એમ કહેવું તે બધાં વચનરૂપ શાસ્ત્રો આવી જાય; પરંતુ જૈન લખવું અને માનવું એ અસત્ય છે એમ યુક્તિથી જ્યોતિષ શાસ્ત્ર કહેવાથી માત્ર સૂર્ય પ્રજ્ઞપ્તિ આદિ સિદ્ધ કર્યા પછી હવે ગ્રન્થના સાક્ષાત અક્ષરોથી જૈનોના યુગનો હિસાબ બતાવનારાજ શાસ્ત્રો સ્પષ્ટ કરીયે કે -
લેવાય, આટલું જણાવી હવે જૈન જ્યોતિષને પડવાઆદિને વારે બીજઆદિને ક્ષય હોય અનુસાર ક્ષીણતિથિ હોય કે નહિ અથવા તે ત્યારે ત્યાં પડવાઆદિ અપર્વ તિથિ છે એમ માની ક્ષીણતિથિ હોય તો ક્યા હિસાબે તેનો પ્રથમ વિચાર શકાયજ નહિ, કિન્તુ ફક્ત બીજઆદિ છે, એમ માનવું અને કહેવું જોઈએ અને તેવું કહેવાનોજ વ્યવહાર સંવત ૧૬૧પથી પહેલાંનો છે, આથી પડવા
ક્ષીણ તિથિ વિચાર બીજ આદિ ભેળાં છે એમ કહેનારા ખોટા ઠરે અને દરેક યુગમાં ૧૮૦ દિવસ હોય છે, તેમાં બીજઆદિના પર્વતિથિના ક્ષયની વખતે બીજઆદિને સૂર્યવર્ષના ૩૬૬ દિવસ હોવાથી યુગના પાંચ વર્ષમાં આખી માની પડવાઆદિ અપર્વતિથિના ક્ષયને તેના તો ૧૮૩૦ દિવસ થઈ જાય પણ કર્મ માસના માનનારાજ સાચા ઠરે એટલું જ નહિ, પણ ૩૦ દિવસ હોવાથી યુગના ૧૮00 દિવસ થાય, પૂર્વશાસ્ત્રકારોના વચનોથી તથા કેઈ સદીયોની એટલે પાંચ વર્ષે સૂર્યવર્ષની અપેક્ષાએ કર્મ માસમાં પરંપરાથી ઉલટા વર્તી પોતાના આત્માને જેઓ એક મહિનો ઘટે, પરંતુ તે મહિનો મહિનેજ વધારાય ડુબાડે છે. તે બચી જાય, એજ શુભાશય છે. ક્ષય છે. પણ તિથિયો દ્વારા વધારા તો નથી. કારણકે પામેલી પર્વતિથિને અખંડિત રાખવા અને વ્યવસ્થિત
તિથિની ઉત્પત્તિ ચંદ્રથી છે. અને સૂર્યથી અહોરાત્રની કરનારા પાઠો વગેરે આપતા પહેલાં ક્ષયતિથિ એ કેવલ લૌકિકટીપ્પણાથીજ આવે છે. કે લોકોત્તરજૈન
ઉત્પત્તિ છે, પરંતુ ચંદ્રમાસ રહેલા દિવસનો લગભગ રાધનાના જ્યોતિષના કિશો કે તે હોવાથી તેની સાથે કર્મમાસને મેળવવા માટે ૬૧ તપાસીયે.
તિથિઓ તોડવી પડે, કારણ એટલું જ કે વ્યવહાર ક્ષયતિથિ લૌકિક ટીપ્પણાથી આવે છે કે ? કર્મમાસથી પ્રવર્તે છે, અને બીજ આઠમ આદિ અન્યથી ? તેનું વિવરણ
તિથિઓ ચંદ્રમાસથી થાય છે, એટલે કર્મમાસ અને ૧. યાદ રાખવું કે જૈન શાસ્ત્ર એવો સામાન્ય ચંદ્રમાસ પરસ્પર મેળવવા પડે છે, જો કે સૂર્યના શબ્દ કરીયે ત્યારે સૂર્યપ્રજ્ઞપ્તિ આદિ જેમ ચારને આધારે પૌરૂષી આદિ ભણવાના હોય છે, જૈનજ્યોતિષ સૂત્રાદિ લેવાય, તેવીજ રીતે લૌકિક પણ તે સૂર્યમાસ અંશ હોવાને પૌરૂષીનું માન
| SR No. | 520956 |
| Book Title | Siddhachakra Varsh 06 - Pakshik From 1937 to 1938 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Ashoksagarsuri |
| Publisher | Siddhachakra Masik Punarmudran Samiti |
| Publication Year | 2001 |
| Total Pages | 674 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Siddhachakra, & India |
| File Size | 20 MB |