Page Text
________________
૪૨ ૩
શ્રી સિદ્ધચક્ર
તા. ૩૦-૬-૩૫
અનુકૂળ થતી નથી ! જ્યાં સુધી પાપનું આધિપત્ય ફૂટવાની હોય તો અચાનક માણસને ઝાંકો આવે હતું ત્યાં સુધી તમોને દાક્તરોને ઘરે ફર્યા જ કરવું છે અને ઝોંકો આવવાથી તે ભોંય પર ઢળી પડતાં પડ્યું હતું તે પછી પુણ્યનો ઉદય થતાં જ તમારી આંખમાં શૂળ ભોંકાઈને તેની આંખ ફૂટે છે.
વ્યાધિ મટ્યો હતો ત્યારે કોઈ એમ કહેશે કે જો અર્થાત્ પાપનો ઉદય પણ બાહ્ય કારણોને અંગે જ પુણ્યનો ઉદય થતાં જ પ્રકૃતિ સુધરે છે તો પછી થાય છે અર્થાત્ તે બાહ્ય કારણો ઉપર આધાર દવા કરવાની આવશ્યકતા જ શી હતી ? અશાતાનો રાખે છે. ઉદય પૂરો થશે અને શાતાવેદનીનો ઉદય થવાનો
આત્મા ધર્મની મહત્તા જાણતો નથી. હશે ત્યારે તે થશે અને તેમ થતાં રોગ વગેરે. સઘળું ભાગી જશે તો પછી દવા, દાતરની જરૂર
પાપ અને પુણ્ય એ બંનેનો ઉદય બાહ્ય જ શી હતી ? ઘણી વાર એમ બનેલું આપણે
કારણો ઉપર આધાર તો રાખે જ છે. પાપનો ઉદય જોઈએ છીએ કે નામાંકિત દાક્તરો, વૈદ્યો દવા
થવાનો હોય ત્યારે બાહ્ય દ્રવ્યો પ્રતિકૂળ થાય છે આપી આપીને થાકે છે, પરંતુ તેથી રોગ મટતો
અને પુણ્યનો ઉદય થવાનો હોય ત્યારે અનુકૂળ નથી અને જ્યારે દરદી કંટાળીને દવા છોડી દઈને
દ્રવ્યો મળી જાય છે ! બહારના શુભ દ્રવ્યોના
યોગે પુણ્ય થાય છે. અલબત્ત તીવ્ર પુણ્યના ઉદયે કુદરતી ઉપાય ઉપર રહે છે ત્યારે આપોઆપ રોગ મટી જાય છે, પરંતુ દરેક સંયોગોમાં અને દરેક
વગર સંયોગે એ જ રીતે દુઃખાવિર્ભાવ પણ થાય ઉદાહરણમાં જ એમ નથી બનતું તેનું શું ?
છે, પરંતુ પુણ્ય પાપના એ નિયમો સર્વત્ર એક
સરખી રીતે લાગુ પડતા નથી. આ જીવ આસ્તિક ઝોંકો ક્યારે આવે ?
ગણાવા માગે છે, સમીતિ થવા માગે છે. તેને પ્રત્યેક સંયોગોમાં પ્રત્યેક કેસમાં દવા હોય નાસ્તિક થવાનું પસંદ પડતું નથી, પરંતુ તે છતાં ત્યાં સુધી રોગ પણ હોય અને દવા છોડીએ એટલે એ જીવ પાપના ઉદય વખતે ધર્મનું શરણ લેવા રોગ પણ જાય એમ બનતું નથી, પરંતુ એ નિયમ ચહાતા નથી. આ પ્રમાણે જીવની મનોવૃત્તિ હોવાનું તો તદન જ સાચો છે કે શાતાવેદનીનો ઉદય થાય કારણ શું ? કારણ એ છે કે હજી સુધી જીવ ધર્મને છે ત્યારે જ આરામ થાય છે અને શાતાનો ઉદય એવા ઉત્તમ પદાર્થ તરીકે સમજ્યો જ નથી. જીવ ન હોય ત્યાં સુધી દવા, દાકતર કે હવા કાંઈ પણ મોઢેથી ધર્મ મહાન છે. ધર્મ જ તારનારો છે. ધર્મ વસ્તુ રોગ મટાડી શકતી નથી અથવા તો તમારા સિવાય બીજું કાંઈ પરભવમાં સાથે આવતું નથી રોગ ઘટાડી શકતી નથી. દાક્તર અને દરદી એક એવું બોલે છે. એ જ વાત તે હૃદયમાં જાણે પણ જ હોય તો પણ શાતાવેદનીનો ઉદય થાય ત્યારે છે, પરંતુ તે છતાં વાંધો એ છે કે એ સમજ જ રોગ મટે છે અન્યથા રોગ મટતો નથી, માટે દૃઢતાપૂર્વક તેના અંતરમાં ઠસેલી નથી. તે જ આવા દરેક પ્રસંગોમાં શાતા વેદનીનો ઉદય તો પ્રમાણે ધર્મની મહત્તા આત્મા જાણે છે પરંતુ તે માનવો જ પડશે, પરંતુ તેથી દાક્તર, દવા, હવા પણ બરાબર સમજપૂર્વક જાણતો નથી. ઇત્યાદિ નકામું જ છે એમ કોઈ કહેતું જ નથી. પાપનું પ્રતિકૂળ એટલે જ રોગ. પાપનો ઉદય થાય છે તે પણ કારણો મળ્યાથી જ થાય છે અને તે જ પ્રમાણે પુણ્યનો ઉદય થાય છે
ત્રણ વરસના બાળકને તો કલ્લીની માફક તે પણ કારણો મળ્યાથી જ થાય છે. આંખ
બરફી એ પણ એક ચીજ છે. તે પ્રમાણે પણ હજી આપણા અંતરમાં ધર્મની મહત્તા ઠસવા પામી
| SR No. | 520953 |
| Book Title | Siddhachakra Varsh 03 - Pakshik From 1934 to 1935 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Ashoksagarsuri |
| Publisher | Siddhachakra Masik Punarmudran Samiti |
| Publication Year | 2001 |
| Total Pages | 696 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Siddhachakra, & India |
| File Size | 25 MB |