Page Text
________________
૧૧૬
શ્રી સિદ્ધચક્ર
તા. ૧૦-૧૨-૧૯૩૫ છે. (જેવી રીતે બે જાવંત અને જાવંતિ તથા પહેલા બે પાદોએ કરીને ચોથું અધ્યયન અને છેલ્લા જયવીયરાયને પ્રણિધાનત્રિક તરીકે વર્તમાનમાં બે પાદોએ કરીને પાંચમું અધ્યયન ગણવામાં આવતું ગણવામાં આવે છે અથવા ચૈત્યના વંદનના હતું, અને સિદ્ધાણં બુદ્ધાણંની ત્રણ ગાથાની વાચન અધિકારમાં સિદ્ધાણં) વિગેરેની ત્રણ ગાથા વગર ઉપધાને દેવામાં આવતી હતી અને ઉર્જિત પ્રણિધાન તરીકે ગણવામાં આવે છે, તેવી જ રીતે તથા ચત્તારિ૦ ની વાચના દેવામાં આવતી ન હતી સબોધાસામાચારી કાર શ્રીચંદ્રઆચાર્ય પર્વ વે પણ વર્તમાનમાં પહેલા બે ઉપવાસ થતાં શ્રુતસ્તવન વિગેરેની ત્રણ ગાથાને પ્રણિધાન ગાથા કહે છે, તેની અને તપની પૂર્ણતામાં વયાવચ્ચગરાણં સૂત્રની સાથે છેલ્લી વાચના કરવાનું કહે છે અને તેજ ત્રણ ગાથાની સિદ્ધાણં બુદ્ધાણંની વાચના દેવામાં આવે છે. આ છેલ્લી વાચના થાય છે. છઠ્ઠા ઉપધાનને વર્તમાનમાં ઉપધાનોમાં અનુક્રમ આઠ, આઠ, બત્રીસ, ત્રણ શ્રુતસ્તવ સિદ્ધસ્તવનું ઉપધાન કહેવામાં આવે છે. પચીસ અને પાંચ આંબેલો અનુક્રમે ગણવામાં
આવેલાં છે, તે પ્રમાણે તે તે સૂત્રોના અધ્યયન પણ છઠ્ઠા ઉપધાન એકલા શ્રુતસ્તવના કે
તે આઠ આઠ વિગેરેની સંખ્યામાં જાણવાનાં છે. શ્રુતસ્તવ સિદ્ધસ્તવના ગણવા
ઉપવાસના હિસાબમાં ફેરફારપણ શ્રીમહાનિશીથસૂત્રમાં નાસ્થય (શ્રુતસ્તવ)નું ઉપધાન ગણાવવામાં આવ્યું છે.
ઉપધાનના તપમાં જુદા જુદા વખતે તપની (ચોથી થોઈને નહિ માનવાવાળાઓ તરફથી
થી પૂર્તિ માટે જુદી જુદી સંખ્યાથી પુરિમુઢ એકાસણા વયાવચ્ચગરાણંના સૂત્રને ઉઠાવવા માટે તે સત્રની આબલના ઉપવાસની ગણતરી કરવાની આચરણા
થએલી જણાય છે. વર્તમાનમાં ઉપપાસનાં પુરિમુઢ નવીનતા જણાવવાનો પ્રયાસ થાય છે, અને તેના સાધન તરીકે વેયાવચ્ચગરાણના ઉપધાન નથી એમ
નથી ગણતાં અને બે આંબેલે ચાર એકાસ અને કહેવામાં આવે છે, પણ તેઓએ વિચારવું જોઈએ
આઠ પુરિમુઢે ઉપવાસ ગણવામાં આવે છે. કે શ્રીમહાનિશીથમાં તો સિદ્ધાણં સૂત્રના ઉપધાન ઉપધ
ઉપધાનને વહેવાનો વખત સૂત્રાધ્યયનમાં નથી, તો શું તે ત્રણ થાયવાળા સિદ્ધાણં ના સત્રને વિઘરૂપ કેમ નહિ ? નવું બનાવેલું ગણશે અને નાકબુલ કરશે ?) જે માણસ શ્રુતજ્ઞાનની આરાધના માટે આ શ્રુતસ્તવની વાચનાની ભિન્નતા
શ્રુતોપચારરૂપી ઉપધાન કરવા માંડે છે, તેજ વખતથી
તે મનુષ્ય તે નવકાર વિગેરેનો અર્થ સાધી લીધો બીસબોધાસામાચારી કારના અરસામાં પણ એવું જિનવચન છે એવું શ્રીમાનદવસૂરિ છટ્ટા ઉપધાનને શ્રુતસ્તવના ઉપધાન તરીકે કહેવામાં ઉપધાનપ્રકરણમાં જણાવે છે. વળી એ વાત પણ આવતાં હતાં અને તેથી તેમાં એક ઉપવાસ, પાંચ ધ્યાનમાં રાખવાની છે કે પ્રાચીન રીતિ પ્રમાણે ૪૫ આંબેલ અને છઠ્ઠની તપસ્યા થયા પછી બે ગાથા નોકારસીએ એક ઉપવાસ અને તેવા સાડા બાર અને બે કાવ્યોની એક વાચના દેવાય, અને તેમાં ઉપવાસ પહેલા નમસ્કારસૂત્રનું ઉપધાન થાય, પહેલી બે ગાથા અને એક કાવ્યની જે વાચના તેને તોપણ તેને તે તપ પુરૂં થયા પહેલાં તે નમસ્કારસૂત્ર ત્રણ અધ્યયનો ગણાય છે. અને ચોથા કાવ્યમાં ભણાવવામાં આવતું નહતું, અને તે મુદત દરમ્યાન
| SR No. | 520954 |
| Book Title | Siddhachakra Varsh 04 - Pakshik From 1935 to 1936 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Ashoksagarsuri |
| Publisher | Siddhachakra Masik Punarmudran Samiti |
| Publication Year | 2001 |
| Total Pages | 696 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Siddhachakra, & India |
| File Size | 26 MB |