Page Text
________________
૩૨૧
શ્રી સિદ્ધચક્ર
તા. ૨૧-૪-૧૯૩૬ ઉદાહરણ તરીકે લીધું છે. રામાયણ જાણનારાઓથી આ લેખમાં કોઇપણ મૃતવ્યક્તિને કે તેના બીજા અજાણ્યું નથી કે સિણવલ્લી, કુંભકારકટક દંડકારણ્ય અનુયાયિઓને અપમાન કરવાનો કે ઉશ્કેરવાનો એ બધાં સ્થાનો ઠેઠ રામગિરિથી પણ દક્ષિણમાંજ સવાલ નથી. માત્ર તે બોલનાર વ્યક્તિ જો લગભગ છે.
પ્રવચનકાર ન હોય તો સાચા પુરાવા હાર પાડી આટલો બધો ઉહાપોહ આ લેખકને કે આ સ્વર્ગસ્થની વાત સાબીત કરે છે જેથી વાંચકોને પેપરને કરવાની વર્તમાનમાં કંઇજ જરૂર હોતી પણ તે
સત્યાસત્યનો નિર્ણય થઈ જાય. આ લેખક એટલી એક વ્યક્તિએ પોતાના સ્વર્ગસ્થના ગુણ ગાતાં અન્ય બધી આશા તો જરૂર રાખે છે કે જો તે વ્યક્તિ સત્યપ્રિય સદગતને ઈખોર અને તેજોષી વગેરે સત્યને સ્વીકારવાની કે પોષવાની નીતિમાં હશે તો ઉપનામો આપી સજ્જનની સરણિથી સરકવાન “જ્ઞાનનો ઘમંડ” મહારાજના ભક્તો કેમ ઉંધ્યા કરે સર્યું અને વળી તે કથનને સાબીત કરવાનું
ર છે' વગેરે વાક્યોથી ઉશ્કેરણી કરવા નહિ મંડે પણ પોતાનામાં સામર્થ્ય છે એમ ડિડિમલારાએ જાહેર સત્યનો સ્વીકાર કરવા તરફ દૃષ્ટિ રાખશે. કર્યું તેથી આટલો પ્રયત કરવાની જરૂર પડી છે.
ગ્રામચિન્તકશબ્દનો અર્થ ગ્રામનો રાજાજ થાય ? આ સિદ્ધિચક્રપત્રિકામાં નન્દીજીના નિક્ષેપાના ડિડિમ દ્વારા જાહેર કર્યું અને આ પત્ર તથા તેના અધિકારમાં દ્રવ્યનિપાના નોઆગમભેદના લેખકની હામે જનસમૂહને પોતાની સદાની ટેવને વ્યતિરિક્ત નામના પ્રભેદને વિચારતાં ભગવાન્ અનુસરી ઉશ્કેરવા શરૂ કર્યું. જોકે તેઓ તે પોતાની જિનેશ્વરમહારાજની સ્નાત્રાદિકે પૂજા કરવાવાળો કૂટનીતિમાં અંશે પણ ફાવ્યા તે નથીજ છતાં જનતાના ભાવિક જ ભગવાન્ જિનેશ્વરના અનુપકૃત એટલે સંતોષની ખાતર હવે તે ગ્રામચિંતકશબ્દના અર્થને કોઈના ઉપકાર તળે દબાયેલા નહિં અને પરહિતરત અંગે આ લેખ જરૂરી ગણ્યો છે. એટલે અન્ય જીવોને દ્રવ્ય તથા ભાવથી ઉપકાર
વાચકગણ હેજે સમજી શકે તેમ છે કે શ્રી કરવામાં તત્પર વગેરે વિચારે તોજ તે વ્યતિરિક્ત જિનેશ્વર ભગવાનની મહત્તા જણાવાને અંગે કહેલાં નોઆગમ દ્રવ્યપૂજન કહેવાય એવા અધિકારને અને તે અધિકાર એક અંશે પણ ભગવાન મહાવીરની ભગવાન્ મહાવીર મહારાજે સમ્યક્ત પામ્યા અવજ્ઞા માટે હોઈ શકે નહિં અને છે પણ નહિં. હેલાં પણ પરોપકારિતા ધારણ કરી હતી એ હકીકત છતાં ઓળી જેવા મહા અસ્વાધ્યાયના દિવસો કે જણાવતાં નયસારના ભવમાં તેઓ ગ્રામચિંતક હતા જેમાં પ્રથમ તો તે ખોટું હાકીને આવશ્યક જેવા તે હકીકત રજુ કરતા તે નવસારસ તલાટી તરીકે યોગને હેવડાવા તે પરમ આશાતનારૂપ છે એમ કહેવામાં આવ્યા હતા. તેની ઉપર ટીકા કરતાં તે
તા જણાવતા હતા તેજ હોટા અસ્વાધ્યાયના દિવસોમાં પ્રવંચનકારે તે નયસાર તલાટી જેવાં નહિં પણ ,
કાલગ્રહણ કરે, કાલ પવેવે અને તેને જોરે આચાર્ય ગ્રામના રાજાજ હતા અર્થાત્ ગ્રામચિંતકશબ્દનો તે
તથા ઉપાધ્યાય સરખી પદવીઓ લે અને લેવડાવે પ્રવંચનકારના કહેવા પ્રમાણે ગ્રામનો રાજાજ થાય,
તેના વાસ્તવિક પ્રશ્નથી છેડાઈ જઈજનસમૂહને ખોટી અને તેથી આ પત્રે નયસારને ગ્રામના તલાટી જેવા રીતેજ ઉશ્કેરવા આ પ્રવચનકાર તૈયાર થયા અને સામાન્ય અધિકારમાં જણાવી ભગવાન્ મહાવીર તેમણે ગ્રામચિત્તકશબ્દનો અર્થ ગ્રામરાજાજ થાય મહારાજની ભયંકર આશાતના કરી એમ પોતાના અને તલાટી જેવા અધિકારવાળો એવો અર્થ કરે તે
| SR No. | 520954 |
| Book Title | Siddhachakra Varsh 04 - Pakshik From 1935 to 1936 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Ashoksagarsuri |
| Publisher | Siddhachakra Masik Punarmudran Samiti |
| Publication Year | 2001 |
| Total Pages | 696 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Siddhachakra, & India |
| File Size | 26 MB |