Page Text
________________
૪ર૭
શ્રી સિદ્ધચક્ર
તા. ૩૦-૬-૩પ સમજી લો. વ્યવહાર એટલે પરણવું, વ્યવહાર જીવો છે. પહેલા પગથીયાને પસાર કરીને જે એટલે વેપાર, વ્યવહાર એટલે બૈરાંછોકરાં એવો જીવો બીજા પગથીયામાં પ્રવેશ કરે છે તેમની જ વ્યવહારને અર્થ આજ સુધી આપણે સમજીએ મનોદશા એવી હોય છે કે આ ધર્મ છે તે જ એક છીએ. શાસ્ત્રકારો વ્યવહારનો એવો અર્થ કરતા તત્વરૂપ છે અને ધર્મ સિવાય બીજું જે કાંઈ જણાય નથી. સામાયિક, પ્રતિક્રમણ, પૂજા, પ્રભાવના એ છે તે સઘળું મિથ્યા છે. આવી મનોદશાની પ્રાપ્તિ, સઘળાને શાસ્ત્રમાં વ્યવહાર કહ્યો છે.
તેને બીજું પગથીયું સમજવાનું છે. બીજે પગથીએ
આવેલાની માન્યતા સ્વાભાવિક રીતે જ એવી થવા શાસ્ત્રકારો શું કહે છે?
પામે છે કે પુણ્ય, સંવર, નિર્જરા એ સઘળા વેપાર કરવા, બૈરી છોકરાં, ઘરેણાગાંઠો એ
મોક્ષના રસ્તા છે અને એ મોક્ષના રસ્તા આગળ સઘળો વ્યવહાર ખરે પરંતુ તે સંસારનો તમે
આ જગતની દુનિયાદારી તો કાંઈ હિસાબમાં જ માની લીધેલો વ્યવહાર છે. હવે તમારે એ
નથી! ત્રીજે પગથીયે આત્મા એ દશા પ્રાપ્ત કરે છે વ્યવહાર ભગવાનના વચનમાં પણ લગાડવો છે. કે આ સંસારનો જુલમ મટ્યો એટલે સિદ્ધિ થઈ. તમારાં બૈરીછોકરાં, વેપાર એ સઘળું તમારે તમે કહેશો કે જુલમ મઢ્યો એટલે જુલમનું ભગવાનના વચનમાં ઘુસાડવું છે તમારે એ પ્રપંચ અસ્તિત્વ નાશ પામે છે એ વાત તો કબુલ છે પરંતુ શાસકારો કદાપિ નિભાવી શકવાની નથી! તેથી સિદ્ધિ થઈ એવી વાત ખ્યાલમાં આવી શકતી શ્રીજિનેશ્વર મહારાજે નિશ્ચયની જ વાત કરી છે. નથી, ઠીક, ભગવાન નિશ્ચય અને વ્યવહાર બ કહ્યા છે પરંતુ જુલ્મ મટ્યો એટલે સિદ્ધિ થઈ. વ્યવહાર એટલે શું તે આપણે વિચારતા નથી. ધારો કે એક સંસ્થાન ઉપર બીજા દેશના સામાયિક, પૂજા એને જ શાત્રે વ્યવહાર ગણ્યો રાજાએ સવારી કરી છે. આ સવારીમાં પેલો છે. સામાયિક, પૂજા, પ્રભાવના એને જ વ્યવહાર સંસ્થાની રાજા હારી ગયો છે અને વિદેશી રાજાએ ગણવાનું કારણ શું એવું તમે પૂછશો તો તેનો સંસ્થાની રાજાને ડેટ કરીને જેલ
સંસ્થાની રાજાને કેદ કરીને જેલમાં પૂર્યો છે. પરંતુ જવાબ પણ શાસ્ત્રકારોએ આપીજ રાખેલો છે. આ એ વેળા એમ બને છે કે તે સંસ્થા ની પ્રજા બળવો પગથીયે-આ સ્ટેજે પહોંચેલો આત્મા પુણ્ય, પાપ,
કરે છે. આ બળવો સફળ થાય છે. પ્રજા શત્રુના આશ્રવ, સંવર, નિર્જરા, બંધ આ સઘળામાં કાંઈ
સૈન્યને કાપી નાંખે છે. કારાવાસની દીવાલો તોડી સમજતો નથી એ બધાને જ તે તો એક અર્થ તરીકે
નાંખે છે અને રાજાને છૂટો કરે છે. સંસ્થાની માને છે અને તેનેય માન્ય રાખી તે પ્રમાણે
રાજાનું વ્યક્તિ તરીકે સ્થાન શું હતું એ વાત વ્યવહાર ધર્મ ક્રિયામાં વર્તવું અને નિશ્ચયને પણ
વિચારશો એટલે સમજી શકશો કે રાજા એ તેનું માન્ય રાખવો એમ જ તે સમજે છે.
સ્થાન હતું પરંતુ તેના રાજત્વની આડે કારાવાસરૂપી પ્રથમ પગથીયાની સ્થિતિ.
પડદો પડ્યો હતો જ્યાં એ કારાવાસરૂપી પડદો | સામાયિક, પૂજા, પ્રભાવના એ સઘળું કરવું, ઉંચકાઈ ગયો કે રાજાને તેનું રાજપદ મળવાનું છે તેને એક અર્થ તરીકે માનવું અને આએ કરવું અને તેમાં કશો અંતરાય છે જ નહિ! રાજા “રાજત્વનો આ એ કરવું, દુનિયાદારી જાળવવી અને અધિકારી તો હતો જ પરંતુ કારાવાસે તેનો એ ધર્મક્રિયાઓ પણ કરવી એવો જે વિચાર સેવે છે અધિકાર ખૂંચવી લીધો હતો એ કારાવાસ દૂર થાય - પહલે પગથીયે પ્રથમ ભૂમિકાએ સ્થિત થયેલા એટલે રાજત્વ છે જ! એ જ દૃષ્ટાંત તમે આ
| SR No. | 520953 |
| Book Title | Siddhachakra Varsh 03 - Pakshik From 1934 to 1935 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Ashoksagarsuri |
| Publisher | Siddhachakra Masik Punarmudran Samiti |
| Publication Year | 2001 |
| Total Pages | 696 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Siddhachakra, & India |
| File Size | 25 MB |